mühürlenmiş kalpler ꓃ steve+tony

🍷 31 🍷 başka bir evrende

Not: Omega Steve'e Steve, Alfa Tony'e Anthony diyeceğim. Bu geldikleri evrendeki Steve'e Steven, Tony'e Tony diyeceğim ki karışıklık olmasın.

Ayrıca üst üste bölümler atılınca önceki bölüm fark edilmiyor. Onu atlamadığınıza emin olun canlarım <3

┏━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┛
┏━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┛

"Neredeyiz?" Steve etrafına bakındı. Bir dağın üstündelerdi. Etraf kırmızı sislerle kaplanmış, dağın bir kısmında papatyalar bir kısmında sarı laleler vardı.

Anthony'nin kaşları çatık bir şekilde bir noktaya odanlandığını görünce o tarafa baktı.

Bir adam vardı fakat insana benzemiyordu. İskeletinin üzerinde sadece kırmızı bir deri vardı ve uçuyordu.

"İlginç diye mırıldandı." Anthony.

"Katılıyorum. Sence bizi görüyor mudur?"

Anthony ellerini birbirine çarptı fakat adam dönüp bakmadı bile. Sadece dağın aşağısına bakıyordu.

"Steven Grant Rogers. Doğum tarihi 4 Temmuz 1918. Anne adı Sarah Rogers. Baba adı Joseph Rogers."

"1918 doğumlu mu?" diye mırıldandı alfa.

"Anthony Edward Stark. 29 Mayıs 1970. Anne adı Maria Stark. Baba adı Howard Stark."

"Ve 1970 doğumlusun?" Steve şaşkınca Anthony'e baktı. "Tuhaf bir evrendeyiz.

"Şuraya bak." Anthony bir yer gösterdiğinde omega gözlerini o tarafa çevirdi.

Sonunda onlar gözükmüştü.

Tony'nin üzerinde kırmızı bir zırh, Steve'in üzerinde koyu mavi bir suit vardı. Elinde de bir kalkan.

"Üstünde güzelmiş." diye mırıldandı Omega gülerek.

Alfa ona çevirdi yüzünü. "Senin de dar pantolonun harika gözüküyor. Evrenimize döndüğümüzda böyle bir pantolon diklemelerini isteyeceğim." Gözlerini tekrardan Steve'a çevirdi. "Dar."

Onlara doğru yaklaşmaya başladılar. Konuşmaları bu sayede daha duyulur hale gelmişti. Kırmızı derili adam konuşuyordu.

"Ruh taşını alabilmek için ruh feda etmek gerekir." dedi soğukça. "Ruha karışlık ruh."

Steven ve Tony birbirlerine uzun uzun baktılar ve en sonunda Steven konuştu. "Tony, bu bizim tek şansımız."

"Biliyorum Yüzbaşı." Tony düşünceli bir şekilde dağdan aşağıya bakmaya başladı. "Ve bu şansı boşa çıkartmamamız lazım."

"Yapılması gerekeni yapacağız. Ne gerekirse." diye fısıldadı Steven. Sonra Tony'nin kolundan tutup onu geriye doğru sertçe iteledi. "Taşı al ve işi hallet."

Tam uçuruma bir adım atacakken Tony zırhıyla uçup Steven'ın omuzundaki kalkan tutuçusundan tutup onu uçurumdan uzak tarafa doğru sertçe fırlattı. "Kendini feda etmene izin vermeyeceğim!"

"Tony saçmalama!" Steven o sert düşüşe rağmen oldukça hızlı bir şekilde ayağa kalktı. "O eldiveni sadece sen yapabilirsin!"