Love At The End (LATE) Part 3

Panibagong Simula

Fast forward

5 years later

Meron na kaming isang anak na lalaki ni Dante, siya ay 4 years old na ngayon at ang pangalan nya Dante Alexander Baylon Jr.

"Mahal ko, asan ka?" Tawag sa akin ni Dante sa may sala

"Mahal nandito ako sa kusina" Sigaw ko sa kanya na sakto lang para marinig nya

"Akala ko naman umalis kayo" Sabi ni Dante na parang malungkot

"Bakit? May problema ka ba Mahal?" Alalang tanong ko

"Medyo pagod lang" Sagot niya sa akin "Ay sya nga pala, nasaan ang JR ko?" Dagdag na tanong niya

"Nandoon sa taas, natutulog pa" Mahinahong sagot ko "Mahal ko, kilala kita. Alam kong may problema ka, pwede ko bang malaman?" Tanong ko kay Dante na ngayon ay nakapikit at naka sandal sa balikat ko

"Ganito kasi yan Mahal, naalala mo ba yung hiningsn natin ng tulong para mapalawak ang negosyo natin sa farm na si Martin Madrigal?" Sabi sa akin ni Dante na medyo malungkot na may halong inis

"Oo Mahal, bakit anong nangyari?"

"Niloko nya lang tayo, akala ko mapagkakatiwalaan ko siya. Hindi pala, Dahil lahat ng papeles na hawak natin ay peke at planado niya lahat ng ito. Kaya ngayon ay pinapasarado sa na ang bodega natin kung saan binabagsak ang mga gulay" Malunglot na sabi sa akin ni Dante

"Bakit nila tayo papaalisin? Atin iyang lupa at nasa atin ang titolo" Sabi ko sa kanya "Kung humanap kaya tayo ng magaling at mapagkakatiwalaang Abogado para tumulong sa atin" Suheston ko kay Dante

"Magandang ideya yan Mahal ko, sige bukas na bukas mag hahanap ako" Medyo nakangiting sabi ni Dante sa akin at sabay yakap

"Mahal, meron akong kilala na abogado. Pero hindi ko lang sigurado kung abogado pa siya hanggang ngayon. Nakilala ko siya noong nag tratrabaho pa ako sa Clinic" Sabi ko kay Dante habang nakayakap parin sa akin

"Sige Mahal, puntahan natin sa Maynila bukas" Sagot sa akin ni Dante

"Paano si JR natin?" Tanong ko kay Dante

"Edi isasama natin, wala naman tayong mapagiiwanan" Pagkasabi ko ay biglang umiyak si Dante JR

"O Mahal ayaw magpaiwan ng JR natin" sabi ni Dante ng natatawa habang paakyat kami sa itaas

"Bakit umiiyak ang Dante JR namin?" Tanong ko ngutin hindi ako nito pinansin at tumakbo papunta sa Daddy nya

"Ayun, namiss lang pala ang kanyang Daddy at hindi ako pinansin" Sabi ko at kuyanri ay umiiyak

"Mommy, don't cry na. Love din naman kita ihhh" Sabi ng Alexander sa akin at may hug and kiss pa

"Teka lang, sama ako dyan" Sabi ni Dante sabay yakap sa atin "Gutom na ba ang junior ko?" Tanong ni Dante habang nakayakap

"Yisss po" At nag pacute sa amin ng Mommy nya

"Nag papa-cute na naman ang JR namin, manang mana sa Daddy nya" Tawa ni Chona at lumabas na

"Siyempre mag ama kami eh" Sabi ko habang buhat buhat si Alexander pababa sa kusina

"Halata naman" Sagot ko habang nag hahain ng pag-kain

"Nagtatampo ang Misis ko, sundan na kaya natin si JR ng babae para may Chona maliit na din tayo?" Suhestyon ni Dante

"Gusto mo bang paliparin ko itong kubyertos sa muka mo?" Sarkastikong ni Chona sa akin

"Ay Dante maliit oh, inaaway ako ng Mommy mo" Sumbong ni Dante kay Alexander

"Naku, pati yang anak mo dinadamay mo sa mga kalokohanan mo" Sabi ko at umupo sa tabi ni Alexander

"Biro lang mahal ko, halika na kain na tayo at nagugutom na din ako" Sabi ko habang nag sasandok ng pag-kain

"Alexander, what do we do first before we eat?" Tanong ni Chona

"Pray before we eat" Sagot nito sa akin

"Very good"

Fast forward

Nandito kami ngayong pamilya sa likuran ng bahay ay nag uusap ng kung ano ano

"Mommy, I'm sleepy na po" Singit ni Dante maliit habang nag tatawanan kami

"Ok, tulog na tayo" Sabi ni Dante at binuhat si Alexander

Sa kwarto

Hinalikan ko muna ang aking anak at asawa bago kami natulog

To be continued....