-kayra?
Elindeki tabagi masaya birakmak icin ilerlerken bir yandanda benim şaşkınlığıma gülüyordu .
-ne arıyorsun burda?
Tabağı masaya koyduktan sonra bana doğru döndü kollarını masaya dogru koydu .
-bir insana kendi evinde ne ariyorsun denirmi hic?
Yuzunde o alayci gulumseme.
Eve yine bir goz gezdirdikten sonra kayra'nin evinde olduguma kendirme kabul ettirmeye calistim.ama ümit beni kucagina aldi saniyordum.
- sen ne yapiyordun orada?
-kurtarmam gereken kucuk bir kiz vardi.
Gozlerimin icine bakarak hala guluyordu.
Cok cekiciydi.umitide tatli buluyordum hatta heyecanlandigimda oluyordu.ama bu cocukta cok farkli birsey vardi.
Her zaman o alayci bakislarini gorup sinirlensemde karsi koyamiyordum icimi ısıtmasina.
-dalga gecmeyi kesermisin ? ben arkadasimi aramistim onun gelmesi gerekiyordu.
-arkadasinin gelecegini bilseydim gormezlikten gelirdim seni.ama bilmiyordum uzgunum deyip mutfaga dogru ilerledi.
Ama nasil olurdu? beni kurtaran Kayra olamazdi.kendimi onun gogsune rahatlikla birakmis olamazdim. dun beni kurtaran cocuk nasil olurduda bu kadar katı olurdu bana.
Pesinden bende mutfaga dogru ilerledim.
-sen ne yapiyordun orada?
Anidan sinirle bana donup
-ben sana gecenin o saatinde orada ne yaptigini soruyormuyum? Ustelik sarhos olmana ragmen .Dedi ve tezgahtan bi tabak aldi.
-tesekkur etmek yerine soru soruyorsun.sunu masaya gotur dedi ve arkasini dondu.
Beni gercekten kurtaran kayra olamazdi.bana tahammul edemiyordu.
Masaya tabagi koydugum gibi odadan cikip merdivene yoneldimki cantamin kapinin girisinde oldugunu gorunce yonumu kapiya cevirdim.kapinin arkasindaki ayakkabilarimida mermerde sinirden titreyen ellerimle giymeye calisiyordum.
-tesekkur etmek yerine soru soruyormusum.kurtarmasaydin. o zaman abi bende soru sormazdim.
Basimi kaldirdigim da kayranin kapiya yaslanmis halde ciddi bakislari ile karsilastim.
-kahvaltini yap oyle gidersin.
- ac degilim diyerek kapiyi actim.
-ettigin tesekkur icin ben mi tesekkur etmeliyim dedi yine o bilindik gulusuyle.
-masaya koydugum tabakla tesekkur etmek icin bi sebep birakmiyorum.bende sana yardim ettim deyip kapiyi kapattim.
Hizli hizli yuruyordum.ve bu sefer akan damlalar gozyuzunden degil gozlerimdendi.
Nasil bu kadar uyuz olabilirdi.oysaki dun kollarinda "ss benim gecti" derken nasilda yakindi.
-keske kurtarmasaydi lanet pislik.ben kendimi kurtarabilirdim elbette.
Sonra elimi cantama atip telefonumu actigimda 108 cevapsiz cagriyi gorunce ortaligin karistigini hissederek telefonumu kapattim.ve bir tane taksiye atlayip evin yolunu aldim.
**************
Eve geldigimde telefonum yine caliyordu.bıkkın bir sekilde telefonu cantamdan cikardim arayan ceysuydu.
-alo
-nill nerdesin iyi misin meraktan öldü-
-ceysu iyiyim ben evdeyim ve biraz yalniz kalmak istiyorum.
Biraz bozularak
-biz cok merak ettikte o adamlarin sana zarar verdigini dusunduk.
-hayir birsey olmadi ama biraz uyusam iyi olur. Dedikten sonra telefonu kapattim.
Dun aksamin şokunu hala atlatamamiskan kayranin karsima cikmasi ,o alayci bakislari ve davranislari beni daha çok yormustu.
Aynanin karisindan gecerken duraksadim .yakasi acik tisort ,mini etek ,dunden dolayi birbirine karismis masali saclar ve akmis makyaj.
İki gunde umit, kayra arasin da şıpsevdilik yapmistim.
-kendine gel nil.umit senin icin bir dost, kayra ise bir hic.
Aynada kendime yeniden bakip uzerimdeki tisortu acik yakasindan tutup yirtarak uzerimden cikarttim ve etegide cikartip taytimi ve gundelik bir tisort giyip yataga gectim .ve
-ben bi aska sahip olamayi degil,bi askin bana sahip olmasini istiyorum deyip gozlerimi kapadim ve ben aska sahip olmaya calisstigimda herseyi mahvettigimi dusunerek gulumsedim.sonra gulumsemem artti cunku yagan yagmurun cikardigi ezgiyle uykuma daliyordum....
