GS#1; His Painful Game (On-going)

Chapter 3

Elliana's POV;

I saw kuya Javier and Achi reacted that post it means alam nila na may ibang pamilya na yung daddy ko pero hindi nila sinabi sakin. Hindi naman ako tanga para hindi maintindihan.

They have a lot of time to tell me but they choose to keep quiet?

masakit pala talaga kapag yung mga taong pinagsasabihan mo kung gaano mo gustong makasama yung tatay mo ay may tinatago sayo.

kasabay ng pagtulo ng luha ko ay ang pagbukas ng pinto ng bahay kaya napalingon ako doon at nakita ko si kuya Javier at ang mga kaibigan niya na nakangiti.

agad kong binitawan ang cellphone ko at tumayo tiningnan ko siya ng masama dahilan para mapawi ang ngiti sa kanyang labi, agad na kumunot ang kaniyang noo at tumingin kila Achi na ngayon ay nakatingin na din pala sakin tapos ibinalik niya din sa akin ang kanyang tingin.

"Elliana why are you crying?" tanong ni kuya pero hindi ko siya sinagot.

Akmang lalapit siya sakin pero pinigilan ko sya kaya mas lalong kumunot ang kanyang noo.

"W-when are you planning to tell me everything huh kuya?" pinigilan ko ang sarili ko wag maluha pero di ko magawa.

"What are you saying Elli?" nagpapabalik-balik ang tingin niya sa akin at kay achi.

"Stop acting like you don't know what I'm saying!" sigaw ko sakanya kaya napaatras siya sa gulat maybe because this is the first time that i shouted at him.

"Elliana wag mong sigawan si kuya." pagsuway ni achi kaya napalingon ako sakanya.

"alam mo din diba.." tanong ko sakanya kaya kumunot ang kanyang noo at naguguluhang tumingin sakin.

"ano ba kasi yon?" kunot noong tanong niya saken.

"alam niyo na may iba ng pamilya yung lalaking matagal ko ng hinihintay." pabulong kong sabi pero alam ko na narinig nilang lahat yon dahil bakas sa kanilang mukha ang gulat.

"E-elliana-" agad kong pinigilan si kuya ng magsasalita na sana siya.

"WHAT!? Gulat ba kayo na alam ko na yung tinatago niyo ha!? na yung daddy ko na limang taon ko ng hinihintay, may iba na palang pamilya!" agad na tumulo ang mga luha sa mga mata ko at nakita ko sila Ash na nagulat habang si Achi naman ay naluluhang umiwas ng tingin sakin.

"Elliana listen to us first, okay." mahinahong sabi ni kuya bago unti-unting lumapit sakin pero agad akong humakbang paatras kaya natigilan siya sa paglapit.

"Listen? bakit ako makikinig sa'yo? ang daming oras na pwede niyong sabihin sakin yung totoo pero hindi niyo sinabi, kung hindi ko pa nakita yung post ni daddy hindi ko pa malalaman! Why didn't you tell me Kuya?"

"We don't want you to get hurt kaya hindi namin sinabi." bakas sa kanyang mata ang pag-aalala.

i chuckled painfully. "You did that so I wouldn't get hurt but why am I hurting right now?" i said using my tired voice.

nakakapagod na, sa lahat ng taong nasa paligid ko si kuya yung lagi kong sinasabihan kung gaano ko kagusto na makasama yung tatay ko, sakanya ako umiiyak everytime na nami-miss ko si daddy tapos ngayon malalaman ko na may tinatago pala siya sakin.

"kailan niyo pa alam?" tanong ko sakanila nagkatinginan silang dalawa bago sumagot.

"last year lang." sabi ni kuya habang hindi nakatingin sakin, nakita ko naman na nag-iwas ng tingin si achi.

"last year lang? you have a lot of time to tell me but you didn't! alam ba nilang lahat?" sabay silang dalawang tumango kaya mas lalong nagsibagsakan ang aking mga luha.

I feel betrayed by my own family. do i deserve this? bakit nila tinago e may karapatan akong malaman!

"pati si mommy nagsinungaling saken. Bakit umalis si daddy noon?" i ask kuya

"K-kasi hiwalay na sila ni tita kaya umalis siya." sagot ni achi habang hindi makatingin saken.

akala ko umalis ang daddy ko para i-manage yung business namin sa dubai tapos yun pala umalis siya dahil hiwalay na sila ni mommy.

"Five years, limang taon niyo akong pinagmukhang tanga kaka-asa, limang taon niyo akong pinaniwala na babalik pa yung daddy ko and all I know is that he left because he need to manage our business in dubai tapos ngayon malalaman ko na hiwalay na sila ni mommy tapos may iba na siyang pamilya and there's a big chance na half brother ko yung batang lalaki sa picture? wow, unbelievable!" nagpapabalik-balik ang tingin ko kay kuya at achi, I don't care if my friends and kuya's friend is here.

"Ibig sabihin habang ako umaasa na babalik si daddy at magiging kumpleto na ulit kami, yung tatay ko naman, m-masaya na sa buhay niya na para bang wala siyang iniwan na anak dito!" umiiyak na sigaw ko.

"E-elliana" yayakapin sana ako ni kuya pero tinulak ko siya.

"Don't go near me! I hate you kuya! I hate you Achi! I hate you all! you all lied to me! you know how much i wanted to be with my father alam mo kung gaano ko kagustong makasama yung tatay ko diba? bakit? Ayoko na, this is too much!" sigaw ko bago tumakbo paakyat ng kuwarto ko, narinig ko pa na tinawag nila ako pero wala akong pakialam.

pag-pasok ko ng kuwarto ay agad na bumuhos lahat ng luha ko, all i want is to have a complete family, gusto ko lang naman na maging maayos at makumpleto ulit kami but i guess it won't happen anymore.

I looked at the picture frame of the three of us where we were still happy. I picked it up and stared at it carefully before throwing it somewhere.

"Arghhhhhhhh! I hate you!!!!" sigaw ko agad kong narinig ang sunod-sunod na katok sa aking pintuan kasabay ng boses ni kuya Javier.

"Elliana, open this door!!" sigaw ni kuya sa labas ng kuwarto ko.

"Leave me alone! Please! give me some time to accept everything!! please kuya! Leave me alone!" nanghihinang sabi ko, napaluhod na lang ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon.

I picked up my phone and stared at his post, hindi ko napigilan ang mag-comment

@ellianamaureen_; wow! so happy, sa sobrang saya mo you forgot that you have a daughter.

after i post that comment i turned off the phone and stared at my ceiling.

The first man that gives me so much  pain is my own father.