Kappen! #1

Het gevecht

Eenmaal thuis is mijn moeder al op de hoogte. "De directeur had gebeld..." "Oh. Je weet dus alles al?" "Ja, en ik vind het heel erg naar... Het nadeel is..." "Ho stop! Ik wil niet eens van school veranderen! Ik heb twee hele lieve meiden leren kennen door dit! Emma en Anna zijn geweldig! Ze zijn niet doorsnee, net zoals ik, ze hoeven er niet bij te horen, ik vind ze geweldig! Dankzij Emma is alles goedgekomen en Anna heeft me opgepept!" "Wauw! Je hebt echte vriendinnen gevonden schat!" "Ja!" "Wauw..." Tranen springen in mijn moeders ogen. We vallen elkaar in de armen. "Ha-ad pa-ha-pa dit maa-haar mee-hee ku-hunnen ma-haken..." "Ja..." Ik begin ook te huilen. Zo zitten we denk ik een uur samen te huilen...

Als we uitgehuild zijn vertel ik mama wat er was op school. "Ik kwam bij de kluisjes en ze spraken me aan. Ben je ook op mij lesbie? En al dat soort dingen. Ze duwden me in een hoekje en sloegen en trapten me tot ik huilend op de grond viel. Daar heb ik het hele eerste uur gezeten..." "Wow... Schat dit is toch vreselijk!" "Ja, maar Emma hoorde me huilen, ze is met mij naar de directeur gegaan en we hebben alles 'uitgepraat' met Nathalie. Ik wil haar nooit meer zien..." "Dat snap ik ook wel!" Ja haha logisch, denk ik bij mezelf. "Na school kwam Emma naar me toe, met Anna. Het was echt gezellig. We willen Nathalie terugpakken, maar we weten niet hoe..."

De volgende dag kom ik op school en ze doen nog raar. Emma en Anna komen meteen naar me toe. "Wat is er aan de hand?" "Nathalie!" "Wat is er?" "Ze staat daar met een groepje meiden!" Heb ik geluk! Ik heb op kickboksen gezeten! "Wat is er Nathalie?" vraag ik zo vriendelijk mogelijk. "Ik moet boeten voor wat ik heb gedaan, en jij dus ook!" Ze geeft me een klap. Ik schop haar keihard terug. Ondertussen vormt de hele school zo ongeveer een kring om ons heen. We beginnen aan de haren te trekken, elkaar uit te schelden, schoppen, slaan, zelfs bijten. Op een gegeven moment komt er een docent door de muur van leerlingen. Hij haalt ons uit elkaar. Hij sleurt ons mee naar de directeur. De 'vriendinnen' van Nathalie blijven staan. Emma en Anna volgen me wel. We lopen lachend naar de directie.

"Kijk eens wie we daar hebben." zegt de directeur. "Hallo meneer." zeg ik beleefd. "Hoi." zegt Nathalie koeltjes. "Wat is er gebeurd?" "Nathalie kwam naar me toe en ze zei dat ik moest boeten voor wat ik gedaan had, daar snap ik nog steeds niks van maar ja. Toen sloeg ze me. Ik schopte haar terug, en nou ja... Toen gingen we vechten..." "Klopt dit?" "Ja meneer..." zegt Nathalie. Volgens mij schaamt ze zich heel erg... Lekker voor haar. "Ik schaam me diep Nathalie. En Lucy heeft het ook niet goed opgelost..." "Maar anders..." "Geen gemaar! Weg!" We lopen de kamer uit en Nathalie biedt haar excuses aan. Anna en Emma hebben gewacht op de gang. "Willen jullie mee naar mijn huis?" "Ja! Leuk!" roept Emma. "Leuk!" zegt Anna.

Na school loop ik naar mijn kluisje. Wie staan daar? Wie zijn dat? "Ga weg bij mijn kluisje!" schreeuw ik. "Niet voor jou lesbie!" ik hoor ze lachen. Ik voel de woede opkomen. Ik sla degene die me zo noemde keihard in zijn gezicht. "Waar was dat goed voor lesbie?" "Noem me nog een keer zo en ik sla je knock out op de grond. Begrepen?" "Wahaha. Durf je toch niet!" "Oh nee?!" Ik sla hem nog een keer. "Nu begrepen?" Hij ligt kreunend op de grond. "I-ik ben al w-weg!" eindelijk. Emma en Anna hebben alles gezien. "Goed gedaan!" zegt Emma. "Ja, wat moest ik anders doen?" "Je hebt het goed gedaan." "Ik weet een lekkere ijssalon in de buurt. Zullen we daar heen gaan?" vraagt Anna. "Ja!" schreeuw ik zo ongeveer.

"Ik bel mijn moeder even dat ik later ben." "Ja doe maar." Ik bel mijn moeder en ze zegt dat ze het goed vindt.
We fietsen naar de ijssalon. We stappen naar binnen en ik zeg: "Wat veel smaken!" "Klopt. Ze hebben echt veel." "Wat nemen jullie?" vraag ik. "Uhm. Ik denk Mango en Mandarijn." zegt Anna. "Ik denk dat ik Coockies en Oreo neem." zegt Emma. "Okay. Dan neem ik denk ik Citroen en eh, oh dit is moeilijk! Uhm... Ja ik weet het! Citroen en Vanille." Lekker! Denk ik bij me zelf.

Nadat we het ijsje op hebben fiets ik naar huis. Emma en Anna wonen naast elkaar, dus ik moet de weg zelf zien te vinden... Gaat wel lukken denk ik. Totdat ik Nathalie en de pesters van bij het kluisje zie...