💗Sevgiden Sevgiye💖

AYRILIK 1.bölüm

"NE?" annemin bagirmasiyla kalp atışlarım daha da hizlandi
bu tepkisi normaldi cunku tanimdagimiz bazi mafya kılıklı adamlar evimize gelmis onlarin kardeşi oldugumu söylüyordu
pek tepki vermedim gerçek olmadığını dusunuyordum taki ellerindeki DNA testini gosterinceye kadar
kalp atislarim daha da hizlandi olaylar ciddilesiyordu ve ben ciddi ortamlardan nefret ederdim ellrimi birbirine kenetleyerek annemin yanina gittim
"anne noluyor, ne diyor bu adamlar gercek değil deme" kizlarda yanima gelip annemin cevabini bekliyorlardi annem "tabiki gerçek degil kizim evime izinsiz giren mafya kılıklı insanlara inanacak degilim. yok öyle bisey sen benim kizimsin benim kızımdın ve hepte oyle olucaksin" annemin bunlari demesiyle birazcikta olsa rahatalmistim
dogru suyluyordu evimizi bi anda basip sacma sapan konusan insanlara inanacak degildim ayrica evlatlik olsam bile umrumda olmazdi ailemi seviyordum sevgiyle buyumustum hic bir eksigim olmamisti yani sirf onların kizi degilim diye onları birakicak ve triplere girecek degildim.onları asla birakmazdim.kizlar iki elimi birden tutup beni sakinlestirmeye calisiyorlardi onlara gülümsedim ama iksininde ellerinin titredig8n fark edince gülümsemem soldu ikisinide kendime cekip "kizlar endiselnmeyin bisey olmaz giderler birazdan sakin olun ayrica evlatlik olsam bile size olan sevgim asla değişmez"dedim ikiside bana sarilmislardi.
yerimden kalkıp adamlarla konusan babamin yanina gittim ve karşıdaki adamlari incelemeye basladim en buyukleri olduğunu düşündüğüm upuzun,keskin yüz hatlarina sahip sert bakışlı yakışıklı bir adam vardı babamla o konuşuyordu arkasinda ondan birazcık kısa ama yüz hatları daha yumusak olan ve daha yumuşak bakan bir adam duruyordu.
ona baktım sanirim biraz fazla uzun bakmış olmalıydım ki o da bana geri baktı gözgöze geldiğimizde bana gulumsedi ama anlamdiramadigim sey cok üzgün duruyordu sanki cok hasret kalan biri gibi duruyordu tuhaf diye düşündüm.
babamın elini tuttum oda benimkini tutarken karşıdaki adamin yaninda duran polis bagirmaya basladi "beyefendi elimizde kanit var bizi zorlamayin" diyince sinirlendim ne diye başkalarının evine gelip olay cikartiyorlardi ki bide babama bağırıyorlardi BABAMA. kalktım yanına gittim "beyefendi ses tonunuza dikkat edin kimseye bagiramazasiniz" sonrada ondeki iki uzun adam donup "bakin niye buraya geldiniz hangi akla hizmet edip geldiniz bilmiyorum ama ben sizin kardeşiniz yada aileniz degilim bir yanlışlık olmus olmali ayrica yillar sonra gelip bunu demeniz cok cesurca"
sert bakışlı adam bana sanki beni avlıycak olan bir avcıymış gibi bakinca bir tırstmadım degil hani yanındaki adam yanıma gelip "merhaba ben barlas biliyorum bize inanmıyorsun ama lütfen bize bir şans ver bizim Hakkımızda kotu düşünüyorsun bunu da biliyorum gec oldugunuda biliyorum bunlari söylemek icin. evet ama evimize gittiğimizde emin ol sende geç olduğunu ama geçmiş zamanları duzeltebilecegimizi anlayacaksın hmm ne dersin?"aklim karışmış bir şekilde karşımdaki adama bakıyordum 'ne diyor be bu adam ne gitmesi ' diye düşünürken birden dönüp"ne diyorsunuz bayim ne evimizi nereye gitmemizden bahsediyorsunuz benim evim burasi yeter zorlamayin artik cikarmisniz evimizden aa " diyerekten onu kapıyı dogru iktirmeye basladim bir anda havalaninca ne oldugunu anlamadan kötü bakışlı adamın koltuk altlarimdan tutup kaldirmasiyla sok oldum." bizi uğraştırma çocuk 'annem ve babam istemese buraya hayatta gelmezdim' "diye mırıldandığını duydum. dedigi seylerle beynim durdu sadece kollarindan kurtulmaya calisiyordum"bırak beni ne yaptigini saniyorsun biraaak benii,baba yardım et" diye bağırdığımda babam koşarak yanima gelmeye çalıştı ama onundeki polis babamı durdurdu "bıraksana be adam neyapiyorsun" diye bağırdı babam.ben daha ne olduğunu anlamadan adam beni tutmus kapiya goturuyordu bile, adama bağırarak "nereye götürüyorsun beni bıraksana"
