Bilinmeyen İntikam

| Bekleyiş ²

Uyandığımda kendi evimdeydim.
Dün gece gördüklerim rüyamıydı?
Telefonum çalıyordu. Nerede olduğunu kavradığımda almak için yeltenmemle koluma giren sancı ile inlemem bir olmuştu.
Kolumdaki iğne izi neler olduğunu açıklıyordu.

♣️

Evi toparlamam gerekiyordu, çöplükden farkı yoktu. Mutfak ile başladım kırık tabak, bardak, yere dökülen yemek kırıntılar, kan, ölü haşare ve mutfağa o güzel kokusunu veren ölü fare..
İçim şişmişti büyük bir poşet alarak işe başladım temizleyecektim 2 gün sonra
O gelecekti..

♣️

Mutfak ve oturma odası bitmişti odam ise yarım yamalak üsten toparlamıştım sonra gene dönecektim. Lavabo ile banyo yarı bitmişti yorulmuştum 7 saatir temzlik yapıyordum oda sonraya kalsındı.
"Temiz" mutfağımda kendime "temiz" bir çay demlemiştim.
Normalde en fazla bak oda en fazla 3 günde 1 kitap bitiriyordum ama bu 2 haftadır kitabımın arkasını bile okuyamamıştım akşam Ece gelecekti o gelene kadar okurdum en azından Tabi dün akşam penceremde gördüğüm adamı aklımdan çıkara bilrsem okurdum.

♣️

Saat gece 1'e geliyordu Ece tam 3 saat önce yoldayım demişti aramızda en fazla yarım saatlik yol vardı.
Kapı tıklatılınca paytak paytak yürüyerek kapıya geldim. Kapıyı açarken "Gelmeseydin be kızım" dedim kapıda kimse yoktu bir adım dışarı çıktım etrafda boştu.

Çalılardan gelen hışırtıyla başımı sağa çevirdim kimse yoktu.
Tam içeri girecekken yerde bir not gördüm
Notu elime aldım. Çok güzel bi el yazısı ile yazılmıştı. Salonu es geçip odama ilerledim ledlerimi açtım pencerem açık kalmıştı.

Kapatmak için ilerlediğimde penceremin dış tarafında koyu kırmızı kan damlaları vardı.
Odamın ışığı çok loş olduğu için dışarıyı pek iyi göremiyordum ama onun kan olduğuna emindim.

Telefonumun ışığını açıp dahada yaklaştım ışığı pencerenin dışına tuttum.
"E-ecemm!" diye bağırdım ama ses vermedi konuşmuyordu. Konuşsun istiyordum.
Bana o yeşil gözleri ile baksın istiyordum ama o kanlar içinde yatıyordu.
Kalk nolur diye bağırdım kalkmadı.
Donup kalmıştım o güzel yüzündeki yaralar morluklar bedenindeki kanlar kim neden yapmıştı.
Ne yapacağımı bilmiyordum gözümden akan yaşlar yüzünden onu bulanık görmeye başlamıştım aklım durmuştu.
Bu hayatta ondan başka kimsem yoktu.

Aklıma kapıda bulduğum not gelince yatağın üzerinden alıp titreyen ellerim ile üzerinde adım yazan katlanmış notu açtım.
"Sence seni bulamayacağımızımı sandın?
Bu son değil, bu daha hiç Gece Kırca :)". Başımı kaldırdığımda aynada geçen gece gördüğüm siluet siyahlar içinde beni izliyordu.

Artık sebebini bilmediğim bir düşmanım olmuştu.

Devam edecek..🦋