race or fight | minsung

5

selammm

diger ficlerime de yb atcam ama iki bolum ust uste buna atayim dedim (dostum oyle istedi)

umarim begenirsiniz

iyi okumalar🐿🐇

~~~~

Minho'nun evinden çıktığı gibi neredeyse uçarak evine gitti Jisung. Evden gece için kaçmış birine göre oldukça geç kalmıştı. Başının fazlasıyla belada olduğundan şimdiden çok emindi.

Kapının hemen önünde babasının arabasıyla karşılaştığı an korkuyla yutkundu.

"İşte şimdi bittin Hanji." kendi kendine mırıldandı ve attığı soğuk bakışın ardından eve giren babasını kuzu kuzu takip etti.

"Baba, günaydın. Erkencis-" ev kapısı kapandığı an yüzüne yediği tokatla sözü yarım kalırken yana eğdiği kafasıyla yarım bir gülüş oluştu dudaklarında.

"Yine ne yaptım?" fırtına öncesi sessizliğin farkında olan annesi hızla araya girdi.

"Lütfen, başlamayın yine! Bana dün Hyunjin'de kalacağını söylemişti zaten. Ben de sen kızma diye erken gidip gelmesini istedim. Yemekte birlikte olmak istiyorsun diye. Lütfen, hayatım!" yalvaran sesi Jisung'un göz devirmesine neden oldu.

Annesinin bu adama böyle davranması ve hatta onu sevmesi ağrına gidiyordu.

Gram sevgi hak etmeyen adi piçin tekiydi babası.

"Sakinleş hayatım. Bu seferlik böyle olsun. Bir daha bir yere gitmesine izin verdiğinde benim de haberim olsun. Boş yere oğlumla gerilmeyelim." Jisung, duyduklarıyla dudaklarını birbirine bastırdı. Bu ilgili baba halleri onda kusma isteği uyandırıyordu. Az önce tokat atmamış gibi omzuna birkaç defa vurdu ve salona doğru ilerledi.

"Ah, iyi misin oğlum?" annesinin elindeki yanağını ittirdi ve odasına çıkarken konuştu.

"İyiyim, her zamanki gibi."

~~~~

"Ya Hyunjin, nasıl becerdin amına koyayım ya? Madem sarhoş olunca azgın Chan'ı öpme hastalığın var sana içkiyi yasaklıyorum. Chan'a ne kızıyorsun o zaten dünden razı?!" Hyunjin, Jisung'a dün geceyi anlattığında karşılaştığı tepkiye göz devirdi.

"O da sarhoş olabilirdi. Ben, beni öptü diye onu sikmezdim!" Jisung hayretle arkadaşına baktı. Bazen gerçekten çok kafasız olabiliyordu.

"Hyun, sorun da bu amına koyayım! Chan, senin benim gibi mi tanrı aşkına? Onun sana azgınlığı ezelden amına koyayım. Şimdi de dediklerine bakılırsa artık kendini geri çekmeyecek." imalı bakışları arkadaşındaydı. " Bu bir de kendini çekmiş hali. Gerisini sen düşün. Zor günler bitti bana sorarsan. Sırada daha da zor günler var." Hyunjin, daha da bozulan moraliyle geriye yaslandı.

Jisung'un haklı olduğunu o da farkındaydı. Chan'ın sabahki hali de bunu tek başına kanıtlıyordu.

"Off, bitmedi çilem bitmedi!" hemen dibindeki sandalye çekilmeden bir saniye önce söylediği şeyler bunlar olurken gelen kişiye baktı.

"İti an,"

Chan sırıtarak kendine yapılan imayı başka yerlere çekti.

"Demek hakkımda konuşuyordun?" iki arkadaşın hayret dolu bakışlarına maruz kalırken başını yana eğerek Hyunjin'e baktı.

"Nasıl oldun?" Hyunjin göz devirerek ayağa kalktı.

"Gidelim Ji, buranın tadı kaçacak belli ki!" sertçe konuşup elini Jisung'un koluna attı. Jisung, Hyunjin tarafından çekiştirilmeden önce Chan'ın koluna diktiği gözlerini görebilmişti.