என் கிறுக்கல்கள்..

கேள்விகள்

கேள்விகள்...

நள்ளிரவை நெருங்கி கொண்டு இருக்க...

ஏதோ மனதில் சொல்ல முடியாத கவலையோ இல்லை அறையின் புழுக்கமோ தெரியவில்லை...

என்‌ உறக்கத்தை கெடுத்தது... உறக்கமின்றி தவித்தேன்...

என் தலையணை எடுத்து கொண்டு மாடிக்கு சென்றேன்...

கருவிழிகள் போல் இருள் சூழ்ந்து அங்காங்கே ஏதோ வரைந்தது போல் வெண்மேகம் படர்ந்து வைரத்தை நட்டு வைத்தது போல் நட்சத்திரம் பரவி இருந்தது...

சுற்றும் முற்றும் தேடினேன்... கண்ணில் அகப்படவில்லை நிலா...

சில்லென்று வீசிய காற்று ஏதோ சொல்ல முடியாத உணர்வை தர... உடலுக்கும் மனதிற்கும் இதமாக இருக்க...

கைகளை விரித்து காற்றை வரவேற்று உள் வாங்கி கொண்டேன்...

அவ்ளோ நேரம் வராத தூக்கம் இப்போது வர... அயரந்து தூங்கினேன்...

கூவு....கூவு...

கூவு...கூவு...

குயிலின் சத்தம் என் காதில் விழ... தூக்கம் கலைந்து கண் விழித்து பார்த்தேன்... அருகில் இருந்த மின்கம்பியில் குயில் அமர்ந்து கூட்பாடு போட்டது...

என் mobile ஐ எடுத்து மணியை பார்த்தேன்...

5.30...

எழுந்து சோம்பல் முறித்து கொண்டு தெருவை பார்த்தேன்...

பால் கறந்து கொண்டு அனைவரும் பால் நிலையத்திற்கு சென்று கொண்டு இருந்தனர்...

என் தலையணையை எடுத்து கொண்டு கீழே இறங்கினேன்...

பால் ஐ எடுத்து அந்த வழியே சென்ற ஒருத்தரை என்னை பார்த்து "என்ன கிருஷ்ணா மாடில தூக்கமா..."என்று கேட்க...

நா தலையை ஆட்டி கொண்டு வீட்டிற்குள் நுழைந்தேன்...

இன்னும் என் கண்ணில் சிறிது தூக்கம் ஒட்டி கொண்டு இருக்க... கட்டில் விழித்தேன்...

ஏதோ ஒரு சத்தம் என் உறக்கத்தை கலைக்க... எழுந்து கண்ணை தேய்த்து கொண்டே மணியை பார்த்தேன்...