"ေမာနင္း ဟိုေလး"
ေရခိ်ဳးမွ အဝတ္လဲပိး ထြက္လာေတာ့ နိုးေနေသာ အခ်စ္
" ေမာ ... ေမာနင္း ကိုကို "
"အင္း အသံေတြ နာေနတာပဲ..."
ထို့ေနာက္အိပ္ရာေပၚက ကိုယ္ေပးေသာ အမွတ္သားေတြနဲ့လွေနသူအား ဖက္လိုက္ေတာ့ " အင့္ " ခနဲ့
ရႊတ္ !!
အပိုထပ္ေဆာင္း အနမ္းေလးေတြ ေပးသီေတာ့ မ်က္ရည္ေလးေတြ ေဝ့လို့
"ခ်စ္ဖို့ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကို အလုပ္သြားပိေနာ္"
"ဟုတ္ "
ကီ်ြ~ဆိုေသာ တံခါးပိတ္သံေနာက္ " တဟင့္ အင့္ " ဆိုျပိးငိုရိႈက္သံေတြက ထြက္ေပၚလာေလရဲ့
သခင္ျကီး အခန္းကထြက္ကာအလုပ္သြားသည္ နွင့္ သခင္ေလးအတြက္ ျပင္ဆင္ဖို့အမိန့္က အိမ္ထိန္းေပၚမွာမို့ သခင္ေလး အခန္းတံခါးဝေရွ့ ေရာက္လာခဲ့သည္
ေရာက္လာလာျခင္း အခန္းတခါးဝက ျကားရတဲ့ ငိုသံ သဲ့သဲ့ေလး ထိုငိုရဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုသိသူမို့
အိမ္ထိန္းေတာ္ မွာ သနားစိတ္ျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြဝဲသီလို့ ေနသည္။
ထို့ေနာက္...ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္ပိး
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ျကီး " လို့နူတ္မွေရရြတ္ပိး အိမ္ေအာက္ထပ္သို့တရိပ္ရိပ္ဆင္းသြားေလရဲ့...
•
•
•
•
တင္းေတာင္~
"ျကိုဆိုပါတယ္ Sir.Min"
နူတ္ဆက္စကားအား အသိမွတ္ျပဳေသာအသံျဖင့္ေခါင္းျငိမ့္ျပေလသည္ မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့တစ္ဆံုဦးကို ရွာေနသည္အလား
"သခင္ေလးက ခနေနဆင္းလာေတာ့မွာ "
စကားေနာက္ ကိုယ္ဆီတန္းေရာက္လာေသာ ခပ္စူးစူး မ်က္ဝန္းနက္နက္ေလးေတြ ေျကာင့္ နူတ္ခမ္းပါေလးအား ျပံဳးရိပ္သမ္းမိလိုက္သည္ အင္း သူထင္သလိုပါေရာ့လား
"Sir.Min"
"ဟုတ္"
"အပန္းမျကီးရင္ က်ေနာ္နဲ့စကား တစ္ခြန္းနွစ္ခြန္းလို့ေျပာျကရေအာင္ ခနေလာက္လိုက္ေပးလို့ရမလား"
"...... ေကာင္းပါပိ"
......
မီးဖိုေခ်ာင္ ေဘဆင္ေပၚမွာ လက္တင္ပိး ေခါင္းငုံကာ မ်က္ရည္ေတြဝဲသီေနတဲ့လူတစ္ဦး
YOU ARE READING
Psycho ဆန္ေသာ အခ်စ္
Randomဘယ္လိုပဲ ဖစ္ဖစ္ မင္းေလးက ကိုယ္ Kim soke jin အပိုင္ပဲ ဘယ္ကိုပဲ ေျပးေျပး ကိုယ္လက္က မလႊတ္နိုင္ဘူး ဆိုတာ သိသင့္တယ္ ဘယ်လိုပဲ ဖစ်ဖစ် မင်းလေးက ကိုယ် Kim soke jin အပိုင်ပဲ ဘယ်ကိုပဲ ပြေးပြေး ကိုယ်လက်က မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိသင့်တယ်
