The Boy Next Door. FT. Harry Styles

H. 8

Zuchtend klap ik mijn laptop dicht. Na 3 uur gespeurd te hebben, heb ik niks gevonden. Ik hijs mezelf omhoog en loop naar de keuken. Ik geef een gil als ik iemand in mijn keuken zie staan. 'I'm sorry! But do you live here?' vraagt een man aan mij. 'Depends on who you are' antwoord ik terug. Hij grinnikt even. 'I'm Paul. Harry send me here'. Ik slik. 'Why? Harry and I are not in touch at the moment. So what are you doing here?'. 'That's why he send me. He doesn't want you to be alone and in dangerous. Melody, visit Harry, he needs you' en met dat loopt hij de keuken weer uit en verdwijnt. Apart.. Sloffend doe ik mijn schoenen aan en loop naar de voordeur. Even twijfel ik maar laat dan toch mijn vinger op de bel drukken. Langzaam gaat de deur open en ik zie een vermoeide Louis te voorschijn komen. 'Louis?' vraag ik verbaasd. 'Melody' zucht hij. Hij heeft geen energie meer om opgewekt te zijn. 'Go home' zeg ik streng. 'No..' mompelt hij. 'Go. Home.' dwing ik hem nu. Hij kijkt me twijfelend aan, maar knikt toch als hij mij hem een glimlach geef. Hij loopt terug naar binnen en pakt zijn spullen. We wisselen van kant. Nu staat Louis buiten en ik binnen. 'Take a nap' zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. Hij knikt en zegt mij gedag. Ik sluit de deur en zucht even. 'Lou?' hoor ik zacht uit de kamer komen. Ik loop naar de kamer. 'Louis is naar huis' zeg ik terwijl ik voorzichtig naar Harry stap. Hij kijkt even verbaasd. Hij gaat rechtop zitten. 'Jezus Harry wat heb je wel niet gedaan?' vraag ik geschrokken als hij met allemaal kreunen en houterig opstaat. 'Ik..' het blijft even stil. 'Louis was boos dat ik het nog niet verteld had. En...we vochten' mompelt hij. Er valt een traan naar beneden bij hem. 'Ik..Melody. We gaan op tour' huilt hij. 'Maar Harry dat is toch leuk!' roep ik verbaasd. 'Voor 9 maanden' snikt hij. Ik slik even. Dat is lang.... 'We bellen, smsen, skypen, alles wat je wilt!' probeer ik. 'Ik wil dat je meegaat Melody' snikt hij nog steeds. 'Oh Harry, dat kan toch niet' zeg ik terwijl ik hem in mijn armen neem. Hij knikt. 'Jaweljawel. Dat kan!' zucht hij. Hij wilt wat zeggen, maar houdt toch zijn mond. 'Wat wou je zeggen?' vraag ik zacht. 'Je MOET mee! Ik regel een privé lerares voor je, alles zodat ik je niet alleen hoef te laten!' roept hij. Ik zucht. 'Ik zal er over na denken Hazz..Ik weet het niet, wat moet ik dan met de zoektocht naar mijn ouders?'. 'Als ze je ouders hebben, bellen ze je. En dan kan je altijd nog terug vliegen! En ik zal overal met je meegaan, en je zult nooit alleen zijn! En de jongens willen het ook super graag!' probeert hij. Ik heb het al door, hier is geen ontkomen aan. 'Wanneer gaan we?' zucht ik. 'Morgen, maar je moet echt mee! Ik kan niet-' Harry blijft stil. 'Zei je nou wanneer gaan WE?' Ik knik lachend. Hij begint als een dolle hond rond te rennen en zijn lach gaat er niet meer vanaf. 'Kom we gaan je spullen pakken!' gilt hij. Hij trekt me omhoog en lachend laat ik me meevoeren. Waar begin ik aan?