အလင္းေရာင္ မ်ွင္မ်ွင္ေလးေတာင္ မရိွေသာ အခန္းတခု
ေၾကာက္စိတ္ က ႀကီးဆိုးေနသည္
လက္ႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ားကို ခ်ည္ထားေသာေၾကာင့္
ထလို႔ မရတဲ့အျပင္သူေရာက္ေနေသာ ေနရာက
ဖူန္နံနဲ႔ အတူ ၫွင္းသက္သက္ ေအာက္နံ႔ အျပင္
ၾကည္းၾကပ္လြန္း သၫ့္အခန္း ေဘးပတ္ပတ္လည္
ထိၾကၫ့္မိေတာ့ ပစၥည္းေတြထၫ့္သၫ့္ ပံုးေတြနဲ႔ တူသည္
သူအထင္ေျပာရရင္ စတိုခန္း တစ္ခု ျဖစ္မည္
သို႔ေသာ္ သူဘာလို႔ဒီကို ေရာက္ေနမွန္းမသိ
စဉ္းစားလိုက္တိုင္း ဗလာနိတၲိ
ထိုေနာက္ အလင္းေရာင္ စူးစူးနဲ႔ အတူပြင့္လာေသာ
တံခါးတခ်ပ္ ေနာက္မွာ ဝင္လာေသာ လူေၾကာင့္
သူ မ်က္ဝန္းမ်ားက ျပဴးက်ယ္ ကုန္သည္
" !!!!!……
…………ဘယ္လို႔လုပ္ ပိးေတာ့ သူ မဖစ္ႏိုင္တာ "
လို႔ ေရရြတ္ေနတုန္း
ျပန္ ေပၚလာေသာ သူရဲ့ မွတ္ဥာဏ္ မ်ားေနာက္
ေဒါသျဖင့္ သူခႏၶာကိုယ္မွာ တုန္ေနပိဖစ္သည္
ဝင္လာသူ ကေတာ့ ခပ္ေအးေအးပင္ သူေရ႔ွ မုဆိုးဒူးေထာက္
ထိုင္လိုက္ပိးခ်က္ရည္လန႔္ေသာမ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကၫ့္ပိး
ၿပံဳးျပေနေလသည္
"ႏိုးပိးလား ဘယ္လိုေနလဲ ကေလး ေခါင္းမူးေနေသးလား "
ဂရုစိုက္ ေသာ အသံျဖင့္ သူမ်က္ႏွာအား ထိဖို႔
လက္လွမ္း လာေလသူ
" က်ေနာ္ကို မထိနဲ႔ !! Kim seok jin!! "
ေဒါသ အသံႏွင့္အတူ ေအာ္လိုက္ေသာအခါ
သူဆီ လွမ္းလာေနတဲ့ လက္မ်ားက
ေလထဲမွာ ခနတာ ရပ္တန႔္သြားပိး ဂရုမစိုက္စြာ
ေရ႔ွဆက္တိုးလာပိး မ်က္ႏွာအား ခဖြဖြ ထိေနသူအား
ကိုယ္ခႏၶာ က လူပ္လို႔မရသၫ့္ အေျခအေနမို႔
မ်က္လံုး စိမ္းႀကီးမ်ားျဖင့္သာ ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္
"အဆင္ေျပရဲ့ လား ကေလး ဘယ္လိုလဲ အင္းးး
ေဆးသံုးတာ မ်ားသြားတာေနမယ္ သံုးရက္ေလာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ဆိုေတာ့"
"!!!!!"
ဘယ္လိုလုပ္ပိး မဖစ္ႏိုင္တာ သူေမ့ေနတာ
သံုးရက္ေတာင္မွ သူမိဘေတြ သူကို စိတ္ပူေနမွာ
ငါ ဘယ္လိုလုပ္ပိး
အေတြး ေတြနဲ႔ရူပ္ရွက္ ေနသူအား ၾကၫ့္လိုက္ပိး
ခပ္ေရးေရး ၿပံဳးလိုက္ေသာသူ jin
"ဗိုက္ဆာေနပိလား ကေလး ကိုယ္ ေက~"
YOU ARE READING
Psycho ဆန္ေသာ အခ်စ္
Randomဘယ္လိုပဲ ဖစ္ဖစ္ မင္းေလးက ကိုယ္ Kim soke jin အပိုင္ပဲ ဘယ္ကိုပဲ ေျပးေျပး ကိုယ္လက္က မလႊတ္နိုင္ဘူး ဆိုတာ သိသင့္တယ္ ဘယ်လိုပဲ ဖစ်ဖစ် မင်းလေးက ကိုယ် Kim soke jin အပိုင်ပဲ ဘယ်ကိုပဲ ပြေးပြေး ကိုယ်လက်က မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိသင့်တယ်
