'Ay tutulduğu gece' ... Boş, neredeyse zifiri karanlığa gömülmüş sokağı geçerken bu kelimeyi işitiyordum sürekli. İlk değildi bu ve belki de son da olmayacaktı.
Boeotia'nın her geçtiğim kirli,karanlık sokaklarında yankılanıyordu bu kelime.Farklı sesler,farklı tınılar,aynı kelime. Nedenini anlayamıyor olsam da içimi bir korku kaplıyordu.Bu korku girdiğim dar sokağın zifiri bir karanlığa gömülmesi nedeniyle değildi,kalbimin karanlıkta kalması sebebiyleydi.
"Ay tutulduğu gece"
Bağırdım, tüm sokağı çınlatacak şekilde.Sesim yankılanarak bana geri ulaşıyordu.Yalnızdım,bir tek ben vardım burada. Peki bu sesleri kim çıkartıyordu ?
"Ne olacak o gece"
Kimsenin cevap vermeyeceğini bilsemde bağırmaya devam ettim.Daha fazla bu sesleri işitmek istemiyordum.Sadece aynı cümleyi tekrarlamaları vücudumda karıncalanmaya neden oluyordu,damarlarımdaki kan sinirle akıyordu. Kulaklarımı kapatıp olağanca hızımla evime doğru koştum, seslerin kesilmesini umarak...
![](https://img.wattpad.com/cover/38250735-288-k963075.jpg)