Mᴏʀᴛᴀʟ Lᴏᴠᴇ | HyunLix

Özel Bölüm

(1.5 yıl sonra)

Jisung'un Ağzından:

Felix ve Hyunjin'i kaybedeli 1.5 yıl oldu. Ve, ben hâlâ o olayı atlatamadım. Geceleri sık sık Felix ve Hyunjin ile alakalı kabuslar görüyor, bazen ise gündüzleri O'nlar'ın bedenlerini görüyormuş gibi hissediyordum.

Minho bana bunu dönemlerimde çok yardımcı oluyor, ve benim için elinden geleni yapıyordu.

Ve şimdi Minho ile birlikte kahvaltı yapıyorduk. Ve ben her zaman olduğu gibi iki-üç çatal alıp bırakıyordum.

Bu 1.5 yıl içerisinde tam tamına 15 kilo vermiştim. 1.5 yıl önce 66 kiloydum ve şu an aşırı zayıftım. 51 kiloydum.

Minho bana ne kadar yemek yemelisin, unutmalısın, dese bile, O'nun da içinde yaralar vardı.

Felix ile Hyunjin'in evi aynı duruyordu. O eve ara sıra giriyor, temizliyor, evi havalandırıyordum.

Eve girince O'nlar ile yaşadığımız şeyler aklıma geliyor ve gözlerim doluyordu. Ne güzel şeyler yaşamıştık.

Hyunjin ve Felix öldüğünde, kanları koltuğa, halıya ve yere dökülmüştü. Ben de 1 ay boyunca kaldığım hastaneden -kriz geçirdiğim için, beni serum ve iğne ile sakinleştiriyorlardı- çıktığımda hemen Felix ve Hyunjin'in evine gittim ve o kıpkırmızı halıyı yıkadım. Koltuğu temizledim ve yerleri paspasladım. Evi de baştan aşağı temizledim ve ikilinin kıyafetlerini yıkadım.

Hepsini tertemiz bir şekilde dolaba koydum ve evdeki ne varsa tertemiz yaptım.

Dolaptaki yiyecekleri aldım. -Bozulmaması için- Evi havalandırdım. Eve girdiğimde sanki O'nlar varmış gibi hissediyordum. Sanki beni izliyorlarmış gibi.

Ahh, ben size diğerlerini açıklamadım. Chan ve Changbin İtalya'ya taşındılar. Her ay bir kere buraya geliyorlardı. Ve her gelmelerinde ikilinin evine giriyorlardı. Eve girip, biraz duygusallaşıyorlardı.

Seungmin ve Jeongin ise Busan'dalar. O'nlar da Chan ve Changbin'in geldiklerini öğrendiklerinde geliyorlardı.

Hepimiz zor dönemler geçirmiştik. Tam 4 ay, tam tamına 4 kez hiç birimiz atlatamadık. Keşke bir mucize olsa ve biz ölmedik, diye gelseler. Ama böyle bir olmayacağını çok iyi biliyorum.

Birazdan Chan ve Changbin gelecekti. Ben de Seungmin ve Jeongin'e haber vermiştim. Hepsi 2 saat içersinde burada olurlardı.

.

Kapının çalınması ile hemen kapıyı açmaya gittim Chan ve Changbin'i görünce hafif gülümsedim ve ikisine de sarıldım. Ardından arkalarından Seungmin ve Jeongin çıkınca daha çok gülümsedim ve O'nlara da sarıldım ve hepimiz içeri geçtik.

"Jisung, iyi misin hayatım?"

"Sence iyi gibi mi duruyorum Chan? Bitiğim. Her zamanki gibi bitiğim. O'nların sesini duymaya, sarılmaya ihtiyacım var."

"Seni çok iyi anlıyorum Jisung. Ama artık O'nları unutma-"

"HAYIR! HEPİNİZ AYNI ŞEYLERİ SÖYLEYİP DURUYORSUNUZ! ODAMDA KENDİ KENDİME O'NLARI NE KADAR ÖZLEDİĞİMDEN BAHSEDİYORUM, SİZ DE BENİ GÖRÜNCE BENİ ŞİZOFREN SANIYORSUNUZ! BENİM ÇEKTİĞİM ACIYI, KABUSLARI VE HAYALLERİ GÖRSENİZ, BÖYLE DEMEZSİNİZ! BENİ RUH SAĞLIĞI HASTANESİNE YATIRMAYA ÇALIŞTINIZ, TEDAVİ GÖRMEM GEREKTİĞİNİ SÖYLEDİNİZ, AMA ARTIK YETER! BEN DELİ DEĞİLİM! SADECE O'NLARA ÇOK BAĞLIYDIM VE BIRAKMAK ZOR BENİM İÇİN, ANLIYOR MUSUNUZ?! UMARIM ANLAMIŞSINIZDIR!"

"Jisung sakin ol."

"OLMUYORUM MİNHO! BU ARADA SANA ÇOK KIRGINIM! BENİ RUH SAĞLIĞI HASTANESİNE YATIRMAYA ÇALIŞTIN! BEN SENİN GÖZÜNDE ARTIK BİR DELİ MİYİM? Bu kadar mı istemiyorsun beni? Bir deliyi sevemez misin? Benim gibi deli bir eşin olduğu için benden utanıyor ve hastaneye kapatmaya mı çalışıyorsunuz?"

Sessiz söylediğim cümlelerde gözlerim dolmuştu. Minho hızla yanıma gelmiş, bana sarılmış ve saçımı öpmüştü.

"Bebeğim, hayır tabiki. Sen deli değilsin. Benim için bir meleksin sen. Bunları artık kafana takmaman gerekiyor. Bak çok zayıfladın. Eğer böyle devam edersen kanser olursun. Bunun için diyoruz sana. Alınma lütfen, seni çok seviyorum."

"Ben de seni seviyorum."

Min-sun ağlamaya başlayınca hemen yatak odasına gittim ve Min-sun'u kucağıma aldım. Evet, Min-sun. Kızımın adını Min-sun koydum. Felix çok istiyordu kızına bu ismi koymayı. Ama koyamadı. Bu yüzden kızımın adını Min-sun koydum.

Hepimiz birlikte Min-sun'u sevmeye başladık. Beni biraz olsa her şeyden uzaklaştırıyordu Min-sun. Bütün düşüncelerimden. Bana çok düşkündü. Herkeste ağlıyor, bana gelince susuyordu. Bu hallerini çok seviyordum.

Yavaş yavaş normale dönüyordum. Min-sun bana çok iyi geliyordu. Hafıza silinmesi gibi!..

.

Merhaba.

Canım sıkıldı Mortal Love'a özel bölüm yazayım dedim. Kısa oldu ama aklıma çok bir şey gelmedi.

Sizleri seviyorum 🤍

Görüşürüz.