Hyunjin onu burkmuş olduğu bileğine rağmen hızla ardındaki duva doğru iten babasına karşı sabırla eğerken kafasını öfkeli olan adam sinirle bağırmıştı.
"Harika! Bu maç için ne kadar çalıştın sen? Üstelik bir kaptan olarak bu hata yakıştı mı sana? Ne kadar para yatırdım haberin var mı senin bu saçma sapan kurslarına?"
"Üzgünüm. Artık eskisi kadar mutlu olduğumu düşünmüyorum."
"Hayatta her şeyin istediğin gibi olmasını beklemek bencillikten başka bir şey değil!"
"Tamam üzerine gitme çocuğun. En azından maçı kazandılar."
"Hyunjin yokken. Peki diğer maçları kim varken kaybettiler? Herkes zamanında onunla övündüm diye dalga geçecek benimle."
"Sinirlerin bozuk senin. Dışarı çıkalım mı?"
"Eve gidelim. Daha fazla burada duramayacağım."
Adam oğlunun saçlarından sıkı sıkıya tutup kafasını kaldırırken gözlerine baktı.
"Aklını başına topla ve bir daha itibarımı zedeleyecek şeyler yapmaya kalkma."
Hyunjin gözlerini kaparken sakinliğini korumak istercesine, kafa derisinin sızladığını hissetmişti.
"Bırak onu. Gidelim hadi."
"Evin yolunu biliyorsun değil mi?"
"Saçımı bırak artık."
Ailesinin saçma sapan takıntıları olmasaydı belkide her şey yolunda olabilirdi. Babasının sonunda saçlarından çektiği eliyle derince bir nefes alırken zar zor yatağına atmıştı bedenini.
Komidinin üzerindeki telefonuna uzanırlen takım grubu coşmuştu.
~~~
🧚♂️🧚🧚♀️ UÇAN PERİLER 🧚♂️🧚♀️🧚
Eric gruba Han kişisini ekledi
+ 200 mesaj
Seunghun: NASIL ALDIK AMA MAÇI GON İLE GÖZ GÖZE GELDİK Bİ AN BİLİYOR Musunuz BENİM İÇİN ORADAYDI???
