Nee! Denk ik. Ik kan het gewoon niet! Ik kan het mama niet aan doen! Wat moet ik nu doen? Zelfmoord, nee... Daarvoor vind ik het te fijn om überhaupt te leven. Weglopen, kan, maar waar heen. Nathalie zwart maken, nee... Dan kom ik op een loserlist in een toilethokje op school... Dan ben ik al helemaal dood...
Ik weet het gewoon niet meer! Ik wil weg! Verhuizen doen we nu ook niet... We zijn net hier! Oh wat is dit moeilijk! Ik kan mama zo veel gewoon niet aan doen! Amsterdam is een mooie stad, maar waarom kan ik nooit, maar dan ook echt nooit een betrouwbare vriendin krijgen? Ik weet het, op mijn eerste middelbare school was mijn beste vriendin ook mijn liefde, vooral nadat ik op een feest met een meisje had gezoend. Wat is dit?! Waarom denk ik hier aan! Ik loop naar beneden. Misschien heb ik iets aan mijn moeder...
"Hoi mam..." zeg ik depressief. "Wat is er lieverd?" Ik zie de angst in haar ogen. Ik durf haar gewoon niks te zeggen... Oh ik vind dit echt niet leuk! "Nou, eh, nou. Sorry mam ik kan het niet..." "Is het iets met school?" "Ja... Ik weet niet wat ik moet doen..." "Dat snap ik lieverd..." "Wat moet ik doen?!" zeg ik snikkend. "Ik ben wanhopig... Volgens mij weet de hele school het al..." "Ik snap dat je wanhopig bent lieverd, maar ik weet ook niet wat ik voor je kan doen... Ik kan je niet weer van school laten veranderen en we kunnen ook niet weer verhuizen..." "Weet je wat ik doe, ik ga morgen naar school en dan kijk ik wat er gaat gebeuren..."
---
HEEL ERG BEDANKT VOOR 200 READS!!!
JE LEEST
Kappen! #1
Teen FictionLucy verhuisd van Eindhoven naar Amsterdam. Op haar eerste schooldag, van haar derde middelbare school, vraagt ze de weg aan Nathalie. Nathalie blijkt bij haar in de klas te zitten en ze gaan bij de eerste kes naast elkaar zitten. Na school spreken...
