Dudağı patlamış üst dudağından aşağı doğru kanlar akmaya başlamıştı. Adam diliyle dudak çevresindeki kanı yalayıp sonra yere tükürmüştü.
" Bunu sana ağır ödeteceğim " diyip yumruğunu savurmaya başlamıştı ama ben yumruklarından kaçıp savunma yapıyordum. Fırsat buldukça ise adama vurmaya çalışıyordum. Karşımdaki adam çok pasif dövüştüğü için aktif bir şekilde dövüşemiyordum. O yüzden dövüşme tarzımı onunkine benzeterek dövüşüyordum. Adamın yorulduğunu anladığımda ise vuruşlarını hızlandırmıştım. Direnmeye çalışsada saldırılarıma yenik düşmüştü. Yere düştüğünde ise vurmayı kesmek yerine üstüne çıkıp yumruk atmaya devam ettim. Babamın eline basmaya nasıl cüret ederdi. Vurdum,vurdum,vurdum. Kafası yana düşüp bayıldığında ise durmuştum. Az önce onlar babamı döverken merhamet etmemişlerdi ben de etmeyecektim.
Biri beni arkamdan tutup yere fırlatmış yerde kanlar içinde kalan şişko adamın yanına oturmuştu. Daha sonra sinirle ayağı kalkıp üzerime yürümeye başlamıştı. Yakışıklı olan adama döndüğümde ise yüzünde pis bir sırıtış ile bizi izliyordu. Adam yanıma kadar gelmiş sinirle konuşmaya başlamıştı.
" Sen kendini ne sanıyorsun ha abime ne hakla vurursun "
" Az önce siz babama ne hakla vurduysanız o hakla vurdum sırada da sen varsın kendi derdine yan sen " diyip ani bir hareketle ayağı kalkmıştım. Bu söylediklerime sinirlenen adam hiç beklemeden yüzüme bir yumruk indirmişti. Canım yanmadı desem yalan söylemiş olurdum ama ben buna alışkındım. Dudağımdan akan kanı elimin tersiyle temizledikten sonra hemen kendime gelip karşı saldırıya geçmiştim. Bana vurduğu gibi ben de onun gözüne bir yumruk geçirmiştim. Ani bir reflekse gözünü tutunca karnına tekme atmak için bacağımı kaldırdığımda bacağımı tutmuş ve pis pis sırıtarak konuşmaya başlamıştı
" Şimdi bu çırpı bacaklarını kırayım mı hıı, ne oldu dilini mi yuttun " Dediğinde sinirlenmiştim. Diğer bacağımdan destek alıp dönmüş bacağımı o ş*refsiz adamın elinden kurtarmıştım.
" Fırsatın varken sormadan kıracaktın çok pişman olacaksın " diyip adamın tam şakağına sert bir yumruk atmıştım adam sersemleşip yere düşünde bacağımı tutan kolunu ellerimin arasına alıp
" Ne yazık " diyip hiç acımadan parmaklarını kırmıştım. Vicdanım ise beni hiç rahatsız etmiyordu aksine rahatlamıştım. Elini kırdıktan sonra adamın kolunu yere fırlatıp onu acısıyla başbaşa bırakmıştım. Az önce gülerek bizi izleyen yakışıklı adama döndüğümde ise yüzündeki gülümseme kaybolmuş yerini endişe almıştı. Ne yani korkmuş muydu ? Bu nasıl patron dedim kendi kendime...
" Adamlarını hallettiğime göre sıra
sende " diyip adamın üzerine yürümeye başladım. Artık ne olacaksa olsundu bir an önce babamı hastaneye götürmek istiyordum.
" Bence bugünlük bu kadar şiddet yeter ne dersin "
" Korktun mu "
" Babamın karşısına kızdan dayak yemiş bir şekilde çıkmak istemiyorum diyelim "
" Yani dayak yemekten korktun "
" Seni yeneceğime eminim ama sen de boş durmayacaksındır. Yüzümde izlerini taşımak istemiyorum "
" Dövüşmeyeceksen defolun gidin evimden bir daha da babamın yanına dahi yaklaşmayın bu sefer bu kadar merhametli olmam "
" Merhametli halin bu mu gerçekten bir adamım yerde kanlar içinde yatıyor birinin de parmaklarını kırdın "
" Sizde babamı dövmüştünüz ödeştik "
Adam sırıtıp tekrar konuşmaya başlamıştı.
" Ama biz haklıydık "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Hayat | gxg
Teen Fiction" Abimin isteyipte elde edemediği kız yoktur " " Ona bir ilk yaşatmış olacağım o zaman" " O asla pes etmez " " Etmek zorunda çünkü lezbiyenim " . . .
