oda nasılmış diye incelemeden direkt kenidimi yatağa attım okadar yorulmuştum ki gözlerimden akan yaşları silecek mecalim bile kalmamisti.
gözlerim yorgunluktan kapanırken tek düşündüğüm ailemi ne kadar çok özlediğimdi.
♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡
birazcık uyuduktan sonra kalktım eski evime o kadar alışmışım ki 'dogal olarak' kalktigim gibi, gozlerimin ağrıdığını anneme soylemek icin sesleniyordum ki ki o anda anladım burası benim evim degil yanımda kızlar yok tek başına bu odada yanlizdim.ilk once nerede olduğumu bir kaç saniye idrak edememiştim ama sonra aklıma yaşadığım olaylar akın etmeye başladı tutmayı bir turlu beceremediğim gözyaşlarım artık gözlerimden firar ediyorlardı yabancı olduğum bu evde yabancı olduğum bu yatakta bacaklarımı göğsüme çekmiş ağlıyordum sesim duyulmasin,yanıma gelmesinler diye susmaya çalıştım ama olmuyordu sanki boğazım yırtılıyormuş gibi canım acıyordu bu yabancı yerde kalmak istemiyordum. merdivende ayak seslerini duymamla anında yataktan fırladım neredeyse yorgana takılıp düşe yazmamla beraber birkac damla da sinirden dustu gözyaşlarım. kenidimi toparlayıp,lavaboya elimi yüzümü yıkamaya gittim beni boyle görsünler istemiyordum.
'ay acaba çok ağlamış gibi gözüküyormuydum' yüzüme iyice su çarparak yüzümün kızarık olmayan taraflarında kırmızılaştığını gördüğüm zaman sinirden ağlamaya başlamamak için gene kendimi tuttum. banyodan çıkıp üstümü degistirdim.sanırım sabiha hanim değildi gelen. neyse yatağa oturup telefonumdan Zeynep'i aradım açtığında "nabersin bebis?"diye sordum genelde kızlara boyle seslenirdim."sahraa napiyorsun nasılsın iyi misin, o iki öküz adam sana bisi yaptilarmi annemler çok merak ediyorlar yemek yedinmi? bisey desene!!?" "bebis azcık sakin ol biseyim yok iyiyim ayrica o iki öküz de bana iyi davranıyorlar 'tabiiki yalan toprağın bana nasil baktığını gördüm barlası bilmem ama',yemeğimi de yicem birazdan siz nasılsınız annem, babam defne nasıllar?" zeynep"annem yanimda veriyimmi?" aniden "yok hayir verme ben onunla sonra konusurum"
'eger simdi konusursam çok pis ağlarım bir daha da duracağını sanmam'
dedim "tamam o zaman biz seni çok seviyoruz dikkat et kendine tamam mı? "
"tamamdır ben de sizi cok seviyorum muvk" diyip telefonu kapattım.birazcik İnternette takıldıktan sonra telefonu yatakta önüme atıp "çoooook sıkıldııııııımm" "ve çooook acıktım ne zaman yemek yicez saat kaç oldu ya?" saate baktığımda saat 19:58'di.sabiha hanim beni çağırmaya gelirdi herhalde birazdan diye düşünerekten birazcık daha beklemeye başladım,ama yok 5 dk, 10dk, 20dk, 30dk,1 saat olunca artık açlıktan erimiş bi halde yatakta yatarken kalkıp aşağı inmeye başladım bi yandan giderken bir yandan da 'allahım inşallah herkesin ortasında karnım guruldamaz yarabbim nolur öyle bisi olmasın Allah'ım sen beni boyle kotu durumlardan koru yarabbim' diye dua ediyordum umarım kabul olur amin.
aşağıya indiğimde sabiha hanım ve ahmet bey salonda oturmuş sohbet ediyorlardı yanlarında da demir le ilgilenen toprak ve onların yanında oturan yaman vardi.
ahmet beyle sabiha hanıma selam verip tepki vermelerini beklemeden salondan uzaklaştım. 'ayse teyzenin yanına gidip bana birşeyler hazırlamasını isteyebilirdim ama bu evde yemek salonunu bulmaaak kim ben kim?' "gene kayboldum allah kahretmesin boyle evi ya ev,ev degil sanki labirent " "harita bilgin yok diye niye güzelim evi suçluyorsun?" aniden arkamdan gelen tok erkek sesiyle yerimden sıçradım ağzımdan çıkan çığlık sesiyle birlikte ikimizde birbirimize şaşkın şaşkın bakıyorduk."niye arkadan sinsi sinsi geliyorsun odum koptu kalpten gidiyordum valla insan azcık merhametli olur en azından ufak bir ses ver?!!"
karsimdaki toprağa söylemiştim bunları "off ne konuştun be çocuk sus birazcık. ayrıca ufak bir ses çıkarsaydım da aynı tepkiyi verirdin!" 'doğru soyluyor Şrfsz' "genede bu beni korkutabilecegin anlamına gelmiyor" diye mırıldandım. duymus olmalı ki
"tamam ÇOCUK, bi daha OLMAZ simdi söyle ne isin vardi burda? Diye bagirdi.
"ha benim bi isim yoktu kayboldum da, mutfağı ariyodum"
"ne yapacaksın mutfakta?,hani aç degildin!?" dediği şeyle suratına mal mal bakiyodum" ne?"
"aç olmadığımı nereden biliyorsun ? ""kendin söylemedin mi ateşe ?" ne diyo be bu Şrfsz "yoo ben öyle bisi soylemedim ayrıca şuan çok açım açlıktan ayakta zor duruyom" 'okadar ki seni bile yerim.delimi sevdi beni tabki öyle bisi demedim." neyse mutfak soldan 3.kapı ayşe teyze orda söylersin hazırlar birşeyler çok geç de kalma gormiyim seni ayakta bidaha" "tamamdır. teşekkürler ve iyi geceler dedim toprağın arkasından. sonra atesin niye böyle bir şey yaptığını düşündüm.' mal kömür ne diye boyle bisi yaptiki simdi' sonra birden aydınlanma geldi anlaşılan yanık patatesimiz hayatında aksiyon olsun istiyor 'tamamdır koçum sen istedin ,challenge accepted bitch, yarışmanın sonunda, senin küllerini ganj nehrine atmazsam var ya benimde adim sahra degilse serefsizim.4.bölüm sonu
Çok kısa ve saçma oldu ama genede attım🤭
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen seviliyorsunuz🥰😇
🤎🖤💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💗Sevgiden Sevgiye💖
Teen Fictionailemden koparılıp aileme gidiyorum Ilk defa yazıyorum çok acemiyim genede sizinle paylaşmak istedim eksik bulduğunuz bir yer varsa nasıl duzeltebilecegimi saygı çerçevesinde bana soylerseniz çok memnun olurum iyi okumalar💘💌