İŞTE BAŞLIYOR

95 9 1
                                    


  Mine'nin ağzından;


Üç hafta da iki okul.Bu başarımla rekorlar kitabına yaldızlı harflerle ismim yazılmalı.Odamın kapısı çalıyor.Gene düşüncelerime dalmışım."gel" diye seslendim.Babam gelmişti.Anlaşılan yeni okulumla tanışma vakti gelmişti.Yeni hayatıma ilk adımımı atmaya hazırlanıyordum.Sıradan işler yapıyormuş gibi davranıyordum,ama hiçte öyle değildi.Heyecandan ölüyordum.Bildiğim kadarıyla Berke' yle aynı okuldaydık. Tabi aynı sınıfta olduğumuzu sanmam. Ayrıca tahminimce burada popüler.Benimle neden konuşsun ki.Görünce tanımaz belki de. Anlaşılan yine yalnız kalmıştım.


 . . .


Yeni okul müdürümüz yarım saattir konuşuyordu.Söylediklerinden bir şey de anlamıyordum.Babama baktığımda o da benden farksızdı.İşte kalkıyoruz. Ders işlemeyi hiç bu kadar istememiştim.Babamla vedalaştık.O arabaya doğru giderken bende önümde okul müdürümüz yeni sınıfıma gidiyordum.Ve işte kapı çalındı."gel" diye seslenen ince bir bayan sesinin ardından kapı açıldı.Önde okul müdürümüz arkada çekingen bi şekilde ilerleyen ben sınıfa girdik.Açıkçası sınıfa bakmamaya çalışıyordum.Taki müdür sınıftan çıkıp yine bütün gözler bana çevrilene kadar.Mecburen kafamı kaldırdım ve kısaca kendimi tanıttım.Boş bir yere uçarcasına geçmeyi planlıyordum ki aniden birinden soru gelmişti.Bu garajda ilk yumruğu attığım çocuktu ve gözünde hafif bir morluk vardı.O an kahkaha atmak istiyordum ama şu an pek de uygun durumda olduğum söylenemezdi.Sorduğu soru ise buraya neden geldiğim di.Kısaca "babamın tayini diyebiliriz "dedim kafamı öğretmene doğru çevirdim.Boş bir yer gösterdi ve oraya oturmamı söyledi.Kafamı bu sefer gösterdiği tarafa doğru çevirdim ve Berke'nin de orada oturduğunu fark ettim.Yüzüm kızarmaya başlamıştı.Bunu hissediyordum.Sakin sakin gidip oturdum.Sevinçten çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum.Peki ya neden ?Bir anda kendimi Burak'a ihanet ediyormuş gibi hissettim.Ama öyle bir şey yoktu,o artık hayatımda yoktu ve bu noktadan sonra da olamazdı.Onun sevgilisi vardı ve bana bunu nedense söylememişti.Yani artık birbirimizi ilgilendirmiyorduk.Bu da demek oluyordu ki ben onun için artık bir hiçtim.Kendi yolumu kendim çizmeliydim.

YENİ BAŞTANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin