တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့်ဆော့ဂျင်ကိုမတွေ့တာကြောင့်ရေချိုးခန်းဘက်သို့အမြန်သွားကာတံခါးဖွင့်ရန်ကြိုးစားသော်လည်းတံခါးကlockချထားလေသည်။
"အချစ်!!"
တံခါးကိုထုရိုက်ကာ...
"အချစ်!ထွက်လာခဲ့ အချစ်!!"
"အား..!"
အခန်းထဲကဆော့ဂျင်ရဲ့အသံတချို့ကမထင်မှတ်ပဲထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ဆော့ဂျင်ရဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့် ထုရိုက်မနေတော့ပဲသူကိုယ်တိုင်တံခါးကိုအားနဲ့ဆောင့်ကန်လိုက်သည်။
ဒီတစ်ကြိမ်တော့သူရဲ့အချစ်ကိုသူတွေ့ရပါပြီ။တွေ့လိုက်ရတဲ့ပုံစံကလည်းဒီအတိုင်းထားလို့မရတော့တဲ့အခြေအနေမို့ရေချိုးခန်းထဲကနေဆော့ဂျင်ကိုပွေ့ချီပြီးကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ထားလိုက်သည်။
ထို့နောက်ဆော့ဂျင်ရဲ့အကျီ်ကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းစီဖြုတ်ပေးတော့သည်။တကယ်တမ်းစိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုကြယ်သီးတွေဖြုတ်နေတော့မည်မဟုတ်ပဲတစ်ခါတည်းသာဆွဲဖြဲပစ်မှာအမှန်။ သို့ပေမယ့်သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောချစ်ရသူအပေါ်ကိုတော့သူမကြမ်းတမ်းချင်။
ကြယ်သီးများဖြုတ်ချလိုက်ပြီးဆော့ဂျင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကိုစိတ်ကြိုက်နမ်းယူပစ်သည်။ထို့နောက်ဆော့ဂျင်ရဲ့လည်တိုင်လေးတွေဆီအနမ်းများဦးတည်လာသည်။
ဂျောင်ကုရဲ့အငမ်းမရနမ်းရှိုက်နေသောအနမ်းတွေအောက်ဆော့ဂျင်ငြိမ်နေရုံမျှသာတတ်နိုင်သည်။
လည်တိုင်လေးတွေအပြီးဂျောင်ကုရဲ့အနမ်းများသည်ဆော့ဂျင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင်တစ်နေရာပြီးတစ်နေရာရွေ့လျားနေသည်။
ဆော့ဂျင်ရဲ့ဘယ်ရီသီးလေးတွေကိုလည်းအသဲယားဟန်ဖြင့်ပါးစပ်လေးနှင့်ဖိချေသေးသည်။ ဘယ်ရီသီးလေးတွေဟာလည်းဖိချေခံရလိုက်စုပ်ယူခံရလိုက်နှင့်မို့နီနီရဲရဲလေးဖြစ်ကာဆူထွက်နေတော့သည်။
"အ့!.ဟင်း!."
အခုဆိုရင်ဆော့ဂျင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ေပါ်မှာ ဂျောင်ကုပေးတဲ့အချစ်ရာလေးတွေဟာပုံစံတစ်မျိုးဆီဖြင့်နေရာယူနေတော့သည်။ ဂျောင်ကုတစ်ချက်နမ်းကာစုပ်ယူလိုက်ရင်လည်း ဆော့ဂျင်ဆီမှညည်းသံသဲ့သဲ့လေးတွေကထွက်ပေါ်လာတက်သည်။
YOU ARE READING
𝐃𝐎𝐍'𝐓!!! (Completed)
Fanfiction𝐏𝐬𝐲𝐜𝐡𝐨 တစ်ယောက်ရဲ့ဘဝထဲကိုမှနူးညံ့တဲ့အချစ်တစ်ခုဝင်ရောက်လာတဲ့အခါ...