Halos tatlong buwan na ang lumipas at masaya ako dahil ngayong araw ay makaka uwi na ang kambal sobrang saya ko at na iyak pa nang mahawakan ang dalawa kong kambal hindi sila malaki gaya nang ibang baby na kaka labas palang maliit lang sila at ayon sa doktor dahil iyon sa earlybirth ko.
"Hi mga babies ko!" na iiyak kong sabi at masaya silang hinalikan sa mukha, i carrying Sevi and kia carrying viyle.
"Babalik nalang po ako to full pay the hospital bills doc." i said to my doctor.
"No worries about that miss valdez and don't forget the monthly check up to the babies." tumango ako sa kanya at nag paalam.
Nasa likod kami nang kotse ni kia dahil bawal ang baby sa front set nang kotse hinatid kami ni kia sa apartment na tinutuluyan namin bago siya umalis she have a class today kaya naman nag mamadali pa siya.
Thankfull ako dahil nasa unahan lang nang compound ang apartment na tinutuluyan ko kaya naman walang makakakita saakin at nang mga anak ko ayaw kong pag fiestahan nang tsismis dito.
Nang maka pasok sa apartment ay maayos na ang lahat habang wala sila dito nag linis talaga ako kahit na maliit lang ang bahay namin ayun kasi sa doctor nila dapat malinis ang paligid nang mga bata para mas healthy.
May maliit naman akong kwarto
Nasa unahan ang kusina ko katabi nang pinto sa gilid nang kusina may banyo ako doon na maiit, at maliit na sala
Wala kong Katre at tanging poam lang na naka latag bumili din ako nang malaking mat at dinikit sa pader para hindi ma untog ang ulo nang mga baby ko.
"Sleep lang mona mga anak ha mag luluto lang si mama nang pag kain para naman makapag dede na kayo;" pag kausap ko sa dalawa para naman nila akong na intindihan dahil tinaas nila ang mga kamay nila.
Nang ngumawa ito ay agad akong humiga at pina dede sila masakit ngalang dahil dalawa silang nag dedede sa suso ko pero tiniis ko para sakanila.
Kinabukasan ay na mroblema agad ako kong saan ko sila i bibilin hindi pwedi ngayon si kia dahil exam nila to last sem kaya naman problemado talaga ako wala naman akong kilala o ka close dito sa compound dahil nga gabi na ako kong maka uwi.
Wala akong choice kong hindi dalhin sila sa trabaho ko hinanda kona ang mga dadalhin at mga gamit nila pag katapos nilagay sila sa basket na regalo ni kia.
Dahil maaga akong pumasok ay pumunta mona ako sa office ni mrs, Kim ang manager namin mag papaalam ako dahil baka ma sisante ako pag nalaman nila na nag dala ako nang sanggol dito sa trabaho.
"Good morning ma'am." bati ko nang maka pasok ako naka ngiti siyang tumingin saakin at nawala nang makita ang hawak ko.
"Bakit may dala kang baby Ayesha?" gulat na tanong nito saakin.
"Ma'am anak ko po." sabi ko kita ko ang pag ka bigla sa kanyang mukha "Wala pong mag babantay ma'am sana po pwedi pong dito na mona sila please." pag mamaka awa ko sakanya.
Sinabi ko kay ma'am lahat para naman may alam siya at may dahilan ako para mag dala nang anak dito sa trabaho ko.
"Sana hindi ka nalang pumasok ayesha it's okay for me don't worry." umiling kaagad ako kay maam kailangan ko nang pera!
"Hindi po ma'am kailangan ko pong mag trabaho may babayadan pa po ako sa hospital!" saad ko agad bumuntong hininga si ma'am at tumango she said na iwan ko sa kanya ang mga bata at pumunta sa office niya kada 30 minutes to check and feed my babies.
Na assigned ako sa drive thru at naging maayos naman ang trabaho ko pumupunta din ako sa office to see my babies hanggang mag hapon na ay ganon parin ang ginagawa ko.
"Good afternoon welcome to Jollibee!" masaya kong bati habang naka yuko at naka harap sa screen. "Can i take your order si-" I didn't finish what i say when i saw a familiar figure, kita ang gulat sa mga mata naming pareho, naiwan sa ere ang kamay ko na hahawak sana sa screen.
"Maure." pag basa niya sa name tag ko, don lang ako natauhan at na nginig.
Shit! ito ang tatay nang kambal ko!
"Y-yes sir? may i get your order?" kahit nag kakanda utal utal ay tinanong ko parin yun ayukong ipahalata na kilala ko siya kaya naman gumalaw ako nang normal.
"T-tubig." wala sa sarili nitong sagot kaya naman napa tanga ako. "Tubig tska burger and big fries." dag dag pa nito kaya naman pinindot kona ito at binigay sa nag aasikaso nang pag kain.
Sabog parin ako nang maka uwi hindi ko nga alam kong bakit or paano kami naka uwi nang mga anak ko, sa siyam na buwan ngayon ko lang nakita ang ama nang mga anak ko at gaya parin noon mukha lang niya ang na kilala ko Hindi ko parin alam ang pangalan niya!
Pero ang pinag tataka ko lang bakit ang bilis nang tibok nang puso ko kanina nang masilayan ko ang maamo niyang mukha! pero baka dahil sa kaba lang iyon dahil nga natatakot akong makilala niya ako, pero mukhang hindi naman dahil hindi naman na siya nag tanong pa kaya nag kibit balikat nalang ako kahit ramdam kopa ang kaba dahil sa nang yari kanina.