Get into it \ Jakehoon

17

Sunoo&Sunghoon

Sunoo:
Sunghoon
nerdesiniz aq
ucak kalkacak aman kaciririz diye
riki havaalanina
DORT SAAT ONCE GELDI
DORT AMK DORT
DUTY FREEDEN ALISVERIS YAPAXAKMIS
YALANCI PIC

Hoon:
Askim iki saat daha sabret
geliriz biz
gaeulumle ne kadar zor vedalasmak
BILIYO MUSUN BILMIYOSUN
CUNKU COCUGUN YOK
COCUGUN OLSA BILIRDIN
AMA YOK BENIM VAR
OF

Sunoo:
hayvan oteline biraktiniz kopekleri
feriha

Hoon:
jake salak bebegim
bu hafta sirf evde kaldigi icin
nevri dondu
bulamiyo hicbir seyi
aptal of
cok seviyorum

Sunoo:
tatli...
keske ben de senin gibi iyi gorsem her seyi
of
GERIZEKALI RIKI OF
APTAL HERIF CIDDEN
NW BOK VARDI NEEEEE
NIYE DORT SAAT ERKEN GWLDIK
DUTY FREEDEN MUMKUN OLAN
HER BAK SAKASIZ
HER ALKOLDEN ALDI
DIYORUM NE YAPACAKSIN
DIYO OTELDW PARA MI BERELIM
FAKIR EZIK SEVIYESIZ HERIF YA

Hoon:
tamam geliriz daha hizli

Sunoo:
tamam askimm💕💖💞💓💖💕💖💞💞💖

-------------- Jake's pov
Aslında gergin olmamın sebebi bir hafta. evde kaldığımız zaman nevrimin dönmesi değildi, tamamen Sunghoon'du.

Dört yıl boyunca onunla tonla ülkeye gitmiş ama asla uçağa binmemiştim. Binmiyordu, nolursa olsun. Eskiden gerektiğinde,  günlerce önceden tonla farklı ulaşım yöntemiyle seyahat ediyorduk. Uçak gerekirse çok basit bir şekilde gitmiyordu oraya.

Bu sefer uçak biletlerini kendisi gelip bana sorduğunda şok geçirdiğim için aptal gibiydim. Onu uçakta iyi hissettiremezsem korkusundan üç gün uyuyamamıştık.

O zaten zor uyuyordu, bir de ben uyuyamayınca ikimiz de sabahlara kadar ayaktaydık.

şimdi de havaalanına gitmek için nihayet arabaya binmiş bir saatlik yolda uyumaya çalışıyorduk, çalışıyordu. Her ne kadar uçağa binmekle sorunu yok gibi dursa da elleri titriyor ve aniden sıçrayıp yanında olup olmadığımı kontrol ediyordu.

Onu böyle görmeye ne kadar dayanamasam da uçağa binmesi onun için iyi olacaktı diye avutuyordum kendimi.

Havaalanına vardığımızda yine hiç konuşmadı. Sadece Sunoo'ya sarıldı.

Şu anda Duty freede bana parfüm bakarken fark ettim ne kadar titrediğini. Gergin olduğunu gördüğüm için üzülmüş bir suratla bana baktı. "Sorun değil, alışmam lazım." dedi.

Sesi o kadar titriyordu ki içimden bir şeylerin kopup gittiğini fark ettim ve elimde duran her şeyi bir yerlere bırakarak zaten saatlerdir tuttuğum elini bırakıp Sunghoon'u kendime çektim.

Bu anı bekliyormuş gibi yüzünü boynuma gömdü ve o an tahminimce üç gündür tuttuğu göz yaşlarını serbest bıraktı. Çok şiddetli ağlamıyordu dışardan fark bile edilmezdi hatta. Beni avutmak için konuşurken dudakları boynuma değiyordu. "Çok.. Çok korkuyorum Jake ya yine olursa..? Ya yine seni ve ailemi kaybedersem diye çok korkuyorum.."

Ben bir şey demedim, sadece ağlamasın diye saçlarını okşuyordum, etraftaki insanların bazıları bize bakıp fısıldıyor bazıları da gülümsüyordu ama o kadar umrumda değildi ki hiçbiri.

Sunghoon'un ağlaması tahminen üç-dört dakikada sonlandı. Duty free'ye hayatında ilk kez geldiği için dikkati çok güzel dağılıyordu sürekli. Riki ve Sunoo bizden önce geldikleri için yemek yiyor olmalarına rağmen dayanamayıp yine yanımıza alışverişe -7. tura- yanımızda gelmişlerdi.