Kalbimdeki Yankı Mengola

11

-Biz beraber girelim seninle konuşmak istiyorum.

+N-ne konuşacaksın..?

Emre cevap vermeyip arabadan indi. Bende ardından indim. Kaan telefonla konuşuyordu. Oturdukları banka doğru ilerledim.

+Ne zaman gireceğiz?

-Mertlerin arabası trafikte kalmış, biz onları bekleyeceğiz. Siz Emreyle girin.

+E-Emre mi?

-Noldu beğenemedin mi?

+Yok, ondan değil de...

-Ne?!

+Söylediklerimden sonra... Iıı... Anlarsın ya.

-Haa, utanıyorsun sen. Neyinden utanıyorsun kırk yıllık arkadaşın.

+Ama kırk yıllık arkadaşına aşık olunca işler biraz değişiyor.

-Hadi girmiyor muyuz?

Emre'nin, arkamdan gelen sesiyle irkildim.

-Mertler trafikte kalmış, siz Hürkan ile girin, biz Ömer ile Mertleri bekleriz.

-Tamam.

Emre kolumdan tutup beni çekiştirdi. Ama hareket etmedim. Kaşlarını kaldırıp gözlerimin içine baktı.

-Hürkan, hadi girelim.

+...

-Hürkan hadisene.

+...

-LAN HÜRKAN HADİ!

+Ha, tamam.

-Hürkan iyi olduğuna emin misin?

Beni merak etmesi kalp atışlarımı hızlandırmıştı.

+İyiyim. Bir anlığına dalmışım sadece.

-İyiysen gidelim o zaman.

Aslında Emre ile birlikte içeri girmek istemiyordum. Hayır, hayır onu sevmediğimden değil. Sadece utanıyorum. 

Emre tekrar beni çekiştirdiğinde düşüncelerimden sıyrıldım.

Evin çatısında büyük harflerle "KORKU EVİ" yazıyordu. Korku oyunları oynamama rağmen korkunç şeylerden pek haz ettiğim söylenemez. Korkmayı sevmiyorum...

Önce Emre girdi ardından da ben girdim. Mekanik, robot ses bize kuralları ve ne yapmamız gerektiğini anlatıyordu. Odayı inceledikten sonra karşımızdaki kapıyı açmak için anahtar aramaya başladık. Hiç birimiz bir şey demiyorduk. Sessizliği ben bozdum.

+Benimle ne konuşacaktın Emre?

-Ben se-

Arkamızdan siyah bir adam bize doğru koşuyordu. Çığlık çığlığa Emre ile beraber kaçmaya başladık.

+Emre, ne söyleyeceksin?

Nefes nefeseydim.

-Hürkan farkındaysan arkamızda siyah bir adam bizi kovalıyor. Hayır, yakalanmak istersen anlatayım.

+Yok yok anlatma.

Biz yaklaşınca açılan kapıya doğru koşarken Emre bileğimden tuttu ve beni hızla sürükledi. Biz girer girmez yüksek bir sesle kapı kapandı. 

-Ödüm koptu ya amk o neydi öyle ya?

+Böyle bir şey beklemiyordum.

+Eeh... Artık söyleyebilir misin?