"bak cocuk bizi uğraştırma diyorum. eger ailenin çöküşünü izemek istiyorsan zor da kullanabilirim" "ne, ne diyorsun sen ne zoru siddet mi uygulayacaksin biliyormusun bu yaptığının bi cezası var " "ne siddeti be ayrica o kadarda alçak bi adam degilim ,bahsettiğim sey mahkeme. istersem mahkemeye gidip derim bu adam bana kiz kardeşimi vermiyor ailenin elinde ne varsa alırlar üstüne hapse atarlar alıkoyma'dan.kardeşlerinin eğitim hayatı mahvolur"dedi dehsetle agzindan dökülen seyleri dinliyordum"ne mahkemesi ne alıkoyması asıl senin yaptığına alıkoymak denir birak beni " " tamam madem inanmiyorsun polislere sorsana?" hizlica polis abilere donerek "doğrumu bu boyle biseyler yapabilirlermi?" diye sordum alacağım cevaptan okadar korkmuştum ki .
polis abi" evet ellerinde DNA testi var onların kızı olduğundan boyle bi hakları var" dedikleriyle vücudum kaskatı kesilmisti dişlerimi sıkarak"aileme birsey yaparsan hayatta sizinle gelmem" dedim tırnaklarımı kollarına geçirerek. ifadesi gram değişmeden cevap verdi" tabi kii bizimle gelmen şartı ile"yaptigi bildiğin pislikti piç.
"tamam,bırak beni ailemle konuşacağım"dedim anında bıraktı şerefsiz, beni yere düşürdü pic herif .
ayağa kalkarak annemle babamın yanına gittim adamın dediklerini anlattım biryandan anlatıyor biryandan ağlıyordum annem"bizi mahkemeye vercek olsalar bile seni hayatta bırakmam "diyerek bana sarıldı daha çok ağlamaya başladım annem babama "hamdi bisey desene kızımızı vermicez dimi?" babam çaresizlik ve üzgün gözüken gözleriyle bana baktı ve kafasını salladı cevapı biliyordum daha cok ağlamaya başladım anneme sıkıca sarıldım ve babamın diyeceklerini dinlemeye basladim "eger vermezsek mahkemede bize görüşmek için vericekleri günleride kaybetmiş oluruz bi daha hiç gorusemeyebiliriz" dedi annem babama boş boş bakiyordu birden bağırarak "ne diyorsun hamdi kızımızı nasıl veririz elalemin adamlarına ?" "biliyorum hanım biliyorum ama yapacak baska biseyimiz yok " dedi ağlayarak .anneme dondum "anne olaylar kötüye gitmesin ben onlara giderim en azından bir kaç günlüğüne. bizde avukat tutar hallederiz dimi bisi olmaz?"ağlayarak kurduğum cümlelerden ne anladılar bilmiyorum ama ikiside bana sıkıca sarılmaya başladılar sanirim kabullenmis olmalılarki annem bavulumu hazırlamaya babamda manyak piçle konusmaya gitti .ben ise kızların yanına gitmis onlara durumu aglayarak anlatıyordum en son hepimizde birbirine aglayarak sariliyorduk taki annem elinde bavulumla gelene kadar anneme dönerek teşekkür ettim.
babam ve manyak piçe döndüm, adının barlas olduğunu söyleyen adam "hazırsan gidebiliriz. ailenle vedalaş kapıda bekliyoruz" dedi gülerek, hayır hani ortada komik birsey de yoktu bu niye sırıtıyor mal mal. Vedalaşma kısmı çok zordu herkes ağlıyordu hepsine sıkıca sarılıp mal mal sırıtanla manyak piçin yanına gittim .ağlamaklı sesimle "gidebiliriz "dedim.

1.bölüm sonu

Çok cringe oldu ama elimden bu kadar geldi 😁😅
Bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle👋🏻💫