At First Sight

Chapter 29

Warning: Death

Nagmamadali akong lumabas ng bar at pumunta sa hospital, I received a text from ate Amy na naaksidente si kuya at nasa hospital siya ngayon.

Pagpasok ko sa hospital ay tumakbo ako at nagtanong sa mga nurse, "Drew Sullivan po, nasaan?" Tanong ko isa sa mga nurse.

" Ah, yong lalaki b--"

" Opo! "

Medyo nagulat pa siya pero tinuro niya naman sa akin kong saan patungo ang morgue kaya patakbo akong pumunta doon at malakas na sampal ang natanggap ko mula kay Mom! Hindi lang isa, hindi lang dalawa, kundi tatlo!

"It's because of you that my son had an accident!" Sigaw ni Mommy sa mismong mukha ko mabilis naman tumulo ang mga luha ko.

It's because of me.

"What are you thinking, Amber Nyx!?"

Hindi na ako sumagot at nilampasan sila para makalapit kay Kuya. Ang kuya ko.

I'm sorry, I'm so sorry Kuya. I'm sorry.

"K-Kuya," my voice broke as I called him, there's no response. Kagat labi kong tinanggal ang puting kumot at napahagulgol nang makita ang mukha niya, "K-Kuya, bakit ang l-lamig mo? Kuya, you promised me. Ikaw lang ang meron ako, please please don't leave, don't leave kuya please," i begged.

" You're a murderer. Sana ikaw nalang ang namatay! "

"Pinatay mo ang anak ko! "

" Pinatay mo ang kapatid mo, Amber Nyx! "

"Wala kang kwenta! You're a murderer, you killed your own brother! "

T-tama na!

Nagpaulit-ulit sa akin ang lahat ng masasakit na salita ang binitawan ng pamilya ko sa akin, ang sakit. Sinisisi ko ang sarili ko dahil sa nangyari, I hate myself for leaving the house! I hate my self.

Umiiyak akong umalis doon at bumalik sa kotse ko at nag drive paalis, habang nag d-drive ako ay patuloy parin sa pag agos ang mga luha ko. Pinatay ko ang kapatid ko, nawala siya dahil sa akin.

Nang makarating ako sa bahay ay kusa akong naglakad patungo sa kwarto ng kuya ko, I turned on the lights at nilibot ang tingin sa buong kwarto. A tears started to fall again nang maamoy ko pa ang bango niya, kinuha ko ang isang picture frame niya na nasa lamesa. Picture naming dalawa 'yon, mapait akong napangiti.

Niyakap ko ang litrato at napahiga sa kama niya, I can feel your warmth kuya. I know you are here, please tell me this is just a dream. Please wake me up!

"Kuya, Im so sorry.... It's all because of me, kung hindi ako umalis sana nandito ka. I'm so sorry... Sasama ako sayo, Kuya. I don't have any reason to live, sasama ako sayo dahil ikaw lang ang kakampi ko."

Tumayo ako at pumunta sa table niya, kinuha ko ang gunting but a paper caught my attention. Kinuha ko naman 'yon at binasa. It's a letter.

To my dearest sister, Amber.

Hi baby sis, I just want to tell you that you are special. You deserve to be loved, you deserve someone to love you more than I do. You will always be my favorite sister, I don't know why am I writing a letter but I just want to let you know that kuya loves you so much. Always remember that kuya will never leave bunso, I will guide you and protect you. Basta if ever na mag kaka-boyfriend ka iyong magaling kumanta a' para same vibes kami. Mahal na mahal kita bunso, kuya will always be here. Alam kong may binabalak kang masama sa tuwing may problema ka pero please don't do it. Hindi magiging masaya si kuya kapag nasaktan ang bunso niyang kapatid, mahal na mahal kita bunso. Haha, na c-cringe ako sa sulat na'to.