What He Feels

-21-

Chapter 21

Kinabukasan ay nagising ako sa dami nf text ni Kiro. Kanina ko pa naririnig na tumutunog iyong cellphone ko at naririndi na ako.

From: Kiro-meter

Get up. I miss you. :*

Napataas ang kilay ko sa mensaheng nabasa ko. He's being too sweet, naninibago ako. Sa totoo lang ay bago sa akin ang lahat ng ito. All the feels. All the emotions. I'm starting to think that these are the things I must feel on the process of falling but I couldn't totally do so. I've fallen for someone before but this is actually the first time that I felt all these emotions. Nakakapanibago.

To: Kiro-meter

Magduty ka na. Andami mo pang sinasabi. Good morning. :)

It's still hard for me to be showy of what I feel. I still feel like everything is awkward, because it is. Dati lang ay hindi maawat ang bangayan namin. Tapos ngayon...

Ibinaba ko ang cellphone ko at nag-ayos. Wala naman akong gagawin ngayon pero kailangan kong kumilos nang maaga.

"Dans, kapag umalis kami ng Papa mo, pwede ka na lang magtawag ng kasama mo. Pwede kayong mag-overnight nina Mika dito." Ani Mama habang nagbabasa ng magazine sa sofa.

I nodded bago dumiretso sa kusina para magtimpla ng kape.

Aalis na sina Mama in three days. It's not like I'm not used to it anyway.

Tumabi ako kay Mama nang makapgtimpla na ako. Naaalala ko na naman kung gaano niya kagustong makadinner si CK. Pero paano? Tinapos ko na ang lahat. How can I even end her fairy tale?

"Tumawag ang Tita Kia mo," aniya habang busy sa pagbabasa. "Gusto niyang magdinner tayo bukas ng gabi."

Halos maibuga ko ang mainit na kape nang marinig ko ang sinabi niya. Dinner? Bakit?

Tiningnan ako ni Mama. That look. Holy shit! Akala ko ba maghihintay si Kiro bago niya sabihin ang totoo?

Ni hindi pa nga ako umaamin kay Kiro na gusto ko rin siya. What's with that look anyway?

"Ba't ganyan ang itsura mo? Something wrong?" Mama asked. Come on, Ma. Sabihin mo na sa akin kung para saan ang dinner na iyon.

Magsasalita pa dapat siya pero tumunog ang cellphone niya. Agad-agad niya itong sinagot. It's probably one of the foreign investors dahil ibang language ang ginamit niya para makipag-usap. Was it Korean or Nihonggo? I don't even know.

From: Kiro-meter

I'm sick. I didn't go to work.

Nanliit ang mata ko sa reply niya.

To: Kiro-meter

Then stop texting and rest. Ang kulit mo!

I sighed. Minsan talaga hindi ko alam ang tumatakbo sa utak ng mga nurses. Alam naman namin kung anong masamang mangyayari kapag pinabayaan pero we choose to deviate from the therapeutic regimen.

Like Vanessa, one of the staff nurses. Alam niya sa sarili niyang kailangan na niyang magpacheck up dahil grabe na ang ubo niya pero pinili pa rin niyang mag-self medicate. Magaling rin naman.

From: Kiro-meter

I'm resting. I'm lying on my bed. Hindi naman nakakapagod magtext sa'yo.

I rolled my eyes. Kahit na ba sweet ang pagkakasabi niya ay naiirita pa rin ako sa tigas ng ulo niya.

To: Kiro-meter