17. BÖLÜM (KONUŞMA)

122 3 0
                                    

Miraç'ın ani fren yapmasıyla ellerimi tuttum. Ama başarılı olamamıştım.
Gözlerimi sıkıca kapatmamla beni tutulan iki el hissettim. Gözleri mi tekrardan açtığımda ise korktuğum gibi olmamıştı. Bi eli direksiyonda bana korkmuş bakışklarla bakan miraç, bi eli oturduğum  koltukta diğer eli  beni sıkıca ama canımı acıtmayacak şekilde korkarak bakan emirdi.

Miraç: miray  iyi misin bişey'in yok değil mi? 

Emir: abla iyi misin ?

Miray: i-iyim.

Miraç: miray ben özür dilerim önüme  yawru köpek çıkınca âni fren yapmak zorunda kaldım.

Miray: tamam sakin olun bişey'im yok. Hadi inelim bakalım köpeğe bişey olmuş mu olmamış mı

Ben arabadan indikten hemen sonra ikiside arkamdan inmişti.  Yerde korkutan tir tir  titreyen  yavru köpeğin yanına yavaşça eğilim kucağıma aldım.
Elimle sevmeye kaltığımda ürkekçe uzaklaşmaya kalkmıştı. Ama buna izin vermeyip  kucağıma sıkıca bastırıp sarıldım. Yandan iki tane ceketin yavru köpeğin üstüne örtmesiye yanımda ki iki güzel kalpli erkeğe  baktım.. İkiside bana gülümsedikten sonra eve doğru yavaşca yürümeye başladım. Kapının ziline bastıkdan sonra  annem şaşkınlıkla bi bana bi köpeğe bakıyordu. 

Pelin: miray kızım ne oluyor.

Miray: anne içerde anlatıcam  geçmemize izin ver öncelikle 

Yavru köpeği hızlıca koltuğa koyup koşarak içerden  bir tane  pofuduk  battaniye  getirip köpeği sardıktan  sonra anneme karşıma oturdu.

Pelin: hoş geldin miraç oğlum.

Miraç : hoşbulduk Pelin abla.

Bakışlarım annem ve miraç  arasında gezindirirken annemin sorusuna biraz çekimser bi şekilde cevap verdiğini hissetmekle ona döndüm gerçektende öyleydi. Annem onun aksine sanki  hiç bi olay olmamış gibi miraç'a  sevecen bi şekilde sormuştu. Emire baktığım da  ise tırnaklarının kenarında ki şeyleri koparıyordu.

Miray: emir yeter bak sonra kanıcak orası.

Emir: miraç abi.

Miraç: efendim.

Emir : ben özür dilerim. Yani sana öyle . Sonuçta ablam senin öz ikizin çıktı. Seni anlayışla karşılamam lazımdı. Ama beni de anla lütfen ablama çok değer veriyorum. Onu kimseyle paylaşmak istemediğim için öyle yaptım.

Miraç yavaşça ayağa kalkıp hiçbir tepki vermeden bi kaç saniye durduktan sonra konuştu.

Miraç: ne duruyorsun oğlum gelsene diyip emire gülümsedi.

Emir koşarak miraç'a sarıldıktan sonra anneme baktım gayet mutluydu.  Tamam mutlu olması güzeldi  ama bu durumda olması çok garipti.

Miray: bu karıştırma olayını sen biliyor  musun?

Annemin yüz ifadesi ciddi bi şekilde olunca kafasını evet anlamında salladı.

Miray:ne?

Pelin:sizde geçin çocuklar anlatayım.

............................................................

                         (5 ay sonra)

Güneşin gözüme  vurmasıyla  uyanmıştım. Pardın uyandırılmıştım.

Kutay: hadi kalk bakalım  uyuyan güzel sabah oldu.

Miray: ya 5 dk daha lütfen

Kutay: hayır efendim bu sefer  yok o sana kıyamama duygum uyanıcaksın hadi bakalım.

SICAK  ÇİKOLATAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin