Kappen! #1

Revenge

Als Emma, Anna en ik bij Anna's huis aankomen staan haar ouders al op ons te wachten. In de woonkamer liggen drie luchtbedden met slaapzakken en kussen erop. De gordijnen zijn dicht en de meeste lichten zijn uit. Het ziet er super gezellig uit! "Zullen we een film gaan kijken?" stelt Anna voor. Emma en ik vinden dat een goed idee.
Het is een super leuke avond! We proppen ons de hele avond vol met popcorn en chips. We kijken 4 films en gaan pas om 2 uur 's nachts slapen.
Ik val bijna in slaap, maar schrik dan weer wakker. Ik hoor schoten. Ik raak in paniek. Als het Nathalie is wil ze me vast vermoorden. Ik schud Anna wakker. "Wat is er, Lucy?" vraagt ze.
"Wakker worden," zeg ik. "Ik hoorde schoten." Anna kijkt me geschrokken aan. Ik maak Emma wakker en Anna haalt haar ouders. We rennen (en Emma rijdt) naar de tuin en gaan via het tuinpad weg. Plotseling staat Nathalie voor ons. Ze schiet. Gelukkig mist ze, maar ze schiet nog een keer. Deze keer raakt ze Anna. Anna valt om. Ze blijft stil op de grond liggen. Ze ligt in een plas bloed. Ik til haar op en neem haar mee. Nathalie schiet nog een keer. Anna's vader is geraakt in zijn bovenarm. Hij bloedt, maar blijft rennen. Ik ben bang. Anna's moeder is uit het zicht verdwenen. Ze zal wel veder zijn gelopen dan wij. Dan hoor ik sirenes. Een ambulance stopt voor ons en ze nemen Anna en haar vader mee. Nathalie wordt meegenomen door de politie. De halve straat is wakker geworden. Iedereen wil weten wat er is gebeurd, maar Emma, Anna's moeder en ik willen zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.
Anna ligt daar op een eigen kamer. Ze is aan allemaal apparaten vastgemaakt. "Ze is nog bewusteloos, omdat ze veel bloed is verloren," vertelt de dokter. "Over een paar dagen zal ze wakker worden. De kogel is verwijderd, maar ze heeft nog een grote wond in haar rug. Haar ruggenwervels zijn gelukkig niet beschadigd."
"Zal ze er weer bovenop komen?" vraagt Anna's moeder.
"Dat kan ik u beloven," verzekert de dokter haar. Emma en ik rijden en lopen naar Anna. Ze ziet er bleek uit. "Weet u zeker dat het goed komt?" vraag ik onzeker.
"Ja," zegt de dokter, "Zeker weten."
"En hoe is het met mijn man?"vraagt Anna's moeder.
"Met hem gaat het uitstekend," zegt de dokter. "De wond is schoon gemaakt en de kogel is verwijderd. Morgen mag uw man weer naar huis."
"Maar wacht, waar is mijn zoon gebleven?"

---

Hoi peeps!
HEEEEEEEEL ERG BEDANKT VOOR 1,03K! Ik keek daarnet en ja hoor, 1K! Dit had ik echt niet verwacht! Heel erg bedankt!

Dit hoofdstuk is geschreven door Ikke26 , omdat niemand zich verder aanmeldde. Ze heeft er een lekker cliffhanger van gemaakt!

Er zal zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk komen als bedankje!

x Roos