Mᴏʀᴛᴀʟ Lᴏᴠᴇ | HyunLix

25

Saate baktığımda saat 14:52'idi. Hyunjin ve Felix odaya gideli bir buçuk saat oluyordu. Sonunda odadan ilk Hyunjin çıkınca o'na baktım.

Çocuk ölmüş amına koyayım...

"Ooo, sonunda çıktınız odadan."

Ardından odadan Felix'te çıkınca ikisinin de öldüğünü anladım.

"Abi n'olmuş size? İkiniz de bitmişsiniz. Duş aldınız mı?"

"Aldık Ji, merak etme. Bu arada yatağınızın yaylarını değiştirin. Paslanmış galiba, iki de bir gıcır gıcır ediyor."

"Aa evet, biraz eskidi. Değiştireceğiz onu."

"Her neyse, biz eve gidiyoruz. Görüşürüz Ji."

"Görüşürüz bebeğim."

Felix anlatımı ile:

Eve geldiğimizde o iğrenç fotoğrafları gördüm. Elime aldım ve yırtıp çöpe attım. Hyunjin'in yanına gittim ve o'na sarıldım.

"Özür dilerim."

"Ne için özür diliyorsun bebeğim?"

"Sana bağırdığım için."

"Asıl ben özür dilerim, ben daha fazla ileri gittim. Bu kadar ileri gitmemem lazımdı."

"Hatanı anlaman güzel bir şey sevgilim."

"Artık seme olmayacaksın değil mi?"

"İstemediğin sürece hayır."

"Ama ben artık uke olmak istiyorum."

Hızla Hyunjin'e baktım. Ciddi miydi? Ama ben uke olmak istiyorum, kimliğim de Hwang Felix yazmasını istiyorum. Lee Felix değil.

"Ama Hyun, ben Hwang olmak istiyorum."

"Ama ben de Lee olmak istiyorum."

"Off, keşke o yayından sonra seme olmasaydım."

"Uke olmayı bu kadar sevdiğini bilmiyordum."

"Uke olmak istiyorum, n'olur Hyun, n'olur."

"İyi madem, artık Hwang'sın bebeğim."

"Yaşasın!"

Hyunjin'in kucağına zıpladım ve dudağını öptüm. Hemen karşılık vermiş, başını boynuma gömmüştü. Boynumu kokladığını anladığım da gülümsedim.

"Kokun beni deli ediyor Lix."

"Seninkinin de pek bir farkı yok."

"Benimki o kadar güzel kokmuyor hayatım."

O'na 'ciddi misin?' bakışları atarken gülümsedi ve boynumu öptü.

"İkimiz de güzel kokuyoruz bebeğim."

"Evet Hyun, ikimiz de çok güzel kokuyoruz."

Hyunjin'in kucağından inmiştim ve elini tutmuştum.

"Hadi dışarı çıkalım."

"Sen birşey de yemedin."

"Karnım aç değil Hyun, bir şey yemek istemiyorum."