race or fight | minsung

1

anyeong✌

dostum sayesinde cikti fic umarim begenirsiniz

iyi okumalar🐿

~~~~

Kendimi pencereden attığım an motor anahtarımı yukarıda unuttuğumu fark edip küfür mırıldandım. Geceye bu kafayla başlamama da söverken az önce atlamış bulunduğum pencereye dramatik bir bakış attım.

"Aferin Jisung. Hep böyle zeki ol." ayağımı duvardaki çıkıntıya koyarken kendimi yukarı çektim. Biraz üstteki balkonun köşesine basabildiğimde de hızla yan taraftaki penceremden içeri atladım. Her akşam itinayla yaptığım bir şey olduğu için oldukça hızlı bir şekilde unuttuğum anahtarı alıp tekrar indim.

Motorumun yanına kazasız belasız geldiğim an telefonum çaldı. Gecenin bu saatinde bomboş olan sokakta zil sesim yankılanırken yaptığım ikinci hataya da küfrettim. Bugün gerçekten çok zekiydim.

"Ne var Jeongin? İki dakika bekleyemedin amına koyayım." sinirle söylediklerime anında misliyle karşılık gelirken arkadaşımın Ferihalığına göz devirmekle yetindim.

"İki dakika mı? Bir buçuk saat önce buluşmamız gerekiyordu. Kaç defa diyeceğim evden çıkamadığın zaman haber ver diye? En azından üç saat seni beklemem önden giderim amcık!" art arda saydırdığı cümleleri takmadan "Geliyorum." diyerek telefonu suratına kapattım.

Kaskımı seri hareketlerle kafama geçirirken yine seri bir hareketle bir bacağımı motorun üstünden geçirerek oturdum.

Katılmam gereken bir yarış vardı. Başlamasına da tam on beş dakika kalmıştı.

~~~~

On dördüncü dakikada başlangıç çizgisinde yerimi alabildiğimde rakiplerime göz gezdirdim. O sırada bakışlarım Jeongin'le kesişirken bana hızla başını salladı. Dudaklarını oynatarak focus derken bu kez ben kafamı salladım.

Ortaya koyduğumuz fiyat bugün her zamankinden fazlaydı. Risk almaya karar vermiştik ve şu ana kadar hiç kaybetmemiş biri olarak bunu kesinlikle kazanmak zorundaydım.

Filmleri aratmayacak türden bir kız, üstünde kısacık şortuyla başlangıç çizgisine geçerken göz devirmeden duramadım. Ardından bütün odağımı elinde tuttuğu bayrağa verdim ve elinden düşürmesini beklerken motoruma gaz verdim.

Bayrak yere düştüğü an gaza basarken önümdeki motoru hiç durmadan solladım. Bu kadar çabuk hızlanmamı beklemeyen motorcunun hafif yalpalayışını aynadan izlerken gözlerimi yola çevirdim. Şu anlık üçüncü sıradaydım ve ilk iki her zamanki rakiplerimdi: Byun Baekhyun ve Han Seojun.

Neredeyse her yarışta ilk üçü paylaştığım kişilerin ne kadar iyi olduğunu bildiğimden gaza yüklendim ve dikkatimi ilerdeki keskin viraja verdim. Önümdeki ikili virajı alamayacaklarının bilincinde yavaşlarken ben hala ibreyi zorluyordum. Bu öne geçmek için bir şanstı.

Yaklaştım, yaklaştım... Tam dönüş mesafesinde bedenimle birlikte motorumu da yan yatırarak metalin yere sürtünme sesine eşlik eden küçük kıvılcımlarla sert ve oldukça zor bir dönüş yaptım. Kendimi zar zor kaldırabildiğimde yan tarafı pert olan motorumu ustalıkla eski konumuna getirdim.

Yarışın başında bu virajı koymalarının bir nedeni vardı. Oldukça hızlı rakip elemek. Yarışları düzenleyen ve yakın arkadaşım olan Bang Chan, daha nefes kesici gösteriler sunmak adına piste oldukça keskin virajlar koyup uzun düz yollar bırakmıştı. Yani arkada kalanların, virajı önde alan kişileri yakalamaları için bir fırsat sunmuştu. Pisti önceden gören ve hafızasına kazıyan ben çok da adil yarışmıyordum belki ama ortaya neredeyse her şeyimi koyduğum bir yarışta eşitlik de savunamazdım.