Tek hatırladığım Katsuki'nin herkesi kılıçtan geçirdiği ve beni korumak için sırtına sayısız yediği ok...
Kucağımda ki umut dolu bakışları geldi aklıma. Ondan öncesini pek hatırlamıyorum. Her şey çok hızlı gelişmişti. Arabanın etrafını koruyan askerler tek tek okla vurularak öldürülmüştü. Katsuki ise önce beni korumak adına sırtına ölümcül yakıcı zehirler bulunan oklar saplanmış, o haliyle bize süikast düzenleyen adamları da tek tek öldürmüştü.
Adamların hepsini öldürdükten sonra yere yığılmak üzereydi. Tamamen düşmeden tuttum onu. Dikkatlice yan bir şekilde dizlerime yatırdım. Hayır olamazdı, o ölüyo olamazdı. Hala kurtarılabilirdi inanıyorum. Baygın baygın bakmaya başladığımda gözlerini kapatacağını anladım. Zehir yavaş ama ölümcül derecede etki ediyordu. Kustuğu kanların bir kısmı beyaz elbisemi süslemişti. Yavaşça yanağına vurarak ayık tutmaya çalıştım.
Ölemezdi, benim ona ihtiyacım vardı.
"K-Katsuki nolur, nolur gözlerini kapatma yalvarırım." Göz yaşlarım yanaklarımdan aşağıya doğru süzülürken onun ölümünü kaldıramayacağımı haturladım bir kez daha. Yavaşça elini kaldırıp yanağını tuttuğum elime tuttu. Konuşmak istiyordu ama gücü yok gibiydi.
"Lütfen gözlerini kapatma Katsuki. Bizim yaşayacağımız daha çok şey var; ben seni güldürecektim, beraber ağlayacaltık, seni korkutacaktım, b-belki de aşık olacaktın hisler besleyecektin. Nolur ölme." Diye yalvardım bir kez daha. Göz yaşlarım daha çok aktı, aktı ve aktı...
En sonunda asıl söylemek istediğim şeyler ağzımdan çıktı. "B-bizim bi bebeğimiz olacaktı..." Dedim hıçkırıklarımın arasından güçlükle. "Evlenecektik ailemiz olacaktı."
O sırada gözlerinde küçük bi parıldama oldu. İki damla göz yaşı süzüldü burnunun üstünden. Sonra beklemediğim bir şey daha oldu ve dudağının kenarında küçük bi tebessüm belirdi. Ben ona hayranlıkla bakarken, küçücük bir tebessümün bile ne kadar tatlı ve sevecen olduğunu düşünürken tutuğu elimi bırakıp yavaşça yanağıma uzattı. Elindeki kanlar yüzüme bulaştı ama umursamadım. Onun kanlarıyla kutsanmak büyük bir şerefti benim için.
Güçlükle ağzını araladı ve bir kaç kelime döküldü dudaklarından. "Ben duygularımı... seni ilk gördüğüm anda kazandım zaten. O-Ona iyi bak olur mu?" Dedi güçlükle. Ardından devam etti. "Hep yanınızda olacağım. Seni seviyorum İzuku..." Ardından elini indirip karın hizama getirdi. İki parmağıyla hafifçe okşadı. Bunlar onun yaptığı son hareketleri, son sözleriydi.
Koca ormanda benim acı çığlıklarım yankılandı.
***
Sonraki bölm final
Çocuk ekmeğinin pesinde
Bu arada yeni kipat yazdım
Basta adı Nise No Kekkon du ama deistirdim çünkü konuyla isim birbirinden tamamen bağımsızdı neys.Okuyun bacım iste
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Little Emotions // BAKUDEKU
FanfictionBakugo Katsuki, doğduğundan beri hiçbir duygu belirtisi göstermeyen, Prens Midoriya İzuku'nun kişisel muhafızı.... İzuku Midoriya, Katsuki Bakugoya duyguları öğretebilecek miydi?