Chapter 22

978 206 45
                                    

@ Busan House

මිසිස් කිම් ජින්ගෙ රූම් එකට ආවේ ජින්ව හොයාගෙන.. ඒත් ජින් තියා ජින්ගෙ කෙස් ගහක්වත් ඒ රූම් එකේ තිබ්බෙ නෑ.. ඒ නිසාම මිසිස් කිම් රූම් එකෙන් එලියට යන්න ගියත් ආයෙත් බැල්කනි එකට ඇවිත් ගාඩ්න් එක දිහා බැලුවෙ හිතේ ඇති වුන සැකේට.. එයා හිතුවා හරි.. ජින් හිටියෙ ගාඩ්න් එකේ බෙන්ච් එකක වාඩි වෙලා පොතක් කියවන ගමන්.. එයාගෙ අතේ පොතක් තියෙන බව ඇත්ත. ඒත් ජින් ඒක අල්ලගෙන හිටියෙ උඩයට මාරු කරලා.. පොත අතේ තියාගෙන හිටියට, ඒක දිහා බලාගෙන හිටියට එයා ඉන්නෙ හරි සිහියකින් නෙවෙයි කියල දකින ඕනම කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන්..

"ජින්... ජින්...

...ජින් පුතේ..."

මිසිස් කිම් කීපවතාවක්ම ජින්ට කතා කලත් ජින් ගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් තිබ්බෙ නැහැ.. සතියක දෙකක විතර කාලයක ඉදන් ජින්ගෙ තත්වෙ මේ විදිහමයි.. මිසිස් කොච්චර ඇහුවත් ජින්ගෙ හිතේ තියෙන ප්‍රශ්නෙ ගැන, ජින් හැම වෙලාවෙම කලේ ලස්සනට හිනා වෙලා ප්‍රශ්නෙ මග ඇරපු එක.. එයත් ටේහියුන් වගේමයි.. කතා කරල කතා කරලා බලාගෙන ඉන්න බැරිම මිසිස් කිම් කෙලින්ම ගියේ ගාඩ්න් එකට..

"ජින්.."

මිසිස් කිම් ඈත ඉදන්ම ජින්ට කතා කරගෙන ආවත් ජින්ගෙ කිසිම ප්‍රතිචාරයක් හම්බුනෙ නෑ.. ඒ නිසා මිසිස් කිම් ට එයාව හරි සිහියට ගන්න ඕන වුනා.. ඒකට එක ක්‍රමයයි තියෙන්නේ..

"පුතේ.. පුතේ.. අනේ පුතේ හරි වැඩේ නේ.. ඔයාගෙ පෑන් එක මං අතින් කැඩුනා නේ..."

"ආහ්???"

මිසිස් කිම්ගෙ ක්‍රමය හරි ගියා.. ජින් හරි සිහියට ආවේ මිසිස් කිම් කිව්වා කතාවෙන්... ඒත් වෙනදා පෙන්වන ප්‍රතිචාරයට වඩා ජින්ගෙ අද ප්‍රතිචාරය හාත්පසින්ම වෙනස් එකක් වුනා..

"පෑන් එක? කැඩුනා කියලකිව්වේ??"

ජින් ඇහුවෙ මලානික වුන හඬකින්..

"ඔව් ජින්.. අනේ එන්නකො බලන්නකො ඇවිත් ඒක හදන්න පුළුවන්කියල?"

OUR DESTINY | ✔Where stories live. Discover now