She's Mine

Chapter 37

Chapter 37

“Minee! Wake up na po!”

I was shocked when Astra suddenly came up to me. Her hand immediately gripped my hair made me groan. She sat on my stomach kaya mas lalong nadagdagan ang sakin ng puson ko.

Astra and her attitude!

“Baby, don't hurt Mommy!”

Natatarantang saad ni Yvo at naramdaman ko nalang ang pag-alis ni Astra sa ibabaw ko. Nakasimangot na umupo ako sa kama at pinisil ang ilong ko.

“Minee, bakit ikaw umalis kagabi?! ‘Di ba dapat tabi tayo?!” tili niya at sinampal ang mukha ni Yvo.

Imbis na mainis, natawa ako sa kanila. Kay Astra lang ako natutuwa kahit sinasaktan niya ako. Maayos lang naman, hindi naman gano'n kasakit. Nasanay na rin siguro ako sa ugali niya.

Inayos ko ang buhok ko bago bumaba sa kama. I went to Yvo and get Astra from his arms. He tried to get Astra away. Siguro ay iniisip niyang sasaktan ako ni Astra.

But Astra caught my nape. Mabilis na sumabit siya sakin kaya binuhat ko siya. Yvo complained, masama ko siyang tinitigan.

I sat on the edge of the bed. Kinandong ko si Astra at inayos ang magulo niyang buhok. Pareho kaming short hair. Like mother like daughter.

“Didnt I told you to stop pulling someone's hair?” malambing na paalala ko.

She pouted and cupped my face. Nagtitigan kami, “Sorry po...” I smiled. “Eh, bakit wala ikaw noong nagising ako? Ayaw ko no'n, e,”

I looked at Yvo. “Si Yvo ang pagalitan mo. Siya ang may kasalanan,” mabilis siyang lumingon kay Yvo.

“Ikaw?! Ayaw ko maulit ‘yon, ha? Minee is Mine!” malaki ang ngiti ko sa sinabi ni Astra.

Like her father, she's also possessive when it comes to me. I'm her mother, only friend and all.

I saw how Yvo forehead furrowed. Napakamot siya ng noo at mahinang umiling. Hindi ‘yon nakatakas sa aming dalawa ni Astra. Anong ibig sabihin ng iling na ‘yon?

“Asul, sabi ko 'wag mong kunin si Minee sakin kasi Mommy ko siya!” utal-utal na sigaw pa ni Astra.

Ang cute niya magsalita ng tagalog. Utal at halos h ang lumalabas sa bunganga niya. Puro hangin at halata ang accent. At kapag nagtatagalog siya, namumula ang mukha niya. Hirap siyang magsalita ng tagalog pero sinusubukan niya dahil sabi ko dapat siyang matuto.

“No, Mineezir, I was the first to claim Mommy. She's Mine.” salubong ang kilay na saad ni Yvo.

“No! Nope!” umiiling-iling pa sa sagot ni Astrava, ayaw magpatalo. “Minee is not yours! Ako baby niya, okay?!”

“Im her husband! So she's Mine!”

“Hindi!” hinarap ako ni Astra at muling hinawakan ang dalawa kong pisngi. “‘Di ba ako baby mo, Minee? Hindi siya, ‘di ba? Ako lang dapat,” nakanguso at namumula ang mukhang ani Astra sakin.

“Mineezir, I'm her—”

“Tama na nga ‘yan, Yvo!  Anak mo si Astra, huwag mo ng patulan!”

“No, you're Mine, okay?”

Nanlaki ang mga mata ko at napabuntong hininga. Nakikipag-away siya kay Astrava na mismong anak niya? At anong husband? Wala akong naalala na pinakasalan ko siya. Ang lastly, bata pa ako! I'm still fifteen years old!

I leaned down to kiss Astra's forehead. Alam ko ang takbo ng isip ng anak kong ‘to. She's still young but she's intelligent child. Siguro ay namana niya kay Yvo na matalino rin.