She's Mine

Chapter 03

Chapter 03

I WOKE UP feeling better. Salamat sa gatas na tinimpla ni Yvo para sakin bago ako natulog. Hindi talaga ako komportable dito, naninibago parin ako kahit tatlong araw na tinagal ko dito. I miss my room at mommy's house kasi I left my toys there.

I miss chocolates! When can I eat chocolates again? Halos maubos ko na ang chocolate and milk powder ni Yvo kasi pinapapak ko kapag ako lang mag-isa.

These pass few days, I limit myself kasi I'm worried na baka maubos ko at wala na ako matimpla sa susunod. It's hard to sleep without it.

After ko magwash ng face ko at magbrush ng teeth, bumaba na ako sa kusina. Wala akong nakitang papel na iniwan si Yvo, siguro ay nasa opisina na siya.

Ano kaya work niya? I'm kinda curious kasi he really looks professional. Tapos ang huge pa ng house niya parang palace. Tapos kunware ako 'yung princess.

Kumunot ang noo ko nang makapasok ako sa kusina ay may nakahanda ng pagkain sa taas ng mesa. Dati kapag gumising ako sa umaga wala namang pagkain na nakahanda sa mesa. Kaya lagi akong gutom‚ e. Nagtataka man ay lumapit ako.

Wala namang maid si Yvo, e. He's always leaving me here alone to work. Kaya minsan, I'm so bored kasi wala akong kasama. I'm always watching cartoons, play at the garden and sleep when he's not here.

Dinampot ko ang isang kutsara at tinikman ang sabaw. I smiled when the soup touch my tongue. Hindi ko alam ang pangalan ng dish but it tastes really good. Did Yvo cooked these?

“You woke up early,” muntik na akong mapatalon nang biglang may nagsalita mula sa likod ko. Napasapo ako ng dibdib.

Dahan-dahan akong lumingon habang kagat-kagat parin ang kutsara. Hindi ko napigilang ang sariling hagurin siya ng tingin. He's wearing a white long sleeve polo shirt, black slack and black shoes.

Bakit hindi pa siya umaalis? He usually left before I woke up. Pero bakit nandito pa siya? He's late already or maybe, half day lang siya.

Napakurap ako nang bigla siyang tumikhim. Mabilis na nag-iwas ako ng tingin at inosenteng napatingin sa wall.

I took off the spoon inside my mouth. “Opo, I usually woke at this time. You didn't know it kasi you left earlier than me.” sagot ko at nginitian siya.

He walked towards me. I was natigilan when he held my waist. Hindi makapaniwalang napatitig ako sa kaniya nang binuhat niya ako paupo sa isang high chair. Kaya ko naman. He doesn't need to lift me up.

“Yeah,” kibit balikat niya. “Let's eat. We have to go to mall,” kuminang ang mga mata ko.

“Talaga?! Sama ako?!” excited na tanong ko. He held my chair at pinigilan niya itong gumalaw.

“Yes and don't move or else I won't bring you there,” I stopped. “We'll buy your things.” sagot niya sa tanong ko habang abala sa paglalagay ng pagkain sa pinggan ko.

Tama siya, wala kasi akong sarili kong damit dito. Tumagal na ako dito pero damit niya ang ginagamit ko. Most of time, I'm not wearing a undergarments. Suot-laba, paulit-ulit ko lang sinusuot ang nag-iisa kong panty. Tapos wala pa akong bra.

I was wearing a dress when he brought me here. Wala akong bra noon kasi makapal 'yong dress. Kaya wala akong masuot.

We began eating. He's sitting in front of me, only eating a slices of bread and coffee. He's busy doing something on his phone tapos may papers pa sa tabi niya. While me, rice, sunnyside up and soup na hindi ko alam ang name.

“Hindi ikaw po pupunta sa work niyo?” tanong ko at sumubo ng kanin.

“I will, later after we buy your needs.” walang lingon-lingon na sagot niya. May binabasa siya na kung ano sa papel tapos ay magte-text sa phone.