ep:22

327 50 4
                                    

ျပတင္းေပါက္အား ခက္ေဆြးေဆြး ေငးျကည့္ေနေသာ ကိုယ္ေလး…

ဘာေတြ ေတြးေနပါ့လိမ့္ ေသခ်ာတာေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတ္တစ္ပတ္ ေလာက္ကအေျကာင္းေတြေပါ့…
အခု ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ ဆိုသူမွာ ေလာကတြင္မရိွတဲ့ ေသတစ္ဦး တေယာက္ဖစ္သြားသည့္နယ္ ဒီလိုေျပာရသည္မွာ

သူသည္တရားဝင္ ေသသူစာရင္းထဲပါသြားသည္မို့…
ဒါေတြ အကုန္လံုးဟိုလူယုတ္မာ လက္ခ်က္ ကိုယ္ကို

မေတာ္တဆေသဆံုးသလို ျပုလုပ္ပိး ကိုယ္ကိုအိမ္မျပန္နိုင္ေအာင္လုပ္ခဲ့သူေျကာင့္ ဘယ္မွမသြားနိုင္ဖစ္ခဲ့ရသည္။

လက္ထပ္မူလည္းမရိွပဲနဲေတာင္ ေသြးသားေတြေပးစပ္ခဲ့ရသည္အခန္းထဲ ပိတ္မိေနပိး ေန့ရက္လမသိရ ဒါျပင္စိတ္ထြက္ေပါက္မွာ ျပတင္းေပါက္နဲ့ စာအုပ္ေတြပဲရိွခဲ့ရသည္ မခံရက္နိုင္ေအာင္ ေဒါသေတြဖစ္မိေတာ့ ပါးတစ္ဖက္က္ကမ်က္ရည္စက္ေတြက က်ဆင္းသြားေလရဲ့…

ေဒါက္ ေဒါက္

"သခင္ေလး??"

"အင္း"

"သခင္ျကီးက ဆင္းလာပါေတာ့တဲ့"

"အင္း"

ေအာက္ထပ္သို့ဆင္း သြားသံျကားမွ ပါးကမ်က္ရည္ေတြ ဖိသုတ္လိုက္သည္ ထို့ေနာက္ ထိုလူရိွရာသို့…
………

တိတ္ဆိတ္ေသာ ထမင္းဝိုင္း…

"စီနီယာ " လို့ေခၚလိုက္ေတာ့ မ်တ္ေမွာင္က်ုဳတ္လာသည့္သူ

"ဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ ကေလး"

"ဟို…ကို႔…ကိုကို" ဆိုေတာ့တာက္ပစြာ ျပံုးျပလာေသာ သူမ်က္နွာ

"ေျပာေလ ကေလး"

"က်ေနာ္ ဟင္းခ်က္သင္ခ်င္တယ္" ေျပာေတာ့ မ်က္ခံုးပင့္တတ္သြားသူ

"ဘာလို့ ကေလး "

"……"

"ေျပာပါ"

"က်ေနာ္ ပ်င္းလို့"

"ပ်င္းလို့?? "

"တကယ္ ေတာ့ က်ေနာ္ ဟိုတေလာက ဟင္းခ်က္စာအုပ္မွာ
ဖတ္မိတဲ့ ကိတ္ကိုစားခ်င္သြားလို့ "

"…… ,ေကာင္းပိ ဒါဆို ကိုယ္ လူေတြဝယ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ ကေလးစားခ်င္ရင္ ေျပာလိုက္တာမဟုဖူး"

Psycho ဆန္ေသာ အခ်စ္Where stories live. Discover now