ေျကာင္အ စြာျဖင့္ထိုေနရာမွပဲရပ္မိေနသည္ လူပ္ခ်င္ေသာ္လည္းလူပ္မရခဲ့တဲ့ေျခေခ်ာင္းေတြ ထိုျပင္ကိုယ္ယံုျကည္ရေသာလူတေယာက္ေျကာင့္
"ျပန္ရေအာင္ ဟိုေလး ကိုယ္တို့အိမ္ကို"
စကားဆိုသူ jin
"ဟင့္အင္း ေယာင္းဆူ hyung "
အကိုးတျကီးေမာ့ ျကီးပိးဟုေရရြတ္မိေသာ အခါ အမည္မသိေသာ အျပံဳးတခုက jin hyungမ်က္နွာမွာအထင္းသား
"သူကို အျပစ္မတင္ပါနဲ့ ဟိုေလးရယ္ သူက ကိုယ္ေျပာတဲ့တိုင္းလုပ္လိုက္ရံုပါပဲ "
ကိုယ္ေျပာတဲ့အတိုင္း??? ဘာကို ေယာင္းဆူhyung ကိုစိုက္ျကည့္မိေတာ့ ေခါင္းကိုငံုထားသည္
"ဟိုေလး ဘာလို့မရိပ္မိရတာလဲ "
"…"
"ဘာလို့ ကိုယ္ ကေလး ကို ကိုယ္မရွာခဲ့လဲ ဆိုတာ ။ ကေလး
နဲ့ ေယာင္းဆူကိုျပသနာမရွာခဲ့တာ ကေလး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနနိုင္တာ ေတြက ဘယ္လိုထင္လဲကေလး ??"
"………??"
စကားေတြ ေနာက္အခုထိ နားမလည္ေသာ ဟိုေလး ျပသနာ
ေအးခ်မ္းမူ ??ဟုတယ္ သူကိုယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရင္ ရူးမတတ္ရွာေနမွာေလ သူအင္အားက လူတေယာက္ကိုရွာဖို့ကပမႊားပမားေလ
"ကိုယ္သိခဲ့တယ္ ကေလး ေယာင္းဆူဆီဖုန္းဆက္တာေရာ
ထြက္သြားဖို့ ျကိဳးစားတာေရာ အားလံုးသိတယ္ ကိုယ္ပဲ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တာ"
"!!!!!"
ဘာလို သိေနတာလား အကုန္ ဘယ္လိုလို့ ဒါဆို ေယာင္းဆူ hyung !! အထိန့္တလန့္အျကား ျကည့္မိျပန္ေတာ ့ ကိုယ္အား ျပံဳးျပေနသူ jin ထို့ေနာက္
"အင္း ေယာင္းဆူ ပဲအားလံုး ကိုယ့္အစီစဥ္မွာ ပါဝင္ေပးခဲ့တာ
ကေလး"
"!!!!"
"ကိုယ္လက္က လြတ္မယ္ထင္ေနတာလား ကေလး ဟက္
ဒါပင္မဲဘ ကိုယ္က ခ်စ္လို့ ကေလးက္ု နည္းနည္း ေတာ့
လြတ္လပ္ခဲ့တယ္မလားအခ်ိန္က အတိအက် သံုးလ ဆိုပင္မဲ့
hak "
" ……"
အရူးလုပ္ခံ ရတာရယ္ ဒီလို လူယုတ္မာလက္ကမလြတ္ေျကာင္း သိေလေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားက အခ်ိန္ကိုက္ထြက္က်လာျပန္သည္ ဒါကိုျမင္ေတာ့ ကိုယ္အားရင္ခြင္ထဲ ထည့္လိုက္သာသူ
YOU ARE READING
Psycho ဆန္ေသာ အခ်စ္
Randomဘယ္လိုပဲ ဖစ္ဖစ္ မင္းေလးက ကိုယ္ Kim soke jin အပိုင္ပဲ ဘယ္ကိုပဲ ေျပးေျပး ကိုယ္လက္က မလႊတ္နိုင္ဘူး ဆိုတာ သိသင့္တယ္ ဘယ်လိုပဲ ဖစ်ဖစ် မင်းလေးက ကိုယ် Kim soke jin အပိုင်ပဲ ဘယ်ကိုပဲ ပြေးပြေး ကိုယ်လက်က မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိသင့်တယ်
