Did I Ever Lose Your Love?

Chapter Nine: Make You Mine Again

"Good bye, Teacher Twyna!" masayang bati ng mga bata nang narating ko ang classroom kung saan nagtuturo si Twyna.

Naisipan kong dalawin siya ngayon dito para sorpresahin. Halos mag-iisang buwan na ang nakalipas nang pinayagan niya akong ligawan siya ulit kaya heto ako't todo effort para lang makuha ang napakatamis niyang "Oo".

Nakabalik din siya sa trabaho dahil sakin. Nalaman ko kasi na simula noong nalaman niyang buntis siya ay tumigil siya sa trabaho para maalagaan ang anak. At noong nakapagpanganak na siya ay di pa rin siya nakabalik kasi walang magbabantay ng anak niya. Nagboluntaryo naman sila Mom but she insisted.

I feel really guilty knowing that kaya para makabawi ay pilit ko siyang pinabalik sa pagtuturo. At nakumbinsi ko din siya iwan muna kila Mom ang anak namin.

Nang makalabas ang mga estudyante ay saka namang pagpasok ko sa classroom.

"Here's a bouquet of beautiful flowers for the beautiful teacher!" nakangiti kong sambit saka ibinigay sa kaniya ang bulaklak na siyang magalak niya namang tinanggap.

"Nambobola ka pa," saad niya but I still saw her blushed.

I just sweetly smiled at her as a response.

"Ohh what's with that smile?" nagtataka niyang tanong.

"Nothing, I'm just happy that the most beautiful teacher in the world  is standing in front of me,"

"Sumosobra na ang pambobola mo ha! Baka maniwala na ako niyan,"

"Hey, I'm saying the truth,"

"Oo nalang,"

"I already planned a wonderful date for us this afternoon,"

"At ano naman yang pakulo mo na yan,"

"Sunduin na natin si Rendell,"

"Kasama si Rendell?"

"Alam kong gusto mo akong masolo but this is a family date,"

"Ewan ko sayo! Tara na nga!"

Iginiya ko siya sa sasakyan at mabilis din kaming nakarating sa mansion para sunduin si Rendell.

"Hi mom," masayang bati ko kay Mommy na karga-karga naman ang anak ko.

"Oh akala ko ba may lakad kayo?" sambit ni Mommy.

"Isasama po namin si Rendell, Tita," nakangiti namang sagot ni Twyna.

"Ah ganun ba? Sige sandali lang at bibihisan ko lang siya,"

"No need, Mom," sagot ko saka kinuha sa kaniya ang aking anak.

"Bakit naman?" tanong ni Twyna.

"He's much better like this," nakangiti kong saad habang tinitingnan ang anak.

Masaya kaming nag-bonding na magpapamilya. Gumala kami sa amusement park at ibinili namin ng mga laruan at gamit ang anak namin sa mall.

Bago umuwi ay napagdesisyunang muna naming kumain sa isang fast food chain.

"Huwag mo nga akong tinititigan, di ako makakain ng maayos eh," pagrereklamo ni Twyna, "Say ahh, baby," saad niya habang sinusubuan ang anak.

"Ahh," panunukso ko sa kaniya.

"What are you doing?"

"You just said that I should say ah so, ahh,"

"You're cute but I'm pertaining to Rendell," natatawang aniya.

"Subuan mo na kasi ako, nangangalay na ako eh,"

"Bahala ka,"

"Tss! You're bad to your baby," nakasimangot kong saad.

Natatawa siyang sinubuan ako at ganon din ang anak namin. We spend a wonderful time together. This should be the most unforgettable day of my life.

"Twyna?" tawag ko sa kaniya.

"Hmm?" sagot niya habang nasa back seat at kandong-kandong ang anak namin. Pauwi na kami ngayon.

"If I asked you now if you could be my girlfriend, what would you answer?" tiningnan ko siya sa salamin upang alamin ang reaksyon niya.

"I don't know,"

"Why you don't know?"

"Because I'm not yet ready to answer that question. This isn't the perfect place nor the perfect time,"

I just let out a heavy sigh and continue driving her at her condo.

Pinilit ko siyang sa bahay na tumira but she refuses and I know why. Di kami and we're just together for our child, for now. And I also respect her decision pero palagi kong hinihiling na sana dumating ang araw na makakatira din kami sa iisang bubong like we used to pero di bilang magkasintahan pero bilang pamilya na.

"Thank you for this wonderful afternoon, Ryle," nakangiti niyang sambit matapos ko siyang ihatid sa mismong condo niya. I'm carrying our child kasi nakatulog ito sa biyahe.

"Dito mo nalang siya pahigain," she said as she fixed the bed of our child. I slowly put Rendell dow to his bed.

"Susunduin ulit kita bukas," aniya ko.

"Sige, you should go home kasi late na,"

"Parang pinagtatabuyan mo naman ako,"

"Baliw ka talaga, that's not what I mean," salubong ang mga kilay niyang sagot.

"I know, I'm just teasing you,"

"Umuwi ka na nga,"

"Fine! I'm going home, Mrs. Dereño," panunukso ko ulit.

"Stop teasing me," sambit niya pero nakikita kong namumula siya.

"What's wrong with that? Sooner or later magiging asawa na din naman kita kaya dapat masanay kang 'yon na ang tawag sayo,"

Di siya nakasagot and tinignan niya lang ako. Her eyes is pulling me. And as I was mesmerized by her eyes she pushed me.

"Ouch! Ang sakit mo namang magmahal,"

"Uwi na,"

"Okay, eto na uuwi na,"

I winked at her before I close the door. I hurried back to my car and made my decision. Kailangan ko ng mapasagot si Twyna because the next step I do after that is make her say yes for my wedding proposal.

Paano ko siya mapapasagot sa isang wedding proposal if hindi niya pa ako sinasagot as her boyfriend?

I called my secretary, Kendra.

"Hi Sir! Do you need anything?"

"Do I have any schedule tomorrow morning?"

"Nothing Sir, bukas pa ng hapon naka-schedule ang pagbisita niyo to one of our branches,"

"Great! And I need you to prepare something for me,"

"Sure thing, Sir,"

Sinabi ko sa kaniya ang lahat ng dapat niyang gawin para bukas. I was really excited to hear her answer and hopefully she would say "Yes".

Naalala kong muli ang nangyari noong nag-propose ako sa kaniya years ago. And it doesn't bring down my consistency to make her mine again. Instead, mas naging pursigido pa ako na sa pagkakataong ito ay mapapasakin na siya.

As soon as I arrived at our house, tinawagan ko agad si Twyna.

"May gagawin ka ba bukas?"

"It's Saturday kaya walang akong class, so wala naman akong masyadong gagawin except for taking care of Rendell,"

"Iwan mo nalang siya kila Mom,"

"Yeah sure, bakit mo pala natanong?"

"We will have an early date tomorrow morning,"

"Inaaraw-araw mo na yata ang pagyaya ng date," she said and slightly giggled.

"It's more special than our last dates,"

"Ok I'll come,"

"Thanks it means a lot. See you tomorrow,"

"See you!"

I smiled as I ended a call. Sana maging matagumpay na bukas. Sana maging maganda na ang kinalalabasan.