"ဗ်ာ ?? "
ဒီေန့ အျပံုးခ်ိဳခ်ိဳေလးအား ျမင္ခ်င္လြန္းလို့ အခိ်န္ေလးနည္းနည္းေလးေစာ လာခဲ့ပင္မဲ့ ေတြ့ခ်င္သူကမေကာသ္းဖူးတဲ့ေလ
"ဟုကဲ့ သခင္ေလးက မေနေကာင္းလို့ ဒီေန့ေတာ့ မသင္ဖူးလို့ေျပာခိုင္းလိုက္ပါတယ္"
"… …,မေန့ကေတာ့ အေကာင္းျကီးပါ ဘယ္လိုဖစ္ရတာလဲ??"
"အဲ့တာက ဟို…ဟိုေလ"
ဟိုလို လို ဒီလို လို ပံုစံျဖင့္ အေျဖေသခ်ာမေပးနိုင္ေသာအိမ္ထိန္းအား စိတ္အလိုမက်စြာမ်က္ေမွာင္က်ဳတ္မိသည္ ။
"ဘာလို့ေမးတာပါလည္း Mr.Mim ??"
အသံျကားရာေနာက္လွည့္ျကည့္မိေတာ့ ထိုလူ တစ္နည္းေျပာရရင္ကြ်န္ေတာ္ မပိုင္ဆိုင္သင့္ေသာ လူ့ရဲ့ပိုင္ရွင္
"သိသင့္တယ္ မဟုလား Mr.Kim? ဟိုေလး ရဲ့သင္တန္း
ဆရာတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ေလ"
လို့ျပန္ေမးေတာ့ ေအးစက္သြားေသာပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ဆိတ္ဘာလို့ လူသတ္အေမႊ႔သတ္ေတြခံစားရေနပါလိမ့္
"ဆရာ ဆိုရင္လည္း ဆရာဆိုတဲ့စည္မွာပဲေနသင့္တယ္မဟုလား Mr.Mim??"
တစ္ဖက္လူမွ ဘာအဓိပၸာယ္မွန္းမသိေသာစကား…
*ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ သူက*
မ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္ကာ စဥ္းစားမိရင္းဘာကိုဆိုလိုမွန္းသိသြားေတာ့ ေဒါသျဖင့္ ခက္ဆူးဆူး ထိုလူကို စိုက္ျကည့္မိေတာ့
သူကလည္း ကိုယ့္ထက္မေရာ့ေသာ ခက္စူးစူး စိုက္ျကည့္ေနေလရဲ့…
"ခင္ဗ်ား ဘာစကားေျပာတာလဲ Mr.Kim!!"
"hak.ျကားတဲ့အတိုင္းပဲ"
"ေတာက္ ခင္ဗ်ား "
ေဒါသျဖင့္အက်ၤိ ေကာ္လံအားဆြဲလိုက္မိေသာ္လည္း ထိုလူ့ဆီက ျကားတဲ့ ခဟဟ ရယ္သံ
"အနာေပၚ တုတ္က်လို့ စပ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ့"
" ဒီမွာ ကင္ေဆာ့ဂ်င္ က်ေနာ္ကိုယ္က်င့္တရားကိုမေစာ္ကားနဲ့ !! က်ေနာ္ နဲ့ေဆာ့ ကဆရာတပည့္ပတ္သတ္မူပဲ "
"ဆရာ တပည့္ ??…ယံုခ်င္ေအာင္ ေျပာစမ္းပါMr. Minရယ္ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုးေတြက ေဆာ့အေပၚမွာ ဘယ္လိုသေဘာမိ်ဳးနဲ့ဆိုတာ ခင္ဗ်ားကို ခင္ဗ်ားသိမွာပါ Mr.Min …"
YOU ARE READING
Psycho ဆန္ေသာ အခ်စ္
Randomဘယ္လိုပဲ ဖစ္ဖစ္ မင္းေလးက ကိုယ္ Kim soke jin အပိုင္ပဲ ဘယ္ကိုပဲ ေျပးေျပး ကိုယ္လက္က မလႊတ္နိုင္ဘူး ဆိုတာ သိသင့္တယ္ ဘယ်လိုပဲ ဖစ်ဖစ် မင်းလေးက ကိုယ် Kim soke jin အပိုင်ပဲ ဘယ်ကိုပဲ ပြေးပြေး ကိုယ်လက်က မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိသင့်တယ်
