AİLE

2.BÖLÜM

Hızır, İlyas ve diğerlerini alıp evden giderken Meryem ve Hayriye ana da koltuğa çökmüşlerdi. Zeyno hem evin ilk kızı hem de ilk kız torunuydu, herkes için yeri farklıydı. Ne kadar ona kızıp, yaptığını doğru bulmasalar da her daim arkasında olacaklardı.

Akşam olduğunda herkes hâlâ sabah oturduğu yerdeydi. Kimse kalkıp bir şey yememiş, üstünü değiştirmemiş öylece Hızırdan gelecek haberi bekliyordu.

Hızırdan haber beklerken Hızır tek başına eve gelmişti. Gözleri dolu doluydu ve bunu saklmaya çalışıyordu. Salona gelip oturmadan annesi ve eşine baktı. Meryem heyecanla ne diyeceğini merak ediyordu.

"Noldu Hızır, buldun mu kızımı?" İstifini hiç bozmadı Hızır.

"Hayır."

"Alpaslanla İlyas nerde? Onları mı bekleyeceksin?" Eşine son kez bakıp arkasını döndüğünde Meryem ayağa kalktı.

"Bir şey söylesene, beklemeyecek misin Hızır?" Kocasını durdurmuş ama kendisine dönmesini sağlayamamıştı.

"Siz dirisini bekleyin, ben ölüsünü beklicem." Diyip odasına gitti. Meryem'in ağlayarak kalktığı yere geri oturmasını da odadaki diğer insanları da görmezden gelmişti.

Gecenin ilerleyen saatlerinde sonunda önce İlyas, ardından da Alpaslan eve gelmişti ama görünen oydu ki onlarda Zeyno'yu bulamamıştı. Meryem artık çaresizlikten ne yapacağını şaşırmış daha çok ağlamaya başlamıştı.

"Efendim Hızır Ali?" İlyas'ın sesiyle herkesin gözü ona döndü.

"Ne? Nerdesiniz şimdi? Zeyno iyi mi?" Meryem gözlerini silmiş çoktan ayaklanmıştı bile.

"Tamam, tamam bekliyoruz."

"Geliyorlar yenge. Yaşıyor." Meryem bu sefer sevinçten ağlıyordu. Güzel haberi verdiği için İlyas'a sarılırken, Alpaslan da amcasına haber vermek için yukarı çıktı.

"Amca, müsait misin?"

"Gel, Alpaslan."

"Hızır Ali bulmuş Zeyno'yu, getiriyor."

"Yaşıyor mu?"

"Evet." Sadece başını salladı Hızır. Ne aşağı inmek istiyordu ne de başka bir şey söylemek.
Alpaslan amcasının sessizliğinden gitmesi gerektiğini anlayıp çıktı odadan.

"Geldiler!" Ömer'in bağırışıyla Meryem koşarak dışarı çıkarken diğerleri de arkasından gitti.

Zeyno, yüzü gözü kan içinde zar zor yürüyebiliyordu. Kimsenin yüzüne bakmadan annesine sarılıp ondan kendisini odasına çıkarmasını istedi.

"Nasıl buldun Hızır Ali?"

"Taner'in kuzenini takip ettim amca."

"Taner nerde?"

"Öldü." Odada sessizlik oluştu. Herkes bu cevabı bekliyor bile olsa aniden duymak onları biraz germişti.

Hayriye ana ayağa kalkıp ellerini de onları odalarına göndermek istercesine salladı.
"Hadi da yataklara herkes hadi."

***

Sibel odasına girdiğinde Zeyno uyuyor Meryem de yanı başına oturmuş saçlarını okşuyordu.

"Nasıl?"

"Kötü. Kimsenin yüzüne bakamayacağını düşünüyor."

"Atlatıcak, zamanla." Başını sallayarak ayağa kalktı Meryem.