H. 1

113 6 0
                                    

Het is iets wat ik nooit zal vergeten. De dag dat mijn zusje zelfmoord pleegde.

= flashback =

Grinnikend loop ik naar de kamer van Julia, mijn zusje. Mam en pap hebben net verteld dat we op vakantie gaan naar Australië! Zonder te kloppen open ik haar slaapkamerdeur en begin te praten. Midden in mijn zin val ik stil. Ze staat op het balkon. Haar benen hangen over het hout heen. 'Val je niet?' lach ik een ebetje bezorgt. Ik krijg geen antwoord terug. Ik loop naar haar toe. Ze huilt. 'Hé, wat is er?'. Weer krijg ik geen antwoord. 'Ik zal niet vallen' begint ze. 'Ik spring zelf' .

Dat is het laatste wat ze tegen mij zei voor ze sprong. We zijn niet meer naar Australië gegaan, we hadden andere zorgen. Hoe kon ze nou -'


'Melody, weet jij het antwoord?' vraagt onderbreekt mijn leraar Nederlands mijn dagmerrie. Nog een beetje geschrokken van de plotselinge aandacht schud ik mijn hoofd. Iedereen begint te lachen. 'Dear Melody, jij weet niet wat er gebeurt als iemand zelfmoord pleegt?' De leraar begint ook te grinniken. Niemand weet van mijn zusje. Alleen mijn familie. Er is ook niemand die het een fuck aan gaat. Ik sta kwaad op en pak mijn tas in. 'Je gaat je vrijwillig melden?' zegt meneer Vos nu serieus. 'Wat denk je nou zelf eikel. Ik verlaat deze klote school en kom nooit meer terug' sis ik. Ik storm de klas uit met de leerlingen en leraar verbaasd achterlatend. Even zelfvoldaan geef ik een grijns. Ik heb mijn plannen al helemaal voorbereid. Dit moest alleen even gebeuren. Voldaan loop ik mijn huis binnen. 'Hoi mam en pap. Het is zover, ik ga'. Mijn ouders geven mij een knikje. Ik pak snel mijn al klaar gepakte koffers en geef mijn ouders een dikke knuffel. 'Melody, we moeten je nog wat geven'. Ze geven me een envelop en doen hem in mijn tas. Ik kijk ze glimlachend aan, het zal wel geld zijn. Ik zeg ze voor de laatste keer vaarwel en vertrek dan naar het station. Op het station stap ik in de trein naar het vliegveld. Het is gelukkig maar een klein stukje omdat we al in Amsterdam zijn. Na een aantal minuten ben ik er. Snel boek ik mijn ticket en zie dat mijn vliegtuig al vertrekt over een half uurtje. Ik mag gelijk inchecken en stap het vliegtuig in. Na ongeveer een uurtje ben ik er. Ik loop door de slurf naar het vliegveld terug. Zodra ik de slurf uit ben kijk ik trots om me heen. Maar mijn lach vervalt al snel als ik allemaal fotografen zie staan. Waarom zijn ze hier. Wat in mezelf denkend loop ik naar de uitgang van het vliegveld. Maar ik heb nog geen stap buiten gezet of ik wordt omver gelopen. 'Excuse me' hoor ik. Haastig vlucht het persoon weg. Ik scheldt wat in het Nederlands en loop dan door. Ik houd een taxi aan en vertel hem mijn nieuwe adres. Na een prachtige rit door de stad en park kom ik aan bij mijn nieuwe huis. "Zo groot" mompel ik. Ik waak op uit mijn gedachtes als de chauffeur de achterklep open doet en mijn koffer eruit haalt. Dankbaar pak ik ze aan en geef hem zijn geld. 'Take the change' glimlach ik naar hem. 'Thank you very much' lacht hij lief terug. Ik steek de sleutel in de deur en open hem. Zodra de deur open is valt mijn mond open. Wauw. Alleen de hal al! Mijn koffer valt daardoor uit mijn hand. Ik kijk snel om me heen of niemand mij gezien heeft. Ik voel me rood worden als ik de buurman zie kijken. Ik gooi mijn hand even snel omhoog maar raap dan snel mijn koffer op. Ik zie hem grijnzen. Het is nog maar een jongeman voor wat ik heb kunnen zien. Ik strompel een beetje met mijn koffers naar de hal. Er staat er nog 1 op de stoep. Die haal ik zo wel.. Ik sleep mijn eerste twee koffers naar binnen. Ja, ik heb 3 koffers bij me. Hoe kan ik anders alles meenemen? Er staan hier al meubels, dus die hoef ik niet meer te laten overkomen. 