The professor got me pregnant #01 [Edited]

Chapter 19

Masama ang loob kong niligpit ang pinag kainan namin, hindi umuwi nang dinner si xyroz at wala din akong na kuhang text galing sa kanya, ti nry kong tawagan ang number niya pero out of coverage kaya nag tatampo talaga ako.

Iwan ko pero habang nag huhugas nang plato ay umiiyak ako, bakit ba ang emosyonal ko! na iinis din ako sa sarili ko dahil sa mga galaw ko.

"Mommy are you okay? bakit ka umiiyak?" nag aalalang tanong ni sevier nang makita akong umiiyak habang nag liligpit nang mga plato. "It's about dad?" he ask me at na upo sa high chair.

"Wala to anak ma tulog kana may pasok kapa bukas." sabay kaming umakyat sa taas at hinatid ko siya sa kwarto nila para maka tulog na siya, aalis na sana ako nang sabihin niyang tabihan siyang matulog pumayad nalang ako dahil na kaka lungkot sa kwarto namin dahil wala akong kasama.

Kinabukasan ay nagising ako nang maaga para maabutan si xyroz pero pag punta ko sa kwarto ay wala na ito hindi ko alam kong umuwi ba siya o hindi, gaya nang nag daang araw ay sumusuka parin ako sa umaga at na hihilo pero pinag sawalang bahala ko nalang yun.

Pag baba ko na abutan ko si yaya Made na nag hahanda nang breakfast isang maid at isang guard lang ang kasama namin dito sa bahay dahil hindi naman na kailangan nang maramin.

"Good morning ma'am." bati ni yaya made saakin bumati naman ako pabalik.

"Manag made umuwi ba si xyroz kagabi." nag tataka kong tanong at umupo sa high chair sa kusina agad naman niya akong binigyan nang kape.

"Ay nako hindi po ma'am." sabi niya kaya nag uumapaw nanaman ang ka lungkutan at pag tatampo ko.

Ginawa ko ang tungkulin ko bilang ina hinanda ko ang mga gamit nang mga anak ko at hinatid sila sa eskwela.

"Nakaka inis lang savannah kasi ito ang unang bisis na hindi siya umuwi wala pang tawag o text!" inis na sabi ko kay savannah an dito nanaman ako sa kanila Para mag labas nang sama nang loob sa aking fiance.

"Ate baka busy lang." sabi naman nito habang karga ang anak niya.

"Malilintikan ako sa lalaki yun mag bigay lang siya saakin nang magandang dahilan kong hindi sa labas ko siya papatulugin." na iinis na sabi ko parin kaya napa tawa siya.

Gaya kahapon umuwi ako kasama ang nga bata at akala ko nanaman ay maaga ngayon uuwi si xyroz dahil hindi siya umuwi kahapon pero tanging si manang made lang ang naabutan namin doon nag hahanda siya nang hapunan.

"Yaya, daddy's here napo?" tanong ni viyle nang maka mano kay manag made.

"Nako, kanina umuwi si sir pero umalis din agad nag mamadali pa nga eh." pag kukwento ni manang kaya naman nag tataka talaga ako kong ano ba ang kina bibisihan nang buysit na lalaking yun.

Dahil sa sinabi ni manag ay naging tahimik tuloy ako at tanging ang dalawang bata lang ang kinakausap ko, hindi ko ma intindihan ang xyroz na iyon mahirap  bang tumawag o mag text manlang o baka naman may iba na siyang babae at mas gusto niya yon kisa saaking may dalawang anak na bakit siya ganon bakit niya ako ipag papalit saiba.

"Mommy why are you crying!" natatarantang sabi ni Sevier nang pumasok sa kwarto namin, agad siyang tumakbo papunta saakin at niyakap ako.

Parang ang tanda na nang anak ko kong mag isip at mag salita.

"Stop crying mommy, I'm here don't worry i will never leave you." dahil sa sinabi nang anak ko ay napa iyak nanaman ako, bakit ba napaka emosyonanl ko kahit na simpleng bagay at dahilan lang.

Nakaka inis.

"Sleep mommy and rest babantayan po kita." tumabi saakin si sevier at yinakap ko siya nang mahigpit, i love to have him and viyle, masaya akong nasa akin ang mga anak ko.

　

Hindi nag tagal ay naka tulog narin ako habang yakap ang anak ko nagising nalang ako nang makarinig na may umiiyak hindi ko mona binuklat ang mga mata ko dahil inaantok parin ako pero gising naman na ang diwa ko para marinig kong anong meron.

"D-daddy you leaving again! please stay napo kayo huhu." alam kong si viyle iyon dahil sa boses palang.

"Baby, i need to go' i have an important to do." rinig kong sabi ni xyroz dahil kuryusidad ay bumangon na ako.

"it's that an important to us?" tumingin ako sa seryusong mukha ni Sevier na nasa tabi ko kaya naman napa lingon sa amin ang mag ama, hindi naka sagot si xyroz at naka titig lang saakin, tumitig din ako nang seryuso sa kanya wala ni kahit na anong emosyon ang nasa mukha, sa tatlong araw na lumipas ngayon ko lang siya muling na kita.

"Himala umuwi ka." walang Emosyon na tanong ko sa kanya at tumayo para lapitan si viyle na iyak nang iyak, "Come to mommy viyle." sabi ko at inabut ang kamay ko sa kanya, agad naman niya iyong kinuha at yumakap saakin, "Sevier get your sister." sabi ko sinunod naman niya ang sinabi ko at pumunta sa loob nang closet namin.

Pag lingon ko kay xyroz ay naka masid lang siya saakin, agad akong lumapit sa kanya at sinampal siya, iwan ko ba parang na puno na talaga ako sa mga ginagawa niya, dahil na nga sa emosyonal ako ay napa iyak nalang ako sa harap niya.

"Sige! sabihin mo xyroz anong problema mo ,natin hah! tangina naman kong may problema ka sabihin mo naman hindi yong isang araw gigising nalang kami wala kana tapos babalik ka pag gusto molang!" umiiyak na sabi ko sa kanya kita ko ang pag sisisi, takot, pagod sa kanyang mga mata niya.

"S-sorry." tanging na sabi nalang niya at yumuko hindi na ako nag salita at puro nalang iyak halos hindi na ako maka hinga dahil sa pag iyak, maya maya ay katahimikan na ang na mutawi saamin, hindi ko alam pero bigla nalang bumaliktad ang sikmura ko agad akong tumakbo sa banyo at sumuka.

"Babe!" nag aalalang sumunod saakin si xyroz pero agad ko siyang pinigilan.

"Umalis kana xyroz," madiing sabi ko sa kanya agad na gumihit ang lungkot sa mga mata niya at tipid na ngumiti bago tumalikod at umalis.

Umiyak ako nang umalis talaga siya hindi man lang siya nag abalang tanungin kong okay lang ako o hindi, umiiyak akong tumayo at nag hilamos bago lumabas at umupo sa kama iyak lang ako nang iyak hanggang sa lumabas nang closet ang dalawang bata agad nila akong yinakap.