race or fight | minsung

2

selammm buraya 1.bolumu attim biraktim art arda sadece buraya birkac bolum atayim diyorum

bolum basinda biraz Hyunchan okuyacaksiniz ama ilerleyis icin lazim arkadaslar

umarim begenirsiniz

iyi okumalar🐿🐰

~~~~

Jisung, yaklaşık iki saattir yanındaki Hyunjin'le boşluğa bakarak içiyordu. Motorunu kaybetmeyi hala hazmedememişti. O motor, onun her şeyiydi.

Ailesi en başından beri motor kullanmasına karşıydı. Özellikle babası bu konuda ona hep çok sert çıkıyordu. Herhangi bir arızası olduğunda normalde bolca para veren babasının kuruş koklamatyası tutuyordu. Ne yazık ki Jisung da aldığı fazla paraları biriktirmek gibi bir şeyi asla yapamıyordu. Alışkanlık haline getirdiği motor yarışlarında ikiye hatta üçe katladığı paraları, gidip dövüşe yatırıyordu.

Şu ana kadar da oldukça doğru dövüşçü seçimleri yapmıştı. Lee Minho denen adam birden ortaya çıkıp her şeyin içine sıçtığında, her zaman kazandığı parayı kaybetmesi yetmezmiş gibi, bir de motorunu kaybetmişti.

"Hay sikeyim Hyunjin! Ne bok yiyeceğim şimdi? Motorum yoksa yarışlar da yok. Motorum yoksa..." söylediği cümleyi farkına varınca hafif çakırkeyif olmanın da verdiği etkiyle daha da ağlamaklı bir sesle devam etti. "Motorum yoksa ben de yokum amına koyayım. Nereden çıktı bu amına koyduğumun oğlu? Her şeyi bok etti. Babama ne diyeceğim? Sabah bir kalkacak, göz bebeğim ortada yok." kafasını masaya yaslayıp saatlerdir konuşmayan arkadaşına baktı.

"Oğlum bir şey desene. Bari motoru çalalım de. Ona da okeyim amına koyayım." Hyunjin sonunda kafasını kaldırabildiğinde tek bir çözüm bulabilmişti. Ne yazık ki ucu direkt olarak Hyunjin'e dokunuyordu. Ama başka çareleri olmadığını da çok iyi biliyordu.

"Chan'dan isteyelim, parayı." onlara en hızlı nakit para sağlayabilecek kişi tabiki Chan'dı. Ama Jisung daha birkaç saat önce Hyunjin'le buraya geldiğinden, Chan'ın oldukça sinirli olduğunu tahmin edebiliyordu. Hyunjin'i bu dövüş işlerine de Jisung'un kattığını hesaba katınca Chan'ın zevkle motorunu kaybetmesini izleyeceğini biliyordu.

"Sil kafandan onu. Chan siksen para vermez bana. Hele iddia için, asla." Jisung tekrar masaya gömdüğü yüzüyle dramatik bakışlarını arkadaşına dikerek konuştu.

"Sen istersen vermez. Bunu ben de biliyorum. İşte tam da bu yüzden, hayatındaki en değerli şeyini kaybetmemen için Chan'dan bunu ben isteyeceğim." Jisung hızla yattığı yerden kalktı ve umutla arkadaşına baktı.

"Gerçekten mi? Bunu yapar mısın?" Hyunjin yüzünü buruşturarak arkadaşına baktığında eliyle kafasını ittirdi.

"Biraz daha böyle bakarsan vazgeçeceğim. Hatta biraz daha durursam vazgeçeceğim. En iyisi alkol damarlarımı terk etmeden aramak. Acısız olmasını umuyorum. Söyleyeceğim ve bitecek." son sözlerini daha çok kendine söyleyen Hyunjin, dediğini yaptı ve hızla telefonuna uzandı.

Telefonundan silmesine rağmen ezbere bildiği numarayı hızla tuşladı ve telefonu kulağına götürdü.

Jisung da en az Hyunjin kadar gergindi. Çünkü Chan'ın isteğini yerine getirmeme ihtimali de vardı. İkili gergin bir şekilde dudaklarını dişlerken Chan telefonu açtı.

"Efendim?" sesi oldukça meraklı ve gizleyemeyeceği kadar heyecanlı çıkarken Hyunjin'in aksine eski sevgilisinin telefonunu silemediği açıktı.

"Selam Chan, bir şey soracağım." Hyunjin direkt konuya dalınca Jisung elini alnına yapıştırdı.

Bu çocuktan olmaz.