Gözlerimi açtım.Hava güneşli olsa bile yüzüme soğuk rüzgar vuruyordu.Aç olduğumu hissediyordum.Buraya nasıl gelmiştim?Hiçbir fikrim yoktu.Ayağa kalkım etrafıma bakındım.Ormandaydım.Uzaklarda büyük sıradağlar yükseliyordu, ve onların arkasından daha da büyükleri.Eger açlıktan bayılmak istemiyorsam yemek yemem gerekiyordu.Yakınlarda hiç meyve agacı veya bir çalı bulamadım.İçimden bir ses avlanmam gerektiğini söylüyordu,haklıydıda.Ancak bunu yapmam için hiçbir malzemem yoktu.Sanırsam bu işi ellerimle yapmam gerekiyordu.yaklaşık 1 kilometre yürüdükten sonra bir tavşan yuvasına rastladım.Onlara zarar vermek istemiyordum ancak bunu yapmam gerekiyordu.Elimi uzatım bir ciyaklamayla bir tavşan yakaladım,başka bir tarafa bakarak onu boğdum.Geri ona baktığımda kendimden nefret etmeme neden oldum.Böyle bir şeyi nasıl yapmıştım?Aklım almıyordu.Ancak bunu düşünecek zamanım yoktu.Güneş batmak üzereydi.Sığınacak bir yere ihtiyacım vardı.Bir ağacın köklerinin içine girip tavşanı yemeden uykuya daldım.Akşam kalktığimda midem bulanıyordu,fazla aç kalmıştım.Tam anlamıyla uyanıp kendime gelince yerde bir kağıt gördüm.El yazısıyla yazılmamıştı,bilgisayar çıktısı olduğu belliydi.Kağıtta şunlar yazıyordu "Senin adın Trina,seni izliyor olucağız,iyi şanslar buna ihtiyacın olacak.".Bu neydi şimdi?Benim şansa ihtiyacım olacak ne gelecekti başıma?Kağıdı iyice incelemeye başladığımda arkasında bir mühür olduğunu gördüm.Bu bir aslan simgesiydi.Ne ifade atmeye çalışıyorlardı ve bu notu yazanlar kimdi?Kağıttan başını kaldırır kaldırmaz agaçların arasında birisi belirdi.Uzun boylu düzgün giyimli bir kadındı.Yanında başkalarının olup olmadığını inceledi ama kimseyi göremedi.Acaba odamı benim gibi burada uyanmıştı?Yanına gidip sormak istedi ama korkuyordu,buradan,hayvanlardan ve o gizemli kadından.En iyi fikirin uyuyup sabah bunu daha ayrıtılı şekilde düşünmek olduğu fikrini kafasına koydu.Ve yeniden uykuya daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOŞLUK
MaceraYapayalnızsınız.Başka kimse yok.Yardım yok.Sadece hayatta kalmaya odaklan.