Komşum | bxb |

Bölüm 14 "Yanlış anlaşılma"

Her zamanki gibi evde yanlızdım. Annem şirkette, abim ise Aşkın ve Damla abla ile bowlinge gitmişlerdi. Beni almamışlardı tabiki!

Mutfaktan biraç abur cubur alıp salona geçtim. Telefonumu almadığımı fark edip odama çıktım. Yatağımın üstünde duran telefonumu alıp aşağıya indim.

Telefonum bir anda elimde titredi. Damla abla arıyordu.

“efendim abla?” diyerek koltuğa geri oturdum.

“ablacım mesajlarıma baksana iki dakika, birkaç ss attım. Ama sakin kal olur mu?” ani bir korku duygusu sardı içimi.

“tamam abla bakıyorum.” diyerek telefonu kapadım.

Damla ablanın gönderdiği screen shot'ları görünce yerime sabitlendim.

Yazar notu: ben shop yapma uzmani degilim kusura bakmayin öyle pürüzsüz yapacak halim yoktu ya.

Tek bir ss bile neler olduğunu algılamama yetti.

Cidden iyi düşünmüşler. Hiçbirşey anlamadım. Damla abla olmasaydı bir salaklığa kurban gidicektim.

Kapı çaldığında dolu olan gözlerimi sildim ve kapıyı açtım. Karşımda Damla abla duruyordu. Hiç düşünmeden ona sarıldım.

“kuzum üzülmebu kadar. Gel içeride konuşalım.” içeriye geçtiğimizde koltuğa oturduk.

“ne oluyor abla?” diye sordum dolu gözlerle. “kim bu kız? Aşkın neden benimle oynadı?”

“bende hiçbirşey bilmiyorum tatlım. Bütün ssler bana gizli numaradan geldi.” tekrar bana sarıldı. “büyük ihtimal ikimizin numarasını karıştırdılar.” dedi ardından.

Kapı açıldı. İçeriye Aşkın ile abim girdi.

“selamlarr!” ikiside beni fark etti. Aşkın koşarak yanıma geldi.

“Daren neden ağlıyor-”

“dokunma bana!” diye bağırdım. Bağırmam büyük bir sessizliğe neden oldu.

“Daren noldu abicim?” dedi abim yanıma gelip. Cevap vermedim.

“sonra anlatıcam Siyah ben sana.” dedi Damla abka abime. “Daren ablacım üstünü değiştir biraz hava almaya çıkalım.” kafamı olumlu anlamda sallayıp odama çıktım.

Damla Şiir.

Daren odasına çıkarken bende diğerlerine kitlendim. Aşkına bakarken içimde bir tiksinti oluşuyordu.

“Damla neden öyle bakıyorsun!” dedi Aşkın sinirle. İyi bir oyuncuydu cidden. “ne oldu ona? Ne söyledin? Ne söyledinde bana bu kadar sinirli!”

“yaptığın herşeyi biliyor!” dedim kollarımı birleştirerek. “bu kadar iyi nasıl rol yapabiliyorsun? Yetmedi mi artık çocuğu kullandığın?”

“hop hop ne oluyor? Kim kullanmış benim kardeşimi?” Siyah bir bana birde Aşkına bakıyordu.

“yanındaki piçe söyle Siyah, birdaha Darene yaklaşmasın!” Siyah dahada sinirlenmişti artık.

“Aşkın naptın sen!” dedi birden. “ne diyor Damla!”

Birden arkamdan bir ses duydum. “abla gidelim mi artık?” arkamı dönüp Darene baktım.

“gidelim tatlım.” hiçbirşey söylemeden dışarıya çıktık. Dışarıda yağmur yağıyordu. Daren yağmuru sevdiği için biraz rahatlamıştı.

Siyah Özdemir.

Aşkın ile evde dört dönüyorduk. Ne olduğunu ne ben nede o biliyordu.

Telefonuma mesaj gelmesi ile durdum. Damladan gelmişti. Attığı mesaja bakınca direkt Aşkına döndüm.

“noldu?” dedi anlamazca. Sakin olmam gerektiğini bildiğim için yanına gidip ona ssi gösterdim.

Aşkın iğrenti ile bana baktı. “yemin ederim vunu ben yapmadım. Ahu diye birini tanımıyorum. Shop bu, Siyah inan bana!” sonlara doğru yüz ifadesi korkuyla kaplanmıştı.

“amk evladı nasıl shop bu!” diye çıkıştım. “kim senin düşmanında böyle bir iğrençilk yapmış olabilir? Kim senden neden bu kadar nefret ediyor!” sözlerimle iç çekti.

“Siyah inan bilmiyorum! Ama tek bildiğim bunu benim yapmamam.” ona inamak istiyordum çünkü Dareni bu kadar üzmek istemiyordum.

__________________________________

Darenimde Darenimmm

Biraz, böyle ucundan bir kaos yaratçam bebislerr.