The Boy Next Door. FT. Harry Styles

H. 7

Melody P.O.V

Kreunend kijk ik om me heen zodra ik mijn ogen open doe. Ik schrik als ik Harry naast me zie liggen. Snel open ik de deken, maar gelukkig heb ik mijn kleding nog aan. 'Goodmorning' hoor ik Harry zeggen. 'Jezus, jij hebt echt een sexy ochtendstem' floept er bij mij uit voor ik er erg in heb. Harry begint te lachen. Ik loop rood aan, maar herpak me. 'Maar het is beter als je je mond dicht houdt'. Harry lacht gekwetst. Dan valt zijn blik op mijn telefoon. 'Wil ik het weten?' grijnst hij. 'Hm.. de overheid, ze zouden mijn ouders gevonden hebben, maar later belden ze dat het ze toch niet waren'. 'Oh' mompelt Harry. 'Ik koop je een nieuwe' zegt hij dan. 'Neuh.. Hij doet het nog gewoon hoor' zeg ik als ik opsta en naar de telefoon loop. Ik druk op een paar knopjes maar hij gaat niet meer aan. 'Heh' lach ik als een boer met kiespijn. Ik loop door naar beneden als ik Harry heel hard hoor lachen. Ik grinnik even. sukkel. 'Moet je dit zien!' lacht hij. Hij houdt zijn telefoon voor mij en klikt op play. Er is een filmpje te zien waar Louis uitglijdt op het podium. Ik grinnik even maar concentreer me dan weer op mijn broodje met hagelslag. Harry loopt lachend naar de woonkamer. Verwacht hij nou dat ik voor hem broodje ga maken? Luilak. Ik smeer snel een broodje voor hem maar laat hem staan in de keuken. Ik leg er een briefje op. "Grapje schat X". Ik geef mijzelf mentaal een high five en loop dan naar de woonkamer met mijn eigen brood. Harry kijkt op als ik op de bank plof. 'Waar is mijn brood?' vraagt hij met een pruillipje. Ik kijk hem arrogant aan. 'Ben je in een paleis ofzo? Ben ik je dienstmeisje? Dacht het niet. Je weet de weg hier wel te vinden' snel neem ik een hapje van mijn brood. Want ik moet zo hard lachen. Harry kijkt me geschrokken aan. 'Ik wist niet dat een meisje van 15 zo arrogant kan zijn' mompelt hij. 'Okay' zucht hij als hij opstaat en weg loopt. Nu hou ik het niet meer en laat een grinnik horen. 'Melody' schreeuwt een stem uit dw keuken. Harry komt op me af rennen. Ik heb nog net genoeg tijd om mijn bord op tafel neer te zetten. En dan springt hij op me. 'Autsj Harry!' gil ik lachend. Grijnzend staat hij op. 'Thank you' zingt hij. Lachend loopt hij terug om zijn eten te halen. Zijn mobiel ligt nog op de grond, ontgrendeld. Zijn sms staat open. Ik pak hem op en zie mijn naam.
From Louis

Come on bro, you have to tell..You can't hide it! That's unfair for Melody! If you won't, I'll do it for you. You have one more day...

Ik hoor dat Harry er aan gelopen komt en ik doe snel zijn telefoon weer weg. 'Melody, wat deed jij?' vraagt hij verbaasd. 'Je telefoon was gevallen dus ik raapte hem even op' zucht ik. Ik voel dat ik rood wordt. 'Waarom wordt je dan zo rood?' vraagt hij nu dwingender. 'Ik..eh' -'je hebt mijn berichten gelezen?!' roept hij nu boos. Ik knik zachtjes. 'Verdomme Melody! Hoe durf jij dat?! Dat flik je niet zomaar!' schreeuwt hij boos terwijl hij mij aan mijn arm omhoog duwd. 'Jij hebt anders iets te verbergen voor mij!' schreeuw ik. 'Dus?! Lees jij mijn berichten maar'. 'Had je het anders verteld?' vraag ik nu rustig. 'Ja!' roept hij nog steeds boos. 'Wat is er dan?'. 'Alsof ik daar nu behoefte aan heb om te vertellen?' zucht hij. Het lijkt alsof de woede is verdwenen, maar het duurt niet lang voor zijn gezicht weer op onweer staat. 'Doei Melody' zijn zijn laatste woorden voor hij het huis uitstormt. Ik ren hem achterna tot aan de deur. Prima. Als hij het zo wilt spelen. 'IK HAAL JE NIET UIT DE GOOT OP HOOR! JE KUNT TROUWENS OOK JE EIGEN KOTS OPRUIMEN!'. Met een klap sla ik de deur dicht. Ik ga maar even speuren op internet waar ik mijn echte ouders kan vinden...