Spirits who belong to summer

9✨

    Hapa syt dhe pash diellin qe sapo kishte lindur. Kuptova qe kisha gjithe naten jasht dhe vura re perball meje gjendeshe Katara me Alanin.

-"Pra prandaj beje sikur ste flihej ty dje, paske pasur takim me princin e kalter eee? Nga sju kemi kerkuar" -tha me ironi Katara
-"Ejj qetsohu nuk ndodhi asgje" -i thash une
-"Degjoje shoqen tende" -kumboi zeri Eklidit qe me thene te drejten kjo fjali me vrau pakez.

Epo ishte dhe koha ime te zgjohesha dhe ja ktheva
-"Epo seriozisht mire une qe kam siklet ta pranoj po kjo esht pergjigja jote?!"

-"Levizim ne" -i tha Alan Katares duke e pickuar dhe vazhdoj
-"Guxo tallu me te dhe i mjeri ti"-iu drejtua Katara Eklidit dhe u larguan duke na len vetem

-"E pa imagjinueshme" -ia ktheva une atij
-"Boll tani, eja ikim dhe ne" -tha ai me ton te ashper
-"Jo!" -i thashe -"nuk dua, ik qerrohu andej" -dhe u mbeshteta tek parvazi ku fillonin shkallet per te zbritur poshte duke kryqezuar duart dhe hoqa veshtrimin nga ai.

-"Shiko mos me acaro qe ne pik te mengjesit" -tha ai ftohtesisht
-"Perndryshe cfare apo do me marresh me zor duke me terhequr zvarre shkalleve?" -thash me ironi duke mos me interesuar

Ne ate moment ai me kapi dhe me ngriti mbi shpinen e tij. Nisa te bertisja duke e goditur me grushta ne kurrize por nuk reagoj keshtu e kafshova tek krahu prita sa me uli posht dhe vrapova drejt nje pjese te pjerret aty ne tarace.

Ai preku doren dhe mua afrua mua duke me folur me nje ton urdherues
-" Mos guxo te besh ndonje budallik se te betohem..." por nuk arriti ta perfundonte fjalin pasi mua me rreshqiti kemba dhe nese sdo kishte qene per te qe tme kapte kushedi ku do kisha perfunduar...

-"Pse? PSE E BERE? Pse me ben ti perjetoj kto caste? PSE??" -tha ai gati ne te shperthyer ne lot
-"Si pse? Ti sje i qart me veten tende njiher para ca oresh me puthe tani bej sikur ste interesoj! Po tallesh me mua?? Gjete vajzen e mire dhe hajd ta shfrytzoj. Jam une idjote se cdua ktu se kuptoj. Me shtyn zemra se dua dhe une te perjetoj nje histori te bukur te vertet por mesa shoh mendja kishte te drejt! Meqe eshte keshtu..."

Por nuk e perfundova fjalin pasi ai me nderpreu duke thene:
-"Po sepse je e vecant per mua, dua te te kem ty ne rregull! Qe heren e pare qe te pash tek makina me syt e medhenj jeshil, floket qe te preknin trupin, buzet e trasha me terhoqe okejj?! Por sdoja ta pranoja pasi vajzen qe desha me shume ma vran dhe ajo vdiq ne duart e mia dhe sdoja te perjetoja nje tjeter histori dashuria sdoja ta pranoja se pas kaq viteve zemra po me rrihte perseri dhe ajo vajze nuk ishte ajo por ti. Sdua te te ndodhi gje, sdua te te shikoj te merzitur, dua te kujdesem e kesaj here ti bej gjerat sic duhet dhe pse sdoja ta pranoja mendoja se ishte gje kalimtare por jo zoti donte qe ne te takoheshim. Ai te solli tek mua dhe nuk mund tme ndryshosh mendjen dhe..."

Syt e mi ishin mbushur me lot ishte hera e pare ne jeten time qe nje djal shprehte interes ndaj meje dhe ta shihja sesi fliste per mua ishte tjeter ndjesi. Nuk e kontrollova veten ne ato momente po thjesht e afrova prane vetes dhe e putha gjithe pasion dhe ma ktheu po ne te njejten menyre.

-"Faleminderit" -i thashe une e me pas mbizoteroj heshtja per disa caste. Me pas me kapi doren dhe zbritem shkallet. Nuk ndaluam tek te tjeret por shkuam ne kat te pare, dolem nga pallati dhe morem makinen.

Me coj buze detit.

Pa e kuptuar kishte kaluar shume dhe ishte mbasdite dielli sapo kishte nisur te perendonte. Ishim ulur ne rere ne nje vend te boshatisur. Ishim vetem ne. Ishte fantastike ne te mbeshtetur te supet e njeri tjetrtit duke pare perendimin. Ishte perendim madheshtor sikur ishte pikturuar vecanerisht per ne...

Ra nata... qielli ishte plot yje si nje ballo nga galaktika enkas per ne, pasi njerzit e tjere i kishte kapitur gjumi... U shtrim aty ku ishim te perqafuar dhe thjesht gjithcka doja ne ato caste paqeje dhe lumturie ishte te ndaloja kohen...