Derin Gece

1.Bölüm

Son şimşek çaktı,son yağmur yağdı.Çakan şimşek annemin çığlıklarıydı.

Kapıdaki jandarmalar sınıra göreve giden üç gündür kayıp abimin şehit haberini veriyorlardı.Babamın kalbi bu kötü habere dayanamadı ve babam kalp krizi geçirdi.
Hastaneye gittik fakat kimse bişey yapamamıştı ve o gün babamıda kaybetmiştik.Annemin acısı iki katına çıkmıştı.Benimse annemden başka kimsem kalmamıştı.

Ben Lavin,Lavin Sarsılmaz.Soyadıma bakmayın küçükken sizinde gördüğünüz gibi baya sarsıldım.Biz varlıklı bir aileydik,hala öyleyiz fakat sadece annemle ben.Bu kocaman evde annemle ve çalışanlarımızla beraber kalıyoruz.
Ben evde olmadığımda anneme arkadaşlık yapan aile gibi gördüğümüz kişiler yani.
Yirmi üç yaşındayım okuyorum, çocuk gelişimi ,anaokul öğretmeni olucam.Babamın mirası bize ömür boyu yeterdi ama sadece elimde bir mesleğim olsun diye öğretmenliği tercih etmiştim ve çocukları sevdiğim için.Bu yıl son yılım haftaya okulum bitiyodu.

1 Hafta Sonra

-Lavin uyan kızım hadi

Erken uyanmaktan nefret ediyorum
Perdenin açılmasıyla oda aydınlandı ve güneş ışıkları gözlerimi ele geçirdi

-Lavinn hadi kalk artık bir iki saate Ayla teyzenler gelicek

-Off anne banane onlardan senin arkadaşların onlar sen git hazırlıklarına devam et

-Lavin hadi kızım hadi kahvaltı hazır bak hemen aşağı gel öğlen oldu nerdeyse bekliyorum

-Offffff

Annem gittikten sonra telefonumu elime aldım saat onu beş geçiyo bana göre hala sabahın körü. İnstagrama girdim bi kaç bişey karıştırdım sonra ezginin attığı hikayeleri gördüm.Ah Ezgi ah yine beni dinlememiş ve cluba gitmiş üstelik herkes orda.Her gün her gün club mı olur demeyin Ezgi için oluyo benlik yerler değil arada bi kafa dağıtmak için gidiyorum sadece.

Yataktan kalktım ve lavaboya girip normal rutin işlerimi halledip çıktım.Tabikide üstümü değişmedim,dizilerdeki zenginler gibi kıyafetimi değiştirmem.Kendimi bildim bileli asla şımarık bir kız değilim.
Pijamalarımla aşağı indim.

Annem,Rukiye teyze,Hüseyin amca,Sıla abla ve Gülçin abla vardı.
Rukiye teyzem bizim aşçımız mutfak ondan sorulur,Hüseyin amcayla evliler Hüseyin amcam bahçıvanımız,Sıla abla da kızları.Babamla annem evlendikten bir ay sonra falan işe almışlar.Yani ellerinde büyüdüm.Gülçin abla ise bi yedi yıl falan yanımızda çalışıyo,Sıla ablayla birlikte evin temizliğinden sorumlular.Hepimiz bu evde kocaman bir aileydik babam ile abim gittikten sonra bu kadar kaldık.

-Günaydın herkese

-Lavin pijamalarla mı indin yine sen

-Anne yabancı biri yok evde aa

-Alışamadınızmı Rüya Hanım Lavinin bu haline bırakın nasıl rahat ediyosa öyle etsin

-İşte bu be konuş Hüseyin amcam benim

Her gün böyleyiz,mutluyuz evet ama onlar mutlu,benim içimde fırtınalar kopuyo.Ben hala alışamadım,olmuyo yapamıyorum iyi hissetmeye çalışıyorum olmuyo boğuluyorum.Annem en azından biraz olsada bu iki yıl topladı ama ben içime attıktan sonra hiç toparlayamadım olmadı yapamadım.

Soğuk suyun altında yere çökmüş şekilde oturuyorum.Keşke zamanı geriye alabilsem keşke abim göreve gitmeseydi keşke o gün kapıya jandarmalar değilde abim gelseydi belki de o zaman herşey daha güzel olabilirdi.Fakat herşey bittikten sonra ne yarar keşke demeye, keşkelere.

Duştan çıktım ve giyinmeye başladım.Altıma kahverengi bol paça bir pantolon üzerine dar beyaz bir crop giydim. Saçlarıma nemlendirici sürüp salık bıraktım.Fazla uzun olmayan ince ve düz saçım vardı.Allahtan saçlarım güzeldi.
Hafif bir makyaj yaptıktan sonra ayakkabımı giydim ve çantamla telefonumu alıp aşağı indim.Annemin arkadaşları şimdi damlarlar eve.O yüzden hemen çıkmam gerekiyo