Patron | Yarı Texting

14.Bölüm

İyi okumalar..

Karan'dan..

Bade uyuyordu ben ise balkonda oturmuş sigara içiyordum. Arabadayken az kalsın benim anonim olduğumu anlıyordu. Keşke bildirim sesini kısmış olsaydım. Sigaramın ateşini söndürüp içeri girdim. Bade bir ayağı çarşafın üzerine atmış uyuyordu.

Masanın üzerindeki telefon çalmaya başladı. Telefonun kimin olduğuna bakmak için arkamı döndüğümde bade'nin telefonu olduğunu gördüm. Bir kaç adımla masaya geldiğimde bilinmeyen bir numara arıyordu. Telefonu açıp kulağıma götürdüğümde hattın diğer tarafındaki kişi konuşmaya başladı.

"Alo bade hanımla mı görüşüyorum?" Dedi bu ses bir kadına aitti acaba ne için aramıştı?"bade şuan uyuyor bir şey varsa bana söyleyebilirsiniz ben ona iletirim" dedim "aslında bade hanımdan başka birine söyleyemem ama şuan acil bir durum var" dedi soluklanıp tekrar konuşmaya başladı "bade hanımın annesinin durumu gittikçe kötüleşiyor,eğer ameliyat olmazsa daha kötüye gitmeye başlayacak" dedi kadın bade'ye annesine ne olduğunu soracaktım ama fırsatım olmamıştı.

"Neden ameliyat etmiyorsunuz o zaman?" Dedim biraz sesimin kısık çıkmasına uğraşarak sesim fazla çıkarsa bade uyanabilirdi "yeterli ödemeler yapılmamış ödeme olmadan maalesef ameliyat yapamayız" dedi kadın demek bu yüzdendi "hastanın adını ve hangi hastane olduğunu söyleyebilir misiniz?" Dedim "tabi hastamızın adı Filiz Yılmaz kaldığı hastane ***** özel hastanesi" dedi "tamam teşekkürler görüşürüz" dedim ve yüzüne kapadım.

Bade'nin telefonunu tekrar masaya aynı şekilde koydum ve sağında olan Kendi telefonumu aldım rehbere girip sağ kolum ve çocukluk arkadaşım olan Egeyi aradım "alo ege senden bir şey isteyeceğim" dedim direkt "noldu bir sorun mu var?" Dedi sesi endişeli çıkmıştı "yok hayır sadece bir şeye ihtiyacım var" dedim "tabi abi neye ihtiyacın var" dedi arkadan araba sesi geliyordu bir yere gidiyordu galiba "***** hastanesinde Filiz Yılmaz diye bir hasta var o hastanın ameliyat olması için gerekli ödemeleri yap" dedim biraz soluklanıp devam ettim "para her zamanki gibi kasada zaten " dedim "tamam hallederim ben" dedi ve kapadı.

Telefonumu tekrar masaya koyup yatağa doğru ilerlemeye başladım. Yatağa geldiğimde bende bade'nin arkasına geçip yattım. Rahat bir pozisyon alıp bade'nin arkasından sarılıp bende kendimi karanlığa bıraktım..

Bade'den..

Uyandığımda bana sıkı bir şekilde sarılmış ve kıpırdamama bile izin vermeyen kolu görmemle şok oldum. Kim olduğuna baktığımda tabiki karan'dı bu adam temas falan mıydı? Büyük ihtimalle öyleydi. Karanın kolunu yavaşça tutup öbür yana attım. Yataktan kalkıp Lavaboya girdim elimi ve yüzümü yıkayıp çıktım. Bu gün İstanbul'a tekrar dönüyorduk ve nedense bunu hiç istemiyordum. Çıktığımda karan hâlâ deli gibi yatağa yayılmış uyuyordu. Ses çıkarmadan valizimden bir kaç tane kıyafet alıp üstüme çabucak geçirdim.

Kıyafetlerimi tamamen giydiğimde karan'nın arkasına geçip dürtüklemeye başladım "karan bey uyanın bu gün geri dönmemiz lazım" dedim "2 dk daha " dedi ve yastığa gömülüp tekrar uyumaya devam etti "saat 9.30 uyanmanız lazım" dedim o ise homurdanarak kalkmaya başladı.
Oturur pozisyona geldiğinde 3 4 saniye etrafa baktı. Sonra kendini toparlayıp ayağa kalktı ve günaydın bile demeden lavaboya girdi.

2 3 dakika sonra lavabodan çıktı. Ben ise telefonumla bir şeyler izliyordum. Onun çıktığını görünce elimdeki telefonu bırakıp ayağı kalktım "giderken araba ile değil uçak ile gideceğiz. Senin için sorun olur mu?" diye sordu tek kaşını kaldırıp,aslında biraz korkuyordum ama bir şey olmazdı"yok hayır benim için sorun yok"dedim küçük bir gülümseme göndererek "tamam o zaman valizini topla çıkalım" dedi "tamam" deyip valizimi toplamaya başladım.

Aradan yarım saat geçmiş biz şuan hava limanına gidiyorduk karan yoldayken kendi özel uçağı ile gidiceğimiz söylemişti ve açıkçası buna çok şaşırmıştım çünkü kim o kadar para verip uçak alırki?
Aklıma bir anda anonim olayı gelmişti. Dün arabada arayacaktım ama şarjım bitmişti. Telefonumu çantamdan çıkarıp WhatsApp'a girdim. Mesajlara baktığımda hâlâ cevap yazmadığını gördüm. Ama gün içinde çevrimiçi olmuş gözüküyordu ve bu benim en çok nefret ettiğim şeydi. Neden çevrimiçi olup mesaja bakmazsınki?

Şuan İstanbul'a iniş yapmıştık. Ben ise karnım çok aç olduğu için çantamdan 10tl çıkarmış yiyecek otamatı arıyordum. Bir tane otamat gözüme çarptığında hızlı adımlarla otamata doğru yürümeye başladım. Ben hızlı yürüdüğüm için karan arkamda kalmıştı. Otamata geldiğimde gözümü yiyeceklerin arasında gezdirmeye başladım. Gözüme bir tane çikolata çarptığında mutlu olmuştum çünkü şuan tek ihtiyacım olan şey çikolata yemekti.

Parayı para girişine soktuktan sonra çikolata'nın altında olan numarayı tıkladım. Çikolata'nın düşmesini beklerken bir anda demire takıldığı için düşmemişti "ahh hadi ama" diye mızmızlanıp bir kaç kere otamatın camına vurdum ama düşmemişti "bekle ben deneyim" dedi karan "tamam" deyip çekildiğimde bir tane otamata geçirdi ve bir anda çikolata düştü "ayy çok teşekkür ederim" dedim ve eğilip çikolatayı aldım "rica ederim"dedi karan elimdeki çikolata'nın ambalajını açıp yemeğe başladım. Gerçekten çok acıkmışım.

Bölümü çok saçma bir yerde kestim ama aklıma yazıcak bir şey gelmedi.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Sizce neler olacak?

Sınır:100 vote/50 yorum