Guns N' Roses || taegyu

chapter 7: saved lives and blossoming hopes

11 Sene Önce

  Gece saat henüz on bir civarlarıydı. Küçük Taehyun yaz tatilinin verdiği izinle geç saatlere kadar dışarda oynayabiliyordu. Ama arkadaşlarının aileleri onları eve çağırdığı için şimdi kendisi de eve dönüyordu.

Sokak lambasının cızırtlı yandığı evinin yakınına gelmişti. Oflayarak ilerlediği sırada bir cam kırılma sesi duydu. Ani gelen sesle irkildi ama cesur görünmeye çalıştı.

Sesin geldiği tarafa baktığında yan komşusundan geldiğini gördü. Tüm pencereler açıktı ve ışıklar yanmıyordu. Bununla birlikte açık olan evin kapısından bağırma sesleri de geliyordu.

Merakına yenik düşen Taehyun, korkusunu bir kenara attı ve eve yaklaştı. Cesaretinin başka bir sebebi evin içinden gelen yardım sesleriydi. Cılız ve güçsüz bir sesti, ona bağıran diğer sesin yanında.

Kapının pervazına yanaştı ve koridora göz gezdirdi. Sokak lambasının aydınlattığı evde eşyalar saçılmış, içki şişeleri her yerde ve cam kırıkları da öyleydi.

Taehyun seslerin geldiği yani salon olduğunu düşündüğü yere doğru ilerledi. Salona göz gezdirdiğinde iri ve sarhoş olduğu belli olan bir adamın kendi yaşlarında gibi duran bir çocuğu dövdüğünü gördü.

Gözleri kocaman açıldı Taehyun'un. Her yeri morarmış çocuğa baktı büyük bir şokla. Vücudu dövülmekten harap olmuş, artık yardım içinde seslenemiyordu. Fakat adamın durmaya niyeti yok gibiydi.

Ani bir karar ile Taehyun boyunu aşan bir hareket yaparak yerden boş bir şişeyi eline aldı ve adamın arkasının dönük olmasının şansını kullanarak şişeyi adamın ensesine hedef alarak vurdu.

Adam zaten yere yakın duruyordu. Başına gelen darbe ile sarsıldı ve sarhoşluğun etkisiyle yere yığıldı. Bir süre kalkacak gibi durmuyordu. Kendine şaşırmayı kısa kesip yerde acılar içinde kıvrılan Beomgyu'ya yanaştı.

Dokunsa kırılıp etrafa saçılacak gibi duruyordu. Dokunmak yerine yanına eğildi ve fısıldayarak konuştu.

"Hadi gel, gidelim buradan."

Beomgyu zar zor başını ona seslenen çocuğa çevirdi. Dağılmış suratında gözleri parlıyordu. Tebessüm eden gözleri ayaklarına kaydı. Cam kırıkları batmıştı ayaklarına.

"Seni taşıyabilir miyim?"

Taehyun her şeyi çekinerek yapıyordu. O sadece birini kurtarmamıştı, o önündeki geleceğini kurtarmıştı. Onu tüm gözlerden sakınmak, her şeyden korumak istiyordu artık.

Beomgyu kafasını olumlu anlamda sallayarak cevap verdi. Taehyun arkasına döndü ve yerdeki çocuğu zorlansa bile sırtına almayı başardı. Ağır olacağını düşündü fakat o tüy kadar hafifti.

✾✾✾

Taehyun, Beomgyu'yu kendi evine getirdiğinde annesi ve babası telaşlandılar. Taehyun olanları anlattığında babası polisi aradı ve o adamı yakalatmak için evden ayrıldı.

Annesi ise Beomgyu'yu yaralarından arındırmaya çalıştı. Kendisi zaten hemşireydi fakat bilmiyordu ki çocuğun asıl yaraları daha derinlerdeydi.

Sonraki gün hastaneye götürüldü Beomgyu. Yaraları günden güne iyileşse de zihinsel olarak hala yaralıydı. O daha küçük bir çocuktu sadece.

Sarhoş olan adam tutuklanmış yargılanıyordu. Beomgyu'nun babası olduğu belli olmuştu. Annesi zorla evlendiği bu adamdan şiddet görüyordu ve bu, kadını kendi çocuğu ile intihar etmeye sürüklemişti. Bunlar zaten kayıtlarda vardı.