Kappen! #1

De Schietpartij

"Mam! Wat is er aan de hand?!" vraag ik verbaasd. "Nathalie! Z-ze liep daar!" stamelt mijn moeder. "WAT?!" schreeuw ik zo ongeveer. "D-dat kan toch niet?!" "Blijkbaar dus wel!" Ik hoor schoten. "AAHHH!" gil ik. Mijn moeder begint te huilen. "I-is dit d-dan het ei-heinde?" zegt ze huilend. "I-ik w-w-w-weet niet m-m-mam..." Gillende sirenes scheuren voorbij. Ik begin te huilen. Door de tranen zie ik alles wazig, maar ik kan het nog volgen. Ik zie iets of iemand met lang bruin haar snel voorbij komen. Ik hoor schoten en ijzer dat op de grond valt. Ik hoor de deur open gaan. Ik hou mijn moeder stevig vast. "Jij. Jij vuile verrader! Jij rotwijf!" hoor ik Nathalie roepen. Ik hoor weer een schot en ik hoor mijn moeder gillen. Ze heeft me niet meer vast! Ik kijk naast me. Daar ligt mama, in het bloed. Ik gil. Nathalie schrikt er niet eens van! "M-m-mama?! MAMA! MAM DOE PLEASE JE OGEN OPEN!" Ik pak haar pols. Yes! Nog een lichte hartslag. Ik hoor weer sirenes. Een ambulance! Yes! "Rustig maar mam! Redding is onderweg." Licht gebrom verlaat haar mond. "Oh mama. Ik wil nog leven! Jij wil nog leven! Het zal vast allemaal goed komen! Echt waar!" Ik zit ondertussen heel erg hard te huilen. Mijn donkerblonde haar is nat en rood van het bloed van mijn moeder. "AAN DE KANT!" hoor ik iemand roepen. Ik kijk achter me. Er lopen daar vier mannen met een brancard. De politie loopt er voor. "Mama! Het komt allemaal goed!" zeg ik. "Waar zijn ze heen?!" vraagt een agent. "Ze gingen volgens mij via de achterdeur..." zeg ik. De agenten beginnen te rennen. Ik begin hard te huilen. "Kom maar meis. Wil je mee?" vraagt een ambulancebroeder. "A-als het m-mag..." zeg ik stamelend. "Tuurlijk! Het is toch je moeder?" zegt hij. "Moeten we nog iemand inlichten over wat er gebeurd is?" vraagt hij. Ik begin nog harder te huilen. "Stil maar... Je moeder is te redden. 99,9% dat ze het overleefd!" zegt hij. "Maar ze is neergeschoten!" zeg ik. "Dat klopt, maar ze was hiervoor in goede conditie of niet?" "Ja..." "Als de conditie voor het 'ongeluk' goed was, is er een grotere kans op overleving! Ze komt er echt bovenop! Dat beloof ik!" zegt hij.

Als we in het ziekenhuis zijn, moet ik even in de wachtkamer wachten. Ik probeer mijn telefoon te vinden. SHIT! Die ligt nog op mijn kamer! "Lucy! Oh ik ben zo blij dat alles goed met je gaat!" Daar zijn Emma en Anna! Oh wat ben ik blij met zulke vriendinnen! "Hoe wisten jullie dat ik hier was?" vraag ik. "We hoorden schoten richting jou huis. Toen zijn we er heen gegaan. Precies op dat moment reed de ambulance weg. Toen mochten we mee met een aardige politieagent!" zegt Anna. "Oh wat ben ik blij met jullie!" "Lucy? Wil je even komen?" Er staat een dokter in de deuropening. "Ga maar." zegt Emma.

Als ik door de deur heen ben, me helemaal heb moeten ontsmetten en dan nog talloos veel deuren door moet, ben ik bij mijn moeder. Ze ligt aan een paar apparaten. "Ze maakt het wonderbaarlijk goed. Ze is geraakt aan de rechterkant van haar borstkas, dus niet bij haar hart." "Oh wat ben ik hier blij mee! Ik was al bang dat ik een wees zou worden!" zeg ik. "Nou daar hoef je niet meer bang voor te zijn nu. Je moeder wordt denk ik morgen wakker, en dan kan ze naar een andere afdeling." zegt de dokter.

Als ik terug ben bij Anna en Emma, zeggen ze: "En? Hoe is het met je moeder?" "De dokter zei dat ze het best goed gaat! Hij zegt dat ze er waarschijnlijk bovenop komt!" "Dat vind ik heel erg fijn voor je!" zegt Emma. "Wil je bij mij slapen? Mijn ouders zullen dat sowieso goed vinden! Die maken daar nooit een probleem van." zegt Anna. "Heel erg graag!" zeg ik. "Zal ik ook komen?" vraagt Emma. "Zou dat ook mogen?" "Tuurlijk! Dan moeten we alleen wel beneden slapen, want wij hebben dan weer geen traplift!" zegt Anna. "Ja duh! Denk je dat ik gek ben of zo?!"

---

Hoi!
Omdat er geen aanmeldingen waren voor de 'competitie' ben ik zelf maar verder gegaan. Nu mag het ook! Als je ideeën hebt, stuur ze in een comment of privé bericht, en je doet mee! Nu moet je dus eigenlijk gaan bedenken hoe het met de moeder van Lucy afloopt en hoe het 'slaapfeestje' afloopt.
Veel plezier!
x Roos
P.S.: Ik ben aan een nieuw boek begonnen. Het heet: Too Young. Het is Nederlands hoor! x