Artık hiçbir şeyi umursamamaya başlıyorum.Giderek bencil bir insan oluyorum.İçime attıklarımda günden güne ölüyor sanırım.Kelimeleri birleştirip doğru düzgün cümle bile kuramıyorum.Yazmak,okumak,hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden.Kimseyle konuşmak istemiyorum.Beni anlayan kimse,hiç kimse yok şuan.Ben bile anlamıyorum artık kendimi.Keşke anlayabilsem de yazıya dökebilsem hissettiklerimi.Ne hissettiğimi bilmez oldum.
Aşık olamıyorum.Güvenemiyorum artık kimseye.Korkuyorum,ya bir daha güvenirsem ? Ya bir daha boşa çıkarsa güvenim ?
Her zaman umutlarım birer birer kırılıyor.Gün gelecek yok olacak hepsi,korkuyorum.Umutsuz yaşamak istemiyorum.Biliyorum ki "Umutsuz yaşamak,ölmeye bedeldir."
O yüzden korkuyorum her şeyden.Güvenmekten,sevmekten,sevilmekten bile korkuyorum.Çünkü şu dünyada kalpten seven çok az insan kaldı.Herkes dış görünüşe bakar oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir ölünün günlüğü.
Chick-Litİnsanlara kelimelerini dökemeyen,kendini yazarak anlatmaya çalışan bir genç kız.