'I brought you these, otherwise somebody would steal them' hoor ik een ontzettend sexy stem zeggen. Ik draai me om en zie de buurman/jongen staan. 'Oh, yes. Thank you!' zeg ik blij. Scheeldt mij weer lopen, denk ik maar. 'You want a drink?' vraag ik hem. Hij kijkt even bedenkelijk. 'Let me close my doors and windows' antwoord hij dan. Ik glimlach even. 'Course!'. Hij verdwijnt weer uit mijn deur en ik sleep mijn koffers naar de trap. Waar ben ik in godsnaam meebezig?! Ik ken hem niet eens. Druk bedenkend loop ik naar de keuken. Er staat nog cola en ander frisdrank in de koelkast, dus ik hoef me geen zorgen te maken. Ik doe straks wel boodschappen. Het is pas 15:00. Ik hoor de buurjongen weer binnenkomen en de deur sluiten. 'Well... finally. This house is not longer empty' grijnst hij. Ik lach even. 'Why this comment?' grijns ik terug. 'Actually, there we're people in it, they we're builiding it, and bring food and stuff. But never someone stayed' legt hij uit. Ik lach. 'Maybe I'm not staying at all' grijns ik. Dat snoert hem de mond. 'Joking, I will be here until.. I don't know. I'm gonna stay here for a long time'. Hij haalt opgelucht adem. Dan steekt hij zijn hand uit. 'Harry' Ik pak zijn hand aan en schud hem. 'Melody'. 'You have a accent. Holland?' vraagt Harry dan. Ik knik lachend. 'jep'. 'YES! Dan kan ik eindelijk weer eens Nederlands praten' valt hij vrolijk uit. Ik schrik op en kijk hem verbaasd aan. 'Wow!' zeg ik blij voor hem. Samen lachen we totdat de bel gaat. Ik kijk hem raar aan, wie is dat nou weer. Ik loop voorzichtig naar de deur. Er staat een jongen met zwart haar en een getinte huidskleur. Bang loop ik terug. Harry kijkt me raar aan. 'Er staat een enge drugshandelaar voor de deur ofzo'. Harry kijkt me lachend aan. De bel gaat nog een keer. Ik geef een gil. Harry loopt rustig naar de deur en opent hem. Ik hoor hem heel hard lachen. Het duurt niet lang of beide jongens staan binnen in mijn kamer mij uit te lachen. 'Relax girl, I'm no drugsdealer' grijnst hij. 'Oh' mompel ik. Ik sta weer op, gezien ik achter de bank was gesprongen. Ik schud mijn kleding schoon en geef hem een hand. 'Melody' 'Zayn'. 'Do you want a cola?' vraag ik hem. Hij knikt even lief. Ik kijk Harry aan en hij schudt ook zijn hoofd. Ik pak drie glazen uit het kastje boven het aanrecht en schenk ze vol met cola. Ik loop terug en zie dat ze de bank hebben gevonden. Ik geef ze hun glas en plof op de stoel tegenover ze. 'Zayn, this isn't meant to be mean, but what are you doing here?' vraag ik terwijl ik een slokje val mijn cola neem. Zayn lacht even hard. 'I was looking for Harry. We had a movie night' zegt hij richtend op Harry. Harry begint te blozen. lief. 'Leuk' grinnik ik. 'Do you want to join us?' vragen ze. Ik schud mijn hoofd. 'I have stuff to do, but thanks' zeg ik even aardig terug. Ze lachen. 'We see you soon' zeggen ze als ze opstaan. Harry loopt op me af en slaat zijn armen om me heen. 'Morgen ben ik terug, en gaan we elkaar beter leren kennen. Want ik wil je wel beter leren kennen' fluistert hij in mijn oor. Ik bloos een beetje wat Zayn doet lachen. Dan slaat Zayn zijn armen om mij heen. 'Nice to meet you'. En met dat verdwijnen ze naar het huis naast ons. Ik laat me op de bank ploffen en val in slaap. Ik ruim morgen wel op....

The Boy Next Door. FT. Harry StylesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